De expositie bleek te gaan over: "The Norwich School of painters" , beter bekend als "The Norwich Society of Artists". Bijna de gehele Colman Art Galleries was er aan besteed. En terecht!
The society is in 1803 opgericht door schilder John Crome en drukker Robert Ladbrooke en de leden waren grote bewonderaars van de Nederlandse schilders uit de Gouden Eeuw en dan speciaal van Ruysdael (vanwege zijn prachtige wolkenpartijen), Hobbema (denk aan zijn schilderijen van landschappen), Jan van Goyen en Aert van der Neer.
In 1807 neemt John Sell Cotman het leiderschap op zich. Hij was niet alleen schilder, maar bovenal een begenadigd etser. Etsen waren het middel om afbeeldingen toegankelijk te maken voor het grote publiek. Dit maakt het wat logischer dat één van de oprichters een drukker was.
John Sell Cotman accepteerde in 1834 een leraarsbetrekking aan The King's College School in London. Daarna was het snel afgelopen met de sociëteit.
Als ik naar de namen van de leden kijk, dan blijken het vooral een paar families die de boventoon voerden: de Cotmans, de Cromes en de Stannards. Er werden zelfs huwelijken gesloten tussen leden van de families.
In heel veel schilderijen, vooral die van de eerste jaren, zie je de invloed van de Nederlandse meesters. Dit geldt ook voor de afbeeldingen: er blijken in de 19e eeuw hartelijke betrekkingen te zijn geweest tussen de Hollanders en de mensen van Norfolk. Je ziet daarom heel veel Nederlandse schepen in schilderijen van havens en wateren.
In later jaren zie je de invloed van de oude Hollandse meesters een beetje verwateren, ik zie zelfs de voorbode van de Franse impressionisten.
Iets trof mij nog zeer speciaal, in de door mij genoemde families waren ook vrouwen. En een heel stel was zelfs zeer begaafd als schilder. Maar je zal in de expositie geen schilderijen van hun aantreffen over landschappen, of zee-taferelen. Het was in die tijd niet aanvaardbaar om als vrouw in de buitenlucht te schilderen. Ze zaten dus noodgedwongen binnen en schilderden daar stillevens. Volgens mij konden ze op een gegeven moment geen appel of dode patrijs meer zien!
Dit gegeven sloot naadloos aan bij een tafereeltje dat ik zag in het restaurant van het kasteel. Een oosterse familie, hij in een spijkerbroek en t-shirt, kindje in een vlot ensemble en mevrouw in een niqab.
Nog net geen burqa... Verschil in geaccepteerd gedrag en kleding qua sekse bestaat nog steeds in de wereld.
Het was weer een zeer leerzaam uitje voor mij. Ik zal geen uitputtende biografieën van de schilders in dit stuk plaatsen. Een ieder weet dit soort zaken heus wel op Wikipedia te vinden.
En uiteraard hebben we het weer afgesloten in The King's Head met een Achels Brune!
============================================================
