Friday, 25 January 2013

Doodslag?

   Metaalbewerker Thomas Crompton (39) doodde 11 juni 2012 zijn vrouw Angela toen ze ruzie kregen tijdens het behangen in hun woning in Arminghall, vlakbij Norwich. Vandaag 25 januari 2013 is hij veroordeeld wegens doodslag en kreeg een straf opgelegd van 7,5 jaar gevangenisstraf.

                                                      Thomas Crompton

   De familie van Angela Phillips bleef ontdaan achter na het vonnis. Ze stellen dat het wel leek of Angela terecht stond. Er werd gewezen op haar instabiele karakter en op het feit dat Thomas Crompton geen strafblad had. Doodslag vinden ze belachelijk; dit is moord, stellen ze.

                                          Angela Phillips

   Crompton heeft eerst geprobeerd haar te wurgen en heeft haar toen ze bewusteloos op de grond lag driemaal met een hamer op haar hoofd geslagen. Ze is nog wel naar het ziekenhuis overgebracht, maar overleed twee dagen later. Volgens de artsen had niemand de slagen met de hamer kunnen overleven.

                                                     Het huis in Arminghall

   De rechter oordeelde dat Crompton, die bekend heeft, schuldig is aan doodslag en dat hij de rest van zijn leven met de schuld zal moeten leven dat hij zoveel ellende aan de familie heeft bezorgd. Angela laat 3 kinderen na.
=========================================================

Saturday, 19 January 2013

Zijn fietsers vogelvrij in de UK?

Hoewel ik in Nederland bijna alles op de fiets deed, heb ik me tijdens mijn verblijf in de UK niet meer op mijn stalen ros gewaagd. (Mijn trouwe tweewieler is wel meeverhuisd naar Norwich.) Oorzaak is niet alleen dat de wegen wel even anders zijn: waar het in Nederland overwegend vlak is, is een vlak stuk terrein in de UK vrij zeldzaam.
In Nederland hebben we meestal te maken met keurige fietspaden, hier in de UK bestaan deze nauwelijks.
Erg veilig komt het niet over als je de fietsers hier ziet. Meestal met een valhelm op en een fluorescerend hesje over de normale kleding.
Op kruisingen kan je vaak voorsorteer-vakken voor fietsers midden op de weg aantreffen, hetgeen mij niet echt veilig lijkt.

                                                   Wij op de fiets in Amersfoort

Ik heb eenmaal gefietst hier op een geleende fiets en moest constant bijremmen op de heenweg (heuvelaf)  en op de terugweg moest ik van de fiets. Mijn conditie is echt niet zo slecht, maar met iemand achterop de fiets is het klimmen niet te doen.
Mij viel ook op dat er van enig voorrang verlenen aan fietsers geen sprake is. Ik heb doodsangsten doorstaan en mezelf voorgenomen van het fietsen geen gewoonte te maken.

                                         Taxi's in Norwich

Fietsers zijn in de UK bij automobilisten niet erg populair, om het positief uit te drukken. Ze zijn maar lastig en rijden steeds in de weg. Vooral taxi-chauffeurs schelden constant op de aanwezigheid van fietsers.
Ik was al met al dan ook niet verbaasd om het volgende artikel aan te treffen in The Guardian:
http://www.guardian.co.uk/uk/2013/jan/18/taxi-driver-fined-cyclists-death

                                                Slachtoffer Tom Ridgway

In het kort:
Juni 2012: Taxi-chauffeur Ichhpal Bharma (54) botst tegen fietsende student Tom Ridgway (20) en sleurt hem 90 meter op de motorkap mee om daarna op een boom te knallen. De oorzaak van de dood van de student was niet exact vast te stellen. Bharma erkende voor de rechter dat hij niet zorgvuldig en oplettend genoeg had gereden. Na het voorval had hij vrijwillig zijn taxi-vergunning opgegeven.
De rechter veroordeelde Bharma tot een boete van 35 pond.
De familie van Tom Ridgway plaatste hier kanttekeningen bij: iets zit scheef in de wetgeving.


Mij trof nog een bericht in The Guardian, 20 januari. De ambassadeur van Denemarken Anne Hedensted vindt het wel grappig om in Londen te fietsen. Ze zegt er wel bij dat fietsen in Londen bijzonder is, terwijl dat in Denemarken een normale zaak is.
Tom Godefrooij van de Fietsersbond en The Dutch Cycling Embassy zegt het wat duidelijker. In de UK is de auto gewoon nummer 1. Fietsen is voor dappere en avontuurlijke mensen. Wel een verschil met Nederland waar één derde van de mensen de fiets als transportmiddel gebruikt.
Hij stelt dat er heel wat moet veranderen willen meer mensen in de UK de fiets gaan gebruiken!

Mijn conclusie:
Als fietser is je leven blijkbaar niet erg veel waard.
Voorlopig blijf ik alles wel lopend of met de bus doen!
============================================================

Thursday, 10 January 2013

Een moordlustig stel

Op 26 februari 2012 werd de politie in Norwich gealarmeerd door Julie Reeve. Zij wilde haar vader bezoeken en besloot onmiddellijk hulp te zoeken toen zij door de achterdeur gekomen de openstaande binnendeur besmeurd zag met bloed en kapotgeslagen eieren op de vloer zag liggen. Politieman Stuart Lyle ging het huis verder in en zag de vloer onder het bloed en het lichaam van Barry Reeve er middenin. Hij was blootsvoets. De vloer was bezaaid met bloederige voetstappen.

                                          Barry Reeve

Inmiddels zijn 2 vrouwen aangehouden: 32-jarige Kelly Barnes en 31-jarige Jodie Barnes- Ramsbottom. De twee zijn wettelijk partners (vergelijkbaar met gehuwd in Nederland).
Het lijkt duidelijk dat de twee Barry Reeve op 9 februari 2012 in zijn huis hebben overvallen wegens geldnood. Ze zouden dringend geld nodig hebben gehad in verband met hun behoefte aan drugs en drank.
Om zijn pincode te kunnen bemachtigen hadden ze hem gemarteld, hij vertoonde verscheidene steek- en snijwonden, maar is wegens hersenletsel overleden.

                                          Kelly en Jodie Barnes

's-Avonds gingen de twee met een taxi van ABC vanaf een benzinestation terug naar het huis van Reeve. Ze vertelden taxi-chauffeur Niall Gallagher dat ze uit het huis waren gezet en dat ze hun spullen gingen ophalen. Hij moest daar zijn motor afzetten en zijn lichten doven. Ze klommen over het hek en kwamen terug met zes of zeven plastic tassen gevuld met van alles en nog wat. Hij kon zien dat één van de tassen vol zat met doosjes medicijnen, een andere was gevuld met een camcorder en een derde bevatte bevroren voedsel. Onderweg terug probeerden ze bij een benzinestation geld te pinnen. Blijkbaar lukte dit niet, ze vertelden Gallagher dat het geld nog niet gestort was. Vandaar leverde hij de dames af bij hun huis en hielp de plastic tassen uit de achterbak te halen. Toen de zaak na 26 februari 2012 in het nieuws kwam, heeft Gallagher contact gezocht met de politie.

                                          Het huis van Barry Reeve

Op 8 januari 2013 zijn Kelly en Jodie Barnes voorgeleid. Op de zitting werden naast de agent en de taxi-chauffeur meer getuigen gehoord.
Een beveiligingsbeambte van het bezinestation had het gedrag van de dames erg vreemd gevonden, ze dansten zo'n beetje om de pin-automaat. Hij vond ze maar verdacht.
Eerder op de dag waren de twee gesignaleerd in de pub The Rose. Bardame Lisa Seager vertelde dat ze door hen werd lastig gevallen, ze probeerden haar een paar rolschaatsen te verkopen. Kelly vertelde aan Lisa een dramatisch verhaal dat haar kinderen bij haar waren weggehaald door de kinderbescherming. Ze wilde de kinderen bezoeken maar had het bezoekuur gemist. Volgens Lisa Seager zagen de twee er verlopen uit. Ze waren duidelijk niet alleen maar aan de drank, maar gebruikten ook andere zaken.

                                          The Rose

Het proces wordt voortgezet.

24 januari 2013
Beide dames ontkennen voor de rechter dat ze Barry Reeve hebben verwond.
Jodie gaf wel toe dat het bloed op haar broek afkomstig moest zijn van Reeve. Dat moet op haar gekomen zijn toen ze zijn portemonnee pakte. De aanklager, Karim Khalil, suggereerde dat ze op het slachtoffer moet hebben gezeten en vroeg of ze misschien ook op zijn hoofd had gezeten.
                                                        Aanklager Karim Khalil

Jodie vroeg aan de aanklager waar hij mee bezig was. Was hij erop uit om haar te laten bloeden?
De aanklager vroeg haar daarna of ze naast hem gezeten terwijl ze hem stak.
Volgens Jodie had ze niets gedaan, God was haar getuige.
Op de vraag of ze niets voelde toen ze zijn portemonnee pakte, zei Jodie dat ze het heel erg vond wat er met Barry Reeve was gebeurd. Ze bezwoer dat ze niets gedaan had en dat ze haar leven voor hem zou willen geven.
Wordt vervolgd!

31 januari 2013
Kelly en Jodie Barnes zijn vandaag beide tot levenslang veroordeeld. De jury was unaniem: SCHULDIG!
Er was overvloedig bewijs, zoals bijvoorbeeld de taxi-chauffeur die de dames weer naar het huis bracht en de voetsporen in het bloed die overeenkwamen met de profielen van hun schoenen.
De wreedheid van alles bracht de rechter ertoe om als minimum verblijf in de gevangenis 24 jaar te stellen.
Het is inmiddels duidelijk dat terwijl het slachtoffer aan het sterven was, de beide dames hun rooftocht in het huis hebben voortgezet.
Terwijl de familie in tranen was, scholden de dames Barnes elkaar uit voor alles wat lelijk was en bleven schreeuwen dat ze onschuldig waren.
De familie was geschokt dat ze nog niet eens het fatsoen hadden om gewoon te bekennen. Dan waren heel wat afgrijselijk details van de dood van Barry Reeve niet naar voren gekomen.

                                          Barry Reeve

Gevoelsmatig zeg ik dat de strafmaat juist is, maar ik wil er wel een kanttekening bij plaatsen.
Ik heb een andere rechtzaak besproken, die tegen Thomas Crompton wegens het doden van zijn vrouw Angela (http://albertsteeg.blogspot.co.uk/2013/01/doodslag.html). Crompton werd veroordeeld tot 7,5 jaar. Hiervan hoeft hij er waarschijnlijk nog niet eens vier uit te zitten.

                                          Angela Phillips

Wie het grote verschil in strafmaat begrijpt, mag het me uitleggen...
====================================================

Wednesday, 9 January 2013

Een vreemd crematorium

De stad Edinburgh in Schotland heeft een onderzoek gelast naar de praktijk van een crematorium waarbij gestorven babies weliswaar gecremeerd, maar waarvan daarna geen urn aan de ouders werd gegeven. De resten werden door het centrum in kartonnen doosjes gedaan en begraven in de tuin. Aan de ouders werd dan naderhand gemeld dat er niet genoeg resten waren voor een urn.
Het gaat om het Mortonhall Crematorium en de praktijken werden gebezigd vanaf de start van het crematorium in 1976 tot in mei 2011.

                                          Mortonhall Crematorium

Accountants van Price Waterhouse Coopers zullen de duizenden dossiers van het crematorium napluizen op gevallen van babies waarbij dit gespeeld moet hebben. De verwachting is dat er honderden gedupeerde families zullen zijn.
Men heeft geen idee waarom de staf van het crematorium zo gehandeld heeft. Alle medewerkers die betrokken zouden kunnen zijn geweest, zijn inmiddels met pensioen.

                                                    Lesley Hinds

De wethouder belast met milieuzaken, Lesley Hinds, gaat woensdag 9 januari 2012 een gesprek aan met de ontdekker van dit alles: Dorothy Mailand van liefdadigheidsorganisatie Sands Lothians. In 2004 heeft zij haar gestorven baby Kaelen aan het crematorium toevertrouwd. Sands Lothian doet aan nazorg voor ouders die hun baby verloren en werkt aan een boek over dit onderwerp. Tijdens gesprekken met deze mensen dook steeds weer op dat ze niets van hun babies hadden om bij te rouwen.

De wethouder zei dat het aantal dossiers zo'n 100.000 bedroeg. Eerste zorg is volgens haar om te begrijpen waarom dit alles plaatsvond en de zorg voor de gedupeerde families. Daarna moet er gekeken worden of de babies een meer definitieve bijzetting moeten krijgen, omdat ze nu op niet gemarkeerde plekken liggen.
Er wordt ook gedacht aan het plaatsen van een gedenkteken.

                                         Dorothy Maitland

De nieuwe directeur van het crematorium wijt de wijze van handelen van de oude staf aan luiheid of een foute instelling.
====================================================

Tuesday, 25 September 2012

Meisje loopt weg van huis met leraar

Soms springen berichten in kranten, tv en radio extra in het oog omdat ik me bijna niet kan voorstellen dat zo'n bericht in Nederland de voorpagina en het journaal zou halen.
In dit geval staan de kranten er bol van en is het op radio en tv hot news.
Waar gaat het om:

                                                     Megan Stammers

De 15-jarige Megan Stammers is hem samen met haar 30-jarige bijles-leraar Jeremy Forest gesmeerd naar Frankrijk. Misschien moeten we stellen dat het andersom is, hangt ervan af hoe je er naar kijkt.
Forrest is getrouwd en probeert als amateur musicus onder de naam Jeremy Ayre een naam op te bouwen.

Het verhaal gaat dat ze al in februari een stel waren. Op de terugweg van een schooltrip naar Los Angeles zat het paar constant hand in hand in het vliegtuig.
Het meisje was in het begin erg trots op haar verhouding met Forrest, liet haar vriendinnen elk bericht op Twitter van de man lezen. De vriendinnen hebben verklaard dat ze haar vertelden dat waar ze mee bezig waren fout was en haar reactie was het weghalen van haar account. Naderhand heeft ze niets meer losgelaten over waar ze mee bezig was.

                                                     Jeremy Forrest

Forrest heeft een blog onder de naam Ayre en hij vermeldde gedurende korte tijd zijn twijfels of zijn handelen wel juist was. Maar het voelde volgens hem alsof hij aan de heroine was geraakt. Hij concludeerde uiteindelijk in een volgende blog dat hij zichzelf nog steeds in de spiegel recht in de ogen kon kijken.

                                          Forrest als Jeremy Ayre

Afgelopen donderdag vroeg Megan aan haar moeder of ze bij een vriendin mocht blijven slapen. Vandaar zou ze dan naar school gaan. Maar de school nam contact met de ouders op toen ze niet verscheen.
Toen de vriendin wel op school bleek te zijn, was wel duidelijk dat er wat aan de hand was.

                                         Megan in de auto van Forrest

Inmiddels is gebleken dat Forrest tickets had voor de ferry voor donderdag van Dover naar Calais en retour voor zondag. Van de retourticket is geen gebruik gemaakt.
Inmiddels heeft een goede vriendin van Megan bericht ontvangen dat zij prima is aangekomen in Frankrijk.

                                         De ouders van Megan tijdens een persconferentie

De zus, de moeder en de stiefvader hebben dramatische oproepen gedaan in de media aan Megan om weer thuis te komen.
De ouders hebben verklaard nooit iets vermoed te hebben. De bijlessen leken heel normaal, ze had wat problemen met wiskunde en scheikunde.
De autoriteiten hebben een beroep gedaan op Forrest om zijn verstand te gebruiken en Megan thuis te brengen.
Inmiddels zijn Interpol, de douane, de Britse ambassade en de Franse autoriteiten naarstig op zoek naar het stel.

26 september 2012
Een foto, die gepubliceerd is in de kranten. Het stel op de ferry tussen Dover en Calais.


27 september 2012
Inmiddels is duidelijk dat Interpol eigenlijk niets doet. Normaal komt er een profiel in hun systeem te staan van personen die vermist/gezocht worden. Dit is niet het geval bij Megan en Jeremy.
En de Franse politie doet ook niets. Normaal worden credit-cardgegevens vrijgegeven zodat de betreffende personen snel kunnen worden getraceerd. Ook dit wordt niet gedaan.
Vanmiddag gaat de vader van Jeremy nog wel een persconferentie geven en zal een oproep aan het stel doen om terug te keren.


28 september 2012
Vandaag om 13:15 plaatselijke tijd is het stel gezond en wel aangetroffen in Bordeaux.
Ze reden in het centrum op de snelweg die dwars door de stad gaat. Het schijnt dat hij op weg was naar een sollicitatiegesprek.
Beide zijn overgebracht naar het politiebureau.
Jeremy is daar gearresteerd op verdenking van ontvoering en Megan is onder toezicht geplaatst.
De ontdekking van het stel zou te danken zijn geweest aan alle aandacht die het kreeg in de pers.
En uiteindelijk is de arrestatie te danken aan de samenwerking van de Britse politie met Interpol en de Franse politie.

Megan's vader, Barry Wratten, gaf vandaag nog een verklaring af aan de pers.
Na een afschuwelijke week waarin hij soms kampte met grote angsten voor Megan's welzijn, is hij dolblij dat haar niets is overkomen.
Hij stelde haar niets kwalijk te nemen: We doen allemaal wel eens stomme dingen als je zo jong bent.

30 september 2012
Gisteren is Megan Stammers teruggevlogen van Bordeaux naar vliegveld Gatwick (Londen) en volgens de roddelkrant The Daily Mail volgde er een emotionele hereniging met de familie.

                                                    Megan op weg naar huis

Inmiddels is ook duidelijk geworden dat Jeremy een baan probeerde te krijgen in Bordeaux bij de bar HMS Victory. Deze tent schijnt nogal populair te zijn onder Engelsen die in en rond Bordeaux wonen of logeren.

                                          Bar HMS Victory in Bordeaux

Jeremy Forest solliciteerde onder de naam Jack Francis Dean. Hij had al een hele cv voor deze figuur bij elkaar verzonnen. Zo zou deze Jack een ervaren schrijver zijn voor bladen als New Musical Express en Kerrang en ook ervaring hebben met HRM-werk en als barman. Op My Space heeft Jeremy een account aangemaakt voor dit fantasie personage.

De eigenaar van de bar blijkt de politie al te hebben gealarmeerd bij het eerste contact een paar dagen daarvoor. Hij had Jeremy herkent van alle publicaties in de media en heeft een tweede afspraak met Jeremy gemaakt. Toen deze op de afgesproken tijd naar de bar liep, werden hij en Megan door de Franse politie opgepakt.
Jeremy zit nog steeds vast in een detentie-oord in Gradignan bij Bordeaux en heeft al aangegeven geen problemen te hebben met uitlevering aan de UK. Waarschijnlijk is dit zeer spoedig te verwachten.

20 juni 2013
De uitlevering was inderdaad geen enkel probleem.
Het duurt altijd even, maar inmiddels is het proces tegen de amoureuze leraar bijna voorbij.
De jury had geen enkele moeite om hem schuldig te verklaren aan ontvoering van de 15-jarige.
Het overleg duurde nog geen twee uur.
Tijdens de behandeling van de zaak kwam aan de orde hoe hij haar had verleid. Het leidde eerst tot kussen in het klaslokaal, daarna tot sex in zijn auto en in hotelletjes. Volgens de Britse boulevardpers gebruikten ze veelal geen voorbehoedsmiddelen.
Hij besloot haar mee te nemen naar Frankrijk toen hij vermoedde dat de school achter hun affaire was gekomen en de politie had gewaarschuwd. Op 19 september 2012 bracht de politie een bezoek aan de familie van het meisje wegens geruchten over foto's van hem op haar mobieltje.

De aanklager stelde dat er geen sprake is van een Romeo en Julia-verhaal. Ook het verhaal dat Megan er op had aangedrongen om er samen vandoor te gaan naar Frankrijk was voor hem niet overtuigend. De leraar is volgens de aanklager een manipulatieve man die gewetenloos gebruik heeft gemaakt van een minderjarige, die middenin een emotioneel onevenwichtige periode verkeerde.
Jeremy is een aantal malen gewaarschuwd door collega's dat hij verkeerde keuzes aan het maken was. Tot verdere actie leidde dit niet binnen de school. De verwachting is dat dit alles nog een vervelend staartje gaat krijgen voor de school. Eerdere incidenten waarbij leraren seksuele betrekkingen hadden met leerlingen leidden ook al niet tot enig handelend optreden van de schoolleiding. Een geestelijke bleef na beschuldigingen wegens misbruik gewoon in dienst van de school, zonder enig onderzoek.


In de rechtszaal mimede Jeremy "I love you" naar het schoolmeisje. Zei mimede terug: "I'm sorry."
Na de uitspraak van de jury begroef ze haar hoofd in haar handen en huilde bittere tranen.
De vader van Jeremy stortte eerder in en was niet aanwezig in de rechtszaal. Toen hij werd weggeleid mimide de voormalige leraar nog: "It's okay." Eerst naar zijn familie en daarna naar zijn slachtoffer.
Het vonnis wordt zeer spoedig verwacht.

21 juni 2013
Jeremy Forest blijkt zich schuldig te hebben verklaard aan een aantal misdrijven waarvoor hij misschien een apart proces zou moeten hebben doorstaan. Hij heeft bijvoorbeeld seksueel misbruik van een minderjarige toegegeven. Hij zou haar voor het eerst gekust hebben toen ze 14 jaar was en sex met haar hebben gehad nadat ze 15 was geworden.
Vandaag kwam de uitspraak van de rechter: 5,5 jaar gevangenisstraf en een verbod om ooit nog met minderjarigen te werken.

Volgens de pers heeft Megan op internet gezet dat ze altijd op hem zal blijven wachten.
En ze heeft gereageerd op een stuk in de boulevardpers waarin stond dat ze soms wel 8 keer achter elkaar sex hadden. "Ik ben geen Russell Brand! Ik weet niet of ik hierom moet lachen of huilen!"
De scholiere was niet aanwezig bij de uitspraak van de rechter.
Inmiddels is ze 16 en vraagt zich af wat in hemelsnaam het verschil is tussen 15 en 16.
Ik zou zeggen: 5,5 jaar gevangenisstraf.

27 oktober 2013
Het altijd blijven wachten op Jeremy Forest heeft niet zo erg lang geduurd. Vijf en een half jaar bleek toch te lang te zijn.
De vader van Jeremy heeft toen hij zijn zoon in de gevangenis bezocht, moeten vertellen dat Megan het heeft uitgemaakt. Inmiddels heeft zij een vriendje van haar eigen leeftijd.
Ze heeft aan vrienden nog wel verteld dat het gewoon te moeilijk bleek te zijn.
Het is Megan door sociaal jeugdwerkers verboden om contact te hebben met de voormalige leraar tot ze volwassen is, dus 18 jaar.
Haar familie is enorm blij dat ze nu een normaal leven zal gaan hebben.
Jeremy schijnt helemaal kapot te zijn van het nieuws; hij was echt van plan om met haar te gaan trouwen na zijn vrijlating. Hij is wel zo reeel dat hij wist dat de kans erin zat dat het tot een definitieve breuk zou komen.
De sociaal werkers blijven het meisje begeleiden.
===========================================================

Saturday, 1 September 2012

Man met bijl slaat winkel in puin

Donderdagmiddag 30 augustus 2012 werd  Magdalen Street in Norwich opgeschrikt door een amok makende man. Gewapend met een bijl stormde hij Secondhand Land binnen en luid schreeuwend maakte hij het winkelend publiek en de winkelmedewerkers flink bang.
Met zijn bijl sloeg de 52-jarige Michael Kelly de ruiten in en hakte het meubilair aan diggelen.

                                          Secondhand Land

De eigenaar, de 66-jarige James Wade probeerde te redden wat er te redden was en probeerde de schade te beperken met behulp van een gitaar. Dit lukte maar half en hij werd wonderbaarlijk slechts lichtgewond aan zijn been. Inmiddels had medewerker Darren Rider de politie gewaarschuwd. Ook medewerkster Emi Bytyci (23) van Cafe Corner, een horeca-gelegenheid aan de overkant waarschuwde de politie, terwijl de eigenaresse, Goblin Demirci, met haar huilende kinderen het tafereel in grote angst gadesloeg. Ze was erg bang dat hij ook haar zaak zou bezoeken, vertelde ze later.

                                         Darren Rider voor de vernielde winkel

De politie was zeer snel ter plaatse. Kelly liet de bijl meteen vallen en werd in hechtenis genomen. Inmiddels is hij al voorgeleid voor de rechter. Hij weigerde een verklaring af te leggen en de rechter besloot dat hij niet in aanmerking komt om op borgtocht te worden vrijgelaten in afwachting van zijn berechting.
Waarom Kelly tot zijn daad kwam, is dus niet bekend.

                                          De politie was er snel bij

Eigenaar James Wade is uiteraard flink geschrokken. Zijn verwondingen vallen wel mee en hij is vastbesloten om de winkel op zeer korte termijn weer te openen voor het publiek. Hij vertelde dat hij psychisch wel een grote klap heeft gekregen, maar vertikt het om zich af te laten schrikken.
============================================================

Friday, 17 August 2012

Als toerist in Norwich (2)

Alweer zo'n mooie dag! En dus met de bus naar de binnenstad. Allebei gratis vanwege de nieuwe buskaart van Sarah. Ons doel was deze keer The Castle.

                                         The Castle

The Castle stamt uit de tijd van Willem van Normandië, ook wel de Willem de Veroveraar genoemd. Men gaat ervan uit dat het kasteel is afgebouwd in 1067 op last van deze Willem. Hij had behoefte aan een stevige basis om de streek onder controle te houden. Het is het enige fort in East Anglia.

                                         Uitzicht op Norwich vanaf The Castle

Het was vanaf de bushalte een hele klim onderwijl de rolstoel duwend. Redelijk buiten adem kwam ik met een lachende Sarah aan bij de ingang. De pret was zo groot, omdat er dus een lift is die je keurig naar de ingang brengt, bijna vanaf de bushalte. Hij was redelijk nieuw, dus zullen we maar geloven dat Sarah er niets van wist.

                                                   Voor de ingang

Er zijn twee gedeelten, een aanbouw die is ingericht als museum en expositie-ruimte en het kasteel zelf.
We hebben eerst het museum bekeken, de expositie was over de regeringsperiode van Elizabeth ll in foto's.

                                                      Elizabeth ll in 1942

We zijn beiden niet van die royalisten en zijn half langs de foto's gerend. Één foto viel me op: Elizabeth in 1942, in een kolonels-uniform, genomen in het Windsor-paleis. Ik denk niet dat de Duitsers veel van de inbreng van deze kolonel gemerkt hebben. Maar iedereen kent dit soort foto's, alle leden van koninklijke families staan op deze manier op foto's. Het doet me altijd een beetje aan operette denken.






De schilderijen waren interessant, veel Engels werk uit de 18e en 19e eeuw, maar ik zag warempel ook een schilderij van Breughel en een aantal uit de Hollandse School.
Terwijl ik fotografeerde zag ik een bord: verboden te fotograferen. Oeps!




Je kan zien dat dit niet van deze tijd is: de man heeft geen plasticzakje mee voor de poep.

                                         Dit lelijke schilderij heet The Vanity

                                          The Tower of Babel

                                   Iemand die een doodsaai boek aan het lezen was

Een vrij groot gedeelte van het gebouw staat vol met porselein. Ik heb daar nooit zoveel mee, honderd theepotten op een rij en wat ander servies.
Een beetje misplaatst vond ik het Egyptische deel, ik vroeg me eigenlijk af wat dit hier te zoeken had.

De geschiedenis van East Anglia vond ik daarentegen wel weer heel interessant. Het is hier een komen en gaan geweest van allerlei volksstammen. En het verhaal van Koningin Boudica van de Iceni's kende ik niet.
De Iceni's werden door de Romeinen opgenomen in hun rijk zonder dat ze verslagen waren. De Iceni's vonden het best zolang ze met rust werden gelaten. Onder hun Koning Prasutagus ging dat prima. Maar toen hij overleed veranderde dit. Keizer Nero veranderde de spelregels. Op een gegeven moment eisten de Romeinen dat alle onderworpen stammen in wat nu Anglia is hun wapens zouden inleveren. Dit pikten de Iceni's niet en ze kwamen in opstand.

                                                      Koningin Boudica

De weduwe van de Koning, Boudica werd gevangen genomen en gegeseld, haar dochters werden door Romeinse soldaten misbruikt. Koningin Boudica ging de opstand leidden en de Iceni's verwoestten wat nu Colchester en London heet. Ze overschatten daarna hun kracht en vielen het veel beter georganiseerde Romeinse leger aan. Ze werden verpletterend verslagen en Boudica pleegde zelfmoord om uit handen van de Romeinen te blijven.
Tot zover een stukje geschiedenis dat ik niet kende. Het verhaal van Koningin Boudica wordt veel gebruikt in de schilderkunst, vooral in de renaissance. En Henry Purcell, één van Engelands meest bekende componisten componeerde in 1695 een stuk over haar. Ook in de moderne tijd wordt het verhaal gebruikt, bijvoorbeeld door de bekende zangeres Enya.

                                                   In het kasteel zelf

Op naar het kasteel zelf, het viel me een beetje tegen. We kwamen eerst in een grote open ruimte met veel nissen en smalle trappen tegen de muren, veel gericht op expressie voor kinderen. Ze kunnen er tekeningen maken, knutselen en op een troon zitten met een papieren kroon op hun hoofd.

                                                   Pop in soldatenkledij

De kerkers waren fel verlicht, met lelijke poppen die gevangenen verbeelden en een uitleg hoe het gebouw was gebouwd. Dat de wit-gele stenen uit Noord-Frankrijk kwamen vermoedde ik al.

                                                    The Murderers  

Tijd om naar een verfrissing te zoeken. En deze keer hebben we uiteraard wel de lift gebruikt. Toen we uit de lift kwamen, waren we nog even getuige van een weinig verheffend schouwspel. Drie mannen hadden hevige ruzie en gingen elkaar te lijf met als wapens: een ijzeren staaf, een soort pitbull en twee fietsen. We kunnen het resultaat niet vertellen, zijn er als een haas vandoor gegaan.

                                          Sarah voor The Murderers

Op het smalle terras van The Gardener's Arms kwamen we tot rust achter een welverdiende pint.
Sarah raade me nog aan om even op de andere kant van het uithangbord van de pub te kijken.
De pub heeft een andere naam gekregen: The Murderers.
==============================================