UKIP

Inmiddels ben ik al aardig ingeburgerd. Sommige dingen duurden lang, zoals het verkrijgen van een National Insurance Number, wat aardig vergeleken kan worden met het Nederlandse Burgerservice Nummer (voorheen het sofi-nummer). Het kostte mij zo'n 8 maanden voordat ik het kreeg. Ik moest er het nodige voor aantonen. Het hebben van een pensioen bespoedigde de gang van zaken. Zonder dit nummer kom je niet in aanmerking voor uitkeringen, sociale huurwoningen en mag je ook niet een dienstbetrekking aannemen.

Wel mocht ik al heel snel stemmen voor lokale verkiezingen. Dit werd mogelijk gemaakt omdat ik vanaf mijn eerste dag in Norwich lokale belastingen, te vergelijken met de OZB, heb betaald.
Ik kwam door het betalen van de lokale belastingen ook in aanmerking voor geneeskundige hulp zoals deze verstrekt wordt door de National Health Service. Mij werd wel bij mijn allereerste bezoek aan het ziekenhuis hier duidelijk gemaakt dat ik niet zomaar Engeland kon binnenkomen en dan kon verwachten dat ik de hulp zou krijgen die ik in Nederland gewend was. Dus niks fysiotherapie of manuele therapie via de NHS. Als ik niet meer zou kunnen lopen, mocht ik terug komen.

Vandaag kwam er een folder in de bus van de UKIP. Er zijn alweer plaatselijke verkiezingen, op 2 mei 2013 gaan we stemmen voor de gemeenteraad van Norwich. De 4 partijen die meedoen (in Nederland zouden dat er 25 zijn): Labour, Tories, Green Party en UKIP.
De UKIP was nieuw voor mij toen ik voor het eerst mijn vrouw bezocht in Norwich. Inmiddels weet ik wat meer over dit verschijnsel.

UKIP staat voor United Kingdom Independence Party. Wanneer ik het pamflet doorlees, hoor ik een echo van het oude National Front.
Wat zijn de punten waarvoor ze gaan in deze lokale verkiezingen:
- we moeten de immigratie stopzetten;
- we moeten stoppen met betalen aan Brussel, aan de EU;
- we moeten van de oude politici af, dat zijn allemaal zakkenvullers.

                                          Geert Wilders

Waar heb ik dit allemaal eerder gehoord?
O ja! Van de club van Wilders!

UKIP wil voorkomen dat 29 miljoen Bulgaren en Roemenen het land gaan binnentrekken. Want die gaan natuurlijk allemaal profiteren van onze sociale voorzieningen. Zodra ze hier zijn, komen ze meteen in aanmerking voor een huurwoning (terwijl er woningnood heerst) en krijgen een uitkering. Volgens UKIP dan.
Uit eigen ondervinding kan ik zeggen dat dit volslagen onzin is: zie bovenstaand relaas.

Dat alle buitenlanders in Norwich boeven zijn, wil er bij mij ook niet in. In de straat wonen Turken, Polen en mensen uit Litouwen. Het is me inmiddels duidelijk dat die mensen allemaal een baan hebben en erg lange werkdagen maken.  

Ik zie het verband tussen lokale politiek en Brussel niet helemaal. Het enige dat ik kan bedenken, is dat Norwich - als de regering het slim zou aanpakken - in aanmerking zou kunnen komen om stimuleringsgebied te worden. In dat geval komen er miljoenen ponden (of Euro's) vanaf Brussel deze kant op.

                                          Lokale politici in gesprek op straat met de burgers

Inmiddels heb ik een aantal leden van de gemeenteraad leren kennen. Mijn vrouw kent er heel wat meer; vroeger is ze zelf erg actief geweest, stond zelfs eens kandidaat, maar werd op het nippertje verslagen.
Maar ik kan verzekeren dat het stuk voor stuk hardwerkende mensen zijn die altijd klaar staan voor de mensen die ze vertegenwoordigen. We hebben het al een paar maal persoonlijk mogen ondervinden.

Dus geen van de punten in het pamflet van UKIP spreekt mij aan.

                                          "Pothole" (gat) in de ringweg in Norwich

Al met al mis ik de punten in het pamflet waar de mensen hier zich druk over maken:
- de gaten in het wegdek, die autobezitters grof geld kosten wegens schade aan hun auto's (er wordt weinig reparatiewerk verricht wegens de bezuinigingen;
- de onveiligheid op de wegen in Norwich (relatief gebeuren er veel ongelukken); er zou een verkeersplan moeten komen;
- aanpak van de verloedering van de stad (achterstallig onderhoud wat steeds meer zichtbaar wordt en bedelaars op straat);
- de criminaliteit in bepaalde wijken (met grove bezuinigingen op de politiebegroting los je dat niet op). Het is een vervelend gezicht als er weer een auto te zien is met ingeslagen ramen;
- het gebrek aan verlichting 's-nachts in de wijken (er wordt bezuinigd op straatverlichting door de lantaarns uit te doen tussen 12 en 5 uur). Het geeft de mensen een onveilig gevoel om in het donker over straat te moeten gaan. In een 24-uurs economie draaien mensen ook 's-avonds diensten;
- parkeerbeleid: sommige straten kan je bijna niet doorkomen met een auto;
- verbetering van het openbaar vervoer: de stadsbussen hier zijn afdankertjes uit Wales, die in Norwich een tweede leven krijgen en het om de haverklap begeven.

Met een beetje nadenken kan ik met gemak meer punten toevoegen. Dat nadenken doet UKIP niet, zo te zien.

                                                                     Michelle Ho

De kandidaat van UKIP voor ons kiesdistrict is Michelle Ho. Ik wens haar geen succes!
===========================================================

Als Tourist in Norwich (4)

Vandaag 24 April 2013 was het een prachtige dag. Zo eentje waarbij je gewoon de deur uit moet.
En dus hebben we dat gedaan. Een doel is er altijd: er valt nog zoveel te bekijken in Norwich.
Dus met de bus op weg naar de binnenstad, gelukkig was hij heerlijk leeg en dus kon ik de rolstoel prima neerzetten. Bij halte Tombstone zijn we uit gestapt. Hier ken ik het inmiddels een beetje, dit is een heel mooi gedeelte van Norwich met als meest opvallende gebouw: de kathedraal.

We gingen er deze keer langs, op weg naar de rivier de Wensum. Je kan langs de kade een mooie wandeling maken op een dag als deze. En er is voorzien in bankjes met uitzicht op het water. We waren bepaald niet de enige mensen die langs de rivier wilden lopen en zitten. Op alle bankjes kon je wel iemand zien zitten.

Achter de kathedraal is een particuliere school en het is dan niet zo verbazend als je de scholieren op de sportvelden criquet ziet spelen.

De sport heeft nog veel geheimen voor mij. Een vriendin heeft al een poging gedaan om er wat van uit te leggen, maar ik snap er nog steeds niets van. Criquet-uitslagen zijn voor mij net zo mysterieus als de scheepvaartberichten op de radio.

Moe van al dat sport kijken besloten we om even een kleine stop te houden bij The Red Lion. We vonden een tafeltje met een prachtig uitzicht op de rivier.

Ik bestelde koffie en een cheeseburger. De koffie werd eerst gebracht. Ons tafeltje stond vol met wat vorige gasten hadden achtergelaten. De barman schoof het wat aan de kant zodat onze koffie er tussen kon. Pas na een  verzoek van mijn vrouw kreeg de man het idee om de lege borden en glazen weg te halen. "Tja, het is een populair tafeltje," kwam er wat schaapachtig uit. Maar we hadden in ieder geval wat ruimte. Maar nu viel des te beter op hoe smerig de tafel was. Dus toen de cheeseburger gebracht werd, verzocht mijn vrouw de tafel even schoon te maken. De man kwam warempel terug met een natte doek, die er even vluchtig overheen werd gehaald. Ach, het scheelde iets: je kon nu het metaal van de tafel weer zien.

De cheeseburger ging wel, gedachten over paardenvlees kon ik niet helemaal onderdrukken. Maar dat zullen we wel even zo houden. Helaas werd het geval begeleid door iets wat op vlaamse frieten leek. Grof gesneden, maar in de schil. De barman had nog aan ons gezegd dat we zout aan de bar konden krijgen. Deze service was me te machtig, ik liet de zout maar aan me voorbij gaan. Vooral toen de frieten een beetje vreemd van structuur leken. Volgens mijn vrouw krijg je ze alleen maar zo als je ze eerst kookt, dan frituurt en dan in de magnetron opwarmt. Ik besloot ze maar te laten rusten, ze hadden al genoeg meegemaakt!

                                                    Cow Tower

Op stap maar weer. Het eerste wat opviel was  Cow Tower. Dit massief stenen geval stamt uit 1398 en was een onderdeel van de verdedigingslinie rondom middeleeuws Norwich. Je zou verwachten dat dit een toeristische attractie is waar wat aandacht aan wordt besteed. Helaas is het van binnen een ruïne, in bezit genomen door een legioen vogels. Je kan zien dat er een trap naar de top gaat. Wat zou het een fijn punt kunnen zijn om een uitzicht over de stad te hebben. Helaas is de zorg voor dit monument opgehouden bij het plaatsen van het bordje met de naam en het afsluiten van de ingang met kettingen en hangsloten.

Naast de Cow Tower staat deze met kunst versierde boom. Deze installatie is in 2011 geplaatst; de kunstenaar hoopte dat het door insecten en vogels in gebruik zou worden genomen. Het lijkt erop dat dit nog niet is gebeurd: ik heb geen leven kunnen ontdekken. Maar bijzonder is het wel.

Een beetje verderop kreeg ik de kriebels bij het zien van alle bloemen die hier te bewonderen zijn. Prima foto-materiaal.

Even verder staat één van de oudste pubs van Norwich: The Adam and Eve.
Tja, daar kan je gewoon niet langs lopen. Ik haalde wat te drinken voor ons. Ik koos voor een Adnam's Southwold Bitter. Ik had gezien dat ze het hier op de handpomp hebben. En mijn keus was terecht: het beste wat ik in tijden heb gehad. Even genieten van deze heerlijke pint in het zonnetje; wat wil een mens nog meer.
The Adam and Eve bleek een toeristische attractie te zijn: een heel peloton toeristen van allerlei origine werd het terras op geleid. De Japanners bleven maar plaatjes schieten. Wellicht dat mensen in Osaka ons binnenkort kunnen bewonderen. De gids legde nog wel even iets uit: er is in Engeland geen tafelservice. Als je niet zelf je drankje haalt, zul je droog blijven staan. De toeristen hoorden het hoofdschuddend aan.

Het was tijd na de pint om weer eens terug te gaan: op naar de bushalte maar weer. Het was druk, na half vijf gaan de scholieren naar huis en veel mensen naar huis van hun werk of van shoppen. Ik zag mijn vrouw met afgrijzen naar wat mensen kijken. Het zag er inderdaad nogal onsmakelijk uit. Half ontblote bovenlijven met rete-geweien, vlinders, bloemen, sterren en overtollig vlees dat erbij hing.

In de bus stond een enorme kinderwagen op de plaats gereserveerd voor rolstoelen. De moeder stond erbij en lachte schaapachtig. We wachtten geduldig terwijl er achter mij een aardige rij wachtenden ontstond. Uiteindelijk zag de moeder kans om het slagschip dwars te zetten. En dus zat er niks anders op dan ook de rolstoel dwars te zetten. De wachtenden konden er nu overheen stappen. Ik besloot er maar naast te blijven staan, zou proberen de rolstoel niet om te laten vallen. Bij het zien van de bushalte van The Fat Cat Tap was ik het zat. We besloten om daar maar even bij te komen en dan verder maar naar huis te lopen.

                                          The Fat Cat Tap

Al met al was het een zeer goed besteedde middag!
======================================================