Monday 31 January 2011

Engelse vermoord door Nederlander?

Ik ben een groot liefhebber van Engelse detective-series. We hebben inmiddels een behoorlijke stapel dvd met Lynley's, Silent Witness's, Rebus's en dergelijke op de plank. Sinds Agatha Christie weten de Britten wel hoe ze een plot moeten schrijven. En mooi meegenomen is dat ik de prachtige landschappen, imposante steden en pittoreske dorpen kan bewonderen.


Inmiddels heb ik al aardig wat mensen op allerhande manieren vermoord zien worden. Je zou bijna denken dat het een normale gang van zaken is.
Dit valt echter nogal mee: sinds 1997 is er een gemiddelde in het Verenigd Koninkrijk van 737 moorden per jaar. Soms vallen ze op, bijvoorbeeld de moorden van de Yorkshire Ripper, of de moord op het jochie James Bulger.
Op het ogenblik speelt er een zaak die ook in het oog springt. Niet alleen bij mij, maar de hele Britse pers heeft zich erop gestort. In Nederland krijgt de zaak, merkwaardig genoeg, weinig aandacht.




                                                    De pub waar Joanna iets ging drinken
Wat is er gebeurd?
De 25-jarige landschapsarchitecte Joanna Yeates ging na het werk wat drinken met collega's in de pub "Bristol Ram" op 17 december 2010. Ze zou naar huis lopen, wat zo'n 20 minuten kost. Onderweg kocht ze een pizza in een winkel van Tesco's en 2 flesjes cider bij een slijter daar vlakbij. Dit was even over half 9.
Haar vriend Greg Reardon kwam thuis op de 19e en trof een verwaarloosde kat aan. Geen spoor van een pizza, wel anderhalf flesje cider.


                                                      Joanna geslaagd voor examen


Omdat al haar sleutels in het huis zijn gevonden evenals haar mobiele telefoon en haar jas en er geen sporen waren van inbraak of een vechtpartij, wordt aangenomen dat ze is weggelokt door een bekende.
Op oproepen in de pers voor een behouden terugkeer door haar vader en haar vriend is niet gereageerd.


                                                     Joanna met haar verloofde


Ze werd 8 dagen later door wandelaars naast een landweggetje bij Failand, 5 kilometer van haar huis in Bristol gevonden. Vlakbij een golfterrein en een steengroeve. Ze was geheel gekleed en gewurgd. Geen spoor van sexueel misbruik. Er is door de politie meegedeeld dat er DNA-sporen op haar kleding zijn aangetroffen.
Sectie werd bemoeilijkt door de bevroren toestand van haar lichaam.


Een team van 80 politiemensen ging bezig met het onderzoek.
In eerste instantie werd op 30 december 2010 de 65-jarige huisbaas Christopher Jefferies gearresteerd.  Op 1 januari 2011 werd hij vrijgelaten. Sindsdien zit hij ondergedoken. Hij is volledig door het slijk gehaald door de tabloids en heeft al aangekondigd dat hij een schadeclaim zal indienen tegen de politie.


                                                Huisbaas Christopher Jefferies


Na oproepen daartoe door de politie kwamen er meer dan 1.300 tips binnen. De oproep zelf, op Facebook, werd meer dan 250.000 keer aangeklikt. Een filmpje over de moordzaak op Youtube is inmiddels al door 120.000 personen bekeken.
Er is een profiler aangetrokken om het aantal te controleren tips te reduceren.
Op 18 januari werd een reconstructie vertoond op televisie in Crimewatch (het Britse equivalent van "Opsporing Verzocht"). Dit lokte 300 nieuwe reacties op. Een van de tips leidde naar de Nederlandse ingenieur Vincent T. In de Britse pers wordt de volledige naam gehanteerd: Vincent Tabak. Deze 32-jarige boomlange buurman van het slachtoffer is inmiddels voorgeleid. Op 4 mei wordt de zaak verder door de onderzoeksrechter behandeld.


                                          Rechtbanktekening


Inmiddels is de Britse rioolpers in Nederland al op zoek gegaan naar familie en vrienden van Vincent T..
Deze mensen zijn totaal verbaasd, ze achten de aangeklaagde niet tot een moord in staat.
Inmiddels heeft de vriend, Greg Reardon zijn verachting over de handelwijze van de pers geuit.


Deze zaak lijkt echt een klassieker te zijn. Ik ben heel erg benieuwd naar het verdere verloop van het onderzoek.


5 mei 2011
Vincent T. heeft via een video-boodschap bekend dat hij Joanna heeft gedood. Hij zit opgesloten in de Long Martin gevangenis vlakbij Birmingham en de boodschap werd vandaar doorgegeven aan de rechtbank in London.
Hij ontkende haar te hebben vermoord; het zou gaan om doodslag. Wat de reden is geweest, heeft hij niet verteld. Het kan van sexuele aard zijn geweest, hoewel ze niet was verkracht.
De rechtbank gaat nog steeds uit van moord.
In oktober zal het proces plaatsvinden.


20 september 2011
Vincent T(abak) is vandaag voor de rechter verschenen.
Het proces gaat waarschijnlijk 4 weken duren.
Tegen haar huisgenoot had Joanna gezegd dat die Vincent zo'n intelligente man was...


                                         Vincent Tabak


11 oktober 2011
Er is vandaag een zitting geweest.
Nog steeds beweert T dat het zou gaan om doodslag. Het lijkt mij stug dat de jury daar in zal tuinen. Bij een enkele klap die leidt tot de dood, kan je dit verhaal nog wel ophangen, maar een verwurging duurt minuten. Dat geeft voldoende tijd om tot bezinning te komen.
Het slachtoffer had zich nog hevig verzet: er waren 43 verwondingen aangetroffen op haar lichaam.
Na de moord is T nog even wezen shoppen, met het lijk in de kofferbak van zijn auto.
Hij zocht nog naar zout (om de bevroren grond wat zachter te kunnen maken om het lichaam te kunnen begraven). In plaats daarvan kocht hij bier en chips bij de ASDA. (Een soort supermarkt). In de auto had hij naar zijn vriendin ge-SMS't dat hij zich zo verveelde.
Omdat spitten in de grond niet ging had hij het lichaam maar bedekt met dorre bladeren.
Thuis had hij later nog op internet gezocht hoe lang het duurt voordat een lichaam in staat van ontbinding raakt.
En hij had tegenover de politie de verbazing gedeeld over de verdwenen pizza. Had met zijn huisgenoot er nog over gediscussieerd. De politie was in eerste instantie tevreden met zijn alibi.
Vrij snel na de moord is hij met zijn vriendin nog op familiebezoek geweest in Nederland. De politie heeft tijdens zijn verblijf hier opnieuw contact met hem opgenomen. Zijn reacties toen waren de aanleiding om hem bij terugkeer in Engeland te arresteren.
Er is nog steeds helemaal niets bekend over een motief, of een aanleiding voor de moord (of doodslag).


17 oktober 2011
We zijn inmiddels een aantal zitting-dagen verder.
Een aantal puzzel-stukjes zijn toegevoegd.


Uit getuigenverklaringen is gebleken dat Joanna in een heel goed humeur was tijdens het pub-bezoek. Een collega kreeg een rondje en ze heeft nog ge-SMS't met een andere collega, vroeg waar hij uithing. Hij voelde zich niet lekker en was naar huis gegaan.
Verder weten we dat ze erg gelukkig was, ze stond zelfs op het punt een kat in huis te nemen. Volgens haar vrienden een teken dat ze alle vertrouwen in haar relatie had.


Andere getuigen waren op een etentje met Vincent Tabak. Hij had hele theorieën over de moordenaar. Het was volgens hem een koele kikker om gewoon te kunnen doorgaan met je leven alsof er niets gebeurd was. En hij maakte nog geintjes over de politie. Bij hem was bijvoorbeeld een la opengetrokken. Dit was erg grappig: alsof het lijk in de la zou liggen...


Over de dood van het slachtoffer is nog het volgende gezegd. Tabak had een hand op haar rug  en de ander op haar mond om haar geschreeuw te stoppen. Toen hij zijn hand weghaalde schreeuwde ze opnieuw, toen had hij die hand maar om haar keel geschroefd. Volgens hem was ze binnen 20 seconden dood en deskundigen sluiten dit inderdaad niet uit.


De geslaakte kreten komen aardig overeen met wat getuigen aan de overkant meenden te horen. Bovendien was er een buurman die ook iets dergelijks hoorde. Hij dacht destijds dat het van een stelletje voorbijlopende studenten afkomstig was.


                                             Appartementencomplex waar Joanna woonde


Maar nog steeds weten we niet waarom Joanna moest sterven...


19 oktober 2011
Vincent Tabak heeft een versie verteld over de dood van Joanna.
Volgens hem liep hij langs haar keukenraam toen ze hem uitnodigde wat te komen drinken voor het avondmaal. Hij is op de uitnodiging ingegaan.
Hij heeft haar verteld dat hij zich een beetje verveelde omdat zijn vriendin er niet was. Zij zou op haar beurt verteld hebben dat haar vriendje het hele weekend weg zou zijn.
Vincent had dit opgevat als een beetje sjans hebben en had haar beetgepakt. Hand op haar rug en hij wilde haar zoenen. Maar zij begon te gillen. Hij raakte in paniek. Zei eerst tegen haar dat ze moest ophouden terwijl hij zijn hand op haar mond had en toen ze opnieuw begon had hij de hand om haar keel gelegd. Met dus fatale gevolgen.


Een politie-computerexpert heeft Vincents internetgedrag daarna geanaliseerd. Hij bezocht diverse sites waarop ingegaan werd op de verschillen tussen straffen voor moord en straffen voor doodslag. Verder is hij gaan zoeken hoe lang het duurt voor een lichaam in staat van ontbinding raakt en wanneer het vuil werd opgehaald in zijn buurt. Tenslotte heeft hij de weersvoorspellingen voor de plek waar hij het lichaam verstopte on line bekeken.


                                         De ouders van Joanna op de plek waar ze is gevonden


Ik ben benieuwd of zijn verhaal klopt met de 43 verwondingen die haar lichaam vertoonde.
We horen het ongetwijfeld wel weer. Er zullen wel wat experts op losgelaten worden!


20 oktober 2011
Als ik het rechtbankverslag van vandaag lees, lijkt het erop dat er twee versies van de dood van Joanna zijn. Een van Vincent Tabak en een van de aanklager.
Vincent heeft over zijn jeugd verteld in een klein plaatsje in Nederland en dat hij pas op veel latere leeftijd, in Engeland, zijn eerste vriendin kreeg.
Hij schilderde zijn gedrag ten opzichte van Joanna als erg onschuldig. Wilde haar slechts een kusje geven omdat ze sjans leek te willen hebben. Toen ze begon te gillen was dat voor hem totaal onverwacht. Hij had niks sexueels in de zin.
De aanklager ziet dat duidelijk anders. Volgens hem heeft Vincent haar trui omhoog gesjord en gepoogd een borst te ontbloten. Ze is in die situatie aangetroffen op de verstopplaats. En er is DNA van Vincent op haar lichaam aangetroffen op die plekken.
Hij is van mening dat Vincent een bedrieglijk en onbetrouwbaar karakter heeft. Vincent vindt dat niet, wel geeft hij toe dat hij na de dood van Joanna heel fout is geweest.
Vincent heeft zijn excuses aangeboden aan de ouders en de verloofde van Joanna voor het verstoppen van het lichaam en hen 8 dagen in onzekerheid te laten.
Joanna had maar 1 sok aan toen ze werd gevonden. Volgens Vincent heeft hij de andere sok en de pizza in een recycle-bak gegooid. Dit toen hij het lichaam in een fietshoes in de auto ging leggen.
De aanklager vroeg met klem of hij de pizza niet heeft opgegeten. Dat ontkende hij. Hij zou alleen de oven maar hebben uitgedaan en de pizza er dus uitgehaald.
Voor de rest heeft hij van zijn advocaat en de aanklager moeten laten zien hoe het vasthouden en het op mond en keel leggen van zijn hand is gegaan. Het kwam er op neer dat het slachtoffer in 15 seconden moet zijn gestikt. Volgens Vincent dus.


                                         Joanna Yeates met haar kat


21 oktober 2011
Het kruisverhoor van de aanklager met Vincent Tabak ging vandaag verder.
De aanklager heeft geopperd dat Vincent helemaal niet binnen is gevraagd door Joanna. Hij is bij haar gaan aankloppen met de smoes dat hij last had van haar kat. Deze scheen regelmatig bij buren binnen te lopen. Vincent ontkende dat het op deze manier gegaan was.
Hij blijft erbij dat hij door Joanna was binnen gevraagd voor een drankje. En ze had een beetje geflirt met hem.
Verder ging het weer over de niet sexuele kus die Vincent wilde geven. Of er een tong bij zou komen kijken? Vincent weer ontkennen.
Hoe kwam zij aan al haar verwondingen op haar rug en op haar ribben. Volgens de aanklager moet Vincent haar met kracht op de grond hebben vastgehouden of tegen een muur. Vincent ontkende haar op de vloer vastgehouden te hebben. En hij ontkende haar met twee handen rond haar nek te hebben vast te hebben gehouden.
En hoe kwam Vincent toch aan die wonden op zijn armen? Deze waren opgemerkt bij zijn arrestatie. Vincent kon het zich niet herinneren.
Volgens een patholoog-anatoom die voor de verdediging van Vincent werkt staat het sexuele karakter van de moord/doodslag niet vast. Wel is het zo dat sommige mensen er een sexuele kick van krijgen om iemand de keel dicht te knijpen. Dit kon hij niet ontkennen. 
En bij het dichtknijpen van de keel kan de dood volgens hem binnen 20 seconden of wat meer plaats vinden.
Volgende week gaat het proces verder.


                                               Joanna Yeates


25 oktober 2011
Gisteren is de laatste getuige gehoord die door de verdediging is aangedragen. Het is een bovenbuurman van Joanna en van Vincent. Hij was thuis en heeft volgens hem niets gehoord.
Geen idee wat de verdediging met deze verklaring kan bereiken.
Vandaag was het requisitoir, de laatste verklaring van de aanklager.
Volgens hem heeft Vincent Tabak meer dan 80 keer in de getuigenbox gezegd dat hij iets niet meer kon herinneren. De aanklager vindt verder dat alles wijst op sexuele redenen voor de moord op Joanna.
Hij noemt Vincent een sluwe en achterbakse man. Een man die zich in alle bochten heeft gewrongen om een moord af te schilderen als iets dat niet meer is dan dood door schuld.
Nog eens heeft de aanklager laten zien hoe lang 20 seconden is. Het is meer dan lang genoeg om tot bezinning te komen en te stoppen met waar de dader mee bezig was. Maar dat deed hij dus niet, hij ging gewoon door met Joanna's keel dicht te knijpen. Joanna heeft nog gevochten voor haar leven, maar kon onmogelijk tegen de veel grotere en sterkere man op.
Je kan onmogelijk stellen dat het hier gaat om doodslag in plaats van moord. Als iemand met een mes steekt, gebeurt dit in een zeer korte tijd. Dit is wel even wat anders.


26 oktober 2011
De rechter heeft de jury instructies gegeven en de feiten nog even op een rijtje gezet.
Verder heeft hij van de juryleden geëist dat ze buiten het jury-overleg niet over de zaak zullen praten.
Hij heeft ze op het hart gedrukt de emoties zoveel mogelijk uit te schakelen en op de feiten te letten. Hij heeft nog eens gewezen op de tijdspanne van het keel dichtknijpen en de 43 wonden waarvan ze een aantal moet hebben opgelopen terwijl ze nog in leven was.  
En over Vincent Tabak heeft hij gezegd dat de jury moet denken aan zijn internet-gedrag en aan zijn uitgekookte leugens tegenover de politie.  De rechter heeft ook nog eens gewezen op de stelling van de aanklager dat Vincent het één en ander van zijn relaas bij elkaar heeft gefabriekt om er wat beter uit te komen. 
Tenslotte heeft de rechter gesteld dat hij ongetwijfeld gestresst in de rechtszaal zal hebben gezeten en de handicap heeft dat Engels niet zijn moedertaal is.
Vandaag is er door de jury 3 uur overlegd, morgen zal het afsluitend overleg plaatsvinden en zal het resultaat terug worden  gekoppeld aan de rechter. Eerst zullen de juryleden het dus eens moeten worden met elkaar. Het oordeel moet unaniem zijn.


                                          Rechtbankschets van Tabak


28 oktober 2011
Na 2,5 dag van beraadslagingen kwam de jury tot een beslissing. Tussentijds heeft de rechter de juryleden nog gezegd dat als 10 van de 12 een schuldig uitsprak, dat dit al voldoende was.
Het duurde een beetje te lang naar de zin van de rechter.
Uiteindelijk bleken 10 van de 12 leden van de jury het met elkaar eens te zijn. De rechter had het dus bij het rechte eind.
Vincent Tabak werd schuldig bevonden aan moord. De rechter sprak de straf uit: levenslang waarvan in ieder geval 20 jaar moet worden uitgezeten.
De ouders van Joanna waren niet aanwezig bij de uitspraak, wel haar verloofde.  Greg Reardon staarde naar Vincent terwijl deze in tranen werd weggeleid.
Pas nu is bekend gemaakt dat de jury niet alle informatie heeft gekregen die beschikbaar was.
De rechter wilde niet dat de juryleden vooringenomen waren.  
Voordat Vincent een bezoekje bracht aan Joanna had hij op internet naar harde porno gekeken en in het bijzonder naar bondage en wurgsex. Een site was zeer interessant: er werd een blond meisje getoond waarvan haar roze truitje omhoog was gesjord.
Verder werd bekend gemaakt dat hij in de tijd die hij de USA doorbracht een paar keer gebruik maakte van escort service. Hij boekte daarvoor hotelkamers onder een valse naam.
Niemand gelooft erin dat Joanna hem heeft uitgenodigd en met hem flirtte.
De ouders hadden eerder al hun spijt uitgesproken over het feit dat er geen doodstraf bestaat in de U.K..


1 november 2012
Toch nog een kleine aanvulling.
In de USA beweert een prostituee, Sarah Rayne, dat Vincent wurgseks met haar wilde. Hij had er € 175 voor over als ze speelde dat ze bewusteloos was en hij dan seks met haar zou hebben. Hij vond dit toch niet spannend genoeg en wilde haar keel een beetje dichtknijpen. Dit weigerde zij en ging weg. Hij wilde tevergeefs zijn geld terug, vertelde ze.
De andere prostituees die hij in de USA naar zijn hotelkamer liet komen, hebben niet geklaagd. Volgens het dagblad The Sun hebben deze dames de prachtige namen Rebecca Devine en Princess Butter.
Dat hij in het proces als onhandige, onwetende jongen probeerde over te komen wordt er niet geloofwaardiger op.  


Inmiddels is er volgens Britse kranten kinderporno op zijn computer aangetroffen. Men overweegt om een tweede proces tegen hem aan te spannen.


Deze feiten heeft de rechter buiten het proces gehouden, het heeft Vincent Tabak uiteindelijk niet veel geholpen.
==========================================================



Monday 3 January 2011

Laatste optredens in de Cidershed

Onze timing was deze keer perfect. Jo en Pete hadden aan hun tafeltje een plekje vrij gehouden voor Sarah en mij. De opbouw van de set was nog niet helemaal klaar. Zoals we al wisten zouden The Harvs beginnen.
The Harvs brengen covers met een knipoog. Soms worden er vreemde medleys gemaakt. Zoals deze keer "Hotel California" van The Eagles dat naadloos overliep in "Barbie" van Aqua.



The Shed was inmiddels afgeladen vol en Ryan liep als vanouds te glimmen van genoegen. Ik zag al die bekende gezichten van vorige keren. De dansmeisjes (2 meisjes die door hun manier van dansen doen denken aan merels die wormen naar proberen te trippelen. En "the old grabber", onze bijnaam voor een wat oudere man die fijne gesprekken voert met meisjes en hun arm vasthoudt en dan per ongeluk uitschiet naar wat er achter zit. Of bij het dansen uitglijdt van de rug naar beneden. Hij komt er altijd mee weg. Ik weet zeker dat ik een knal zou krijgen. De meest opvallende man is Peter, het technische brein van The Shed. Zijn haar is aan de zijkanten weggeschoren, de rest draagt hij in een staart of als baard. Gecombineerd met zijn tuinbroeken ziet hij er altijd vervaarlijk uit. De artiesten hadden hun partner en kinderen meegenomen. Al met al, gezellig vol.



Jo had gehoord dat er nog een Nederlander aanwezig was. En jawel, ik werd voorgesteld aan Hieronymus. Hij kwam oorspronkelijk uit Den Bosch en woonde al 15 jaar tot volle tevredenheid in Norwich. Zijn vrouw bleek de fluitspeler/zangeres van Molly Hawk te zijn. We zouden haar later nog in actie zien.



The Cronchie Frogs speelden een steviger soort covers, zoals Rolling Stones nummers. Tot mijn pech speelden ze ook "Taxman" van the Beatles. Mijn tafelgenoten waren zeer bereid om flink naar mij te wijzen.
Dat was lachen geblazen, de zanger kwam later nog even vragen of het echt waar was en trok een vies gezicht.

Het volgende optreden was voor Molly Hawk. Ierse fluitmuziek, zeer in de smaak vallend bij Jo.
Ik heb er persoonlijk niet zoveel mee. Het fluitspel was wel erg knap, als voormalig blokfluitspeler (ahem) kan ik dat natuurlijk wel zien.
Dit soort muziek doet me altijd denken aan meisjes met lange indiase soepjurken die blootsvoets dansen in het natte gras. Na drie nummers begin ik altijd te hopen dat het snel voorbij zal zijn.
Het duurde deze keer niet erg lang voordat er weer gepauzeerd werd.



Toen was het weer de beurt aan The Harvs. Inmiddels was er door de aanwezigen al flink wat genuttigd en werden sommige mensen wat klef. De zanger van de Crochie Frogs was uitvoerig aan het zoenen met een oudere vrouw terwijl zijn vrouw wat verderop aan het dansen was met wat anderen.
Daar had hij ook wel zin in en dus besloot hij de tent te verbouwen. Onze tafel moest en zou weg en dan moesten wij maar verderop zitten.
Ik probeerde eerst nog de act van de domme buitenlander die het allemaal niet zo begrijpt. Helaas kom ik daar niet meer mee weg, zodat onze tafel dus toch naar buiten werd gesjouwd.



Het praten tegen de achterhoofden van onze vrienden stond ons wat tegen, maar je hebt wat over voor de goede zaak. Van Ryan kreeg ik ons laatste rondje.
Om ons heen kijkend met dit biertje kwamen we tot de conclusie dat het beste er wel vanaf was. Niet alleen van het publiek, maar ook van de musici. Die waren in hetzelfde tempo als iedereen aan het drinken.
Verder werd er steeds melancholischer gepraat over de komende sluiting van onze pub.
We besloten het voor gezien te houden.

Ik heb Ryan nog bedankt voor alles en toen gingen we op weg naar onze curry.
Alles op zijn tijd, nietwaar!

Saturday 1 January 2011

Oudjaarsavond 2010

We vreesden een beetje aan de late kant te zijn toen we aan kwamen bij de Cidershed in Norwich.
Dat viel erg mee. Er waren een paar kleine groepjes mensen, de dj was nog aan het knoeien met de electriciteit en de boxen. Gelukkig waren onze vrienden Jo en Pete al wel aanwezig. Ze hadden al een stevige pint voor hun neus staan. Wij volgden dit goede voorbeeld.



Ryan, de uitbater, zat naast een groepje dames van middelbare leeftijd te kletsen. Het bleek dat het eerste rondje van hem kwam. Ik proostte naar hem, maar betwijfel of hij het zag. Hij was druk bezig zijn toekomst zonder de pub te overdenken met de dames. Zijn vrouw voegde zich bij dit groepje nadat ze wat hapjes had klaargezet.

Inmiddels kwamen steeds meer mensen binnen. Het viel me op dat dit niet de gewone klanten waren. Het had waarschijnlijk te maken met de dj. Zijn muziek startte vrij kort daarop.
Ik had wat anders verwacht. Hij speelde een soort zompige reggae, waar op het eerste gehoor kop nog staart aan zat. Normaal maakt reggae mij vrolijk, maar dit was erg depressieve muziek. Vreemd.
Uiteindelijk bleef hij dit soort muziek spelen tot 12 uur.

Sommige nieuwe gasten zagen er prachtig uit, mooie uitgaanskledij. Ik voelde me er soms een beetje boertig uitzien, maar gelukkig hadden de meeste ouderen niet veel anders aan dan ik. Een groepje kwam binnen met zeer aparte mutsen, met vissebekken of pinguinsnavels. Ik zag zelfs een draakje. Dat vrolijkte de boel weer wat op. Inmiddels hadden we al gehoord dat de Cidershed nieuwe stijl gewoon doorgaat met het brengen van live muziek. Geen zorgen dus!

Kwart voor twaalf kwam Ryan een fles champagne brengen aan ons groepje. Erg prettig!
Ik kweet mij van de belangrijke taak om de fles open te maken. Ik schonk de bijgeleverde 4 glaasjes vol zodat we klaar zouden zijn voor het ultieme moment: 12 uur!
De glaasjes zette ik voor iedereen aan ons tafeltje neer...
Behalve de laatste. Die ging om en even later dreven fototoestellen en mobiele telefoons in de heerlijke drank.
De apparaatjes werden gelukkig gered en Jo veroverde warempel een nieuw glaasje.



We waren precies op tijd klaar om te proosten op het nieuwe jaar. Iedereen omhelsde elkaar en Jo en Pete knalden met hun poppers. Dit zijn een soort kartonnen kokertjes gevuld met confetti. Ze springen open en de rommel daalt dan op je neer.
Natuurlijk moest ik bellen naar Nederland, de hele familie zat daar bij elkaar en we konden dus elkaar iets toeroepen. De galm van het invalidentoilet voorkwam dat ik ook maar iets volledig kon verstaan.

De muziek was veranderd in disco uit de jaren tachtig. Dat werd dus meebleren geblazen en de jeugd zette hem op een dansen. De champagne was inmiddels op en dus kon ik weer eens op pad voor een pint.
Het barmeisje gaf me een paar klapzoenen voor ze wilde horen wat ik wenste. Ik wenste Ryan het allerbeste voor het nieuwe jaar. Ik nam de gelegenheid te baat om eens te vragen wat zijn plannen waren voor na de sluiting. Hij mompelde iets en ging verderop met een ander praten.

Het barmeisje was niet blij met de rommel op en rond onze tafel. Lachend ging ze mij een standje geven voor het breken van het glaasje en gooide in haar enthousiasme een andere om. Ook die brak. Dit was duidelijk geen Hollands kristal.

Na 1 uur vond de dj dat we weer naar zijn muziek moesten luisteren. Net als voor veel anderen was dit voor ons een goed sein om maar eens op te breken. Er moest nog 20 minuten gelopen worden!

Onderweg passeerden wij The Prince of Denmark. Deze pub is meer gespecialiseerd in gokkers. Er zit niet voor niets een wedkantoor naast. Maar ook de gokkers waren in een goede bui. Een paar buitenstaande rokers wensten ons het beste voor 2011.
Bijna thuis zagen we twee wat onbestemde figuren, eentje leek te zitten. Je weet maar nooit, dus wij staken de weg maar over.
Dichterbij gekomen bleek het wat anders dan het van veraf leek. Een tienermeisje hing tegen een hek aan, zittend op het natte trottoir en haar vriendin probeerde haar weer mee te krijgen. Ze waren duidelijk niet erg fris meer.
De noodzaak om te helpen viel weg toen ik de staande figuur een telefoonnummer zag intoetsen. Er was in ieder geval eentje nog een beetje nuchter.

In onze straat was iedereen blijkbaar al naar bed, alleen in ons huis was het licht aan.
En toen we binnenkwamen bleek ik ook de verwarming niet te hebben uitgedaan. Het was heerlijk binnenkomen.
Het Nieuwe Jaar was begonnen!
===================================================================