Wednesday 16 September 2015

Een Mysterie

Op 14 september 2015 werd om bijna half acht 's-avonds op Yaverland Beach, aan de westzijde van het eiland Wight een gele kayak aangetroffen met een dode man.

Uiteraard werd de politie gewaarschuwd. Deze heeft geen idee hoe de man om het leven is gekomen. Verder heeft men geen idee om wie het gaat. Het enige dat men weet is dat het gaat om een man, die tussen de 25 en 35 jaren oud is; hij heeft blauwe ogen, donker haar, een verzorgd gebit en ogenschijnlijk in een zeer goede conditie.

                                          Yaverland Beach

De politie heeft een oproep gedaan aan het publiek om informatie over deze man.
Inmiddels weet men wel dat de man voor het laatst in het openbaar gezien is in een kayak-winkel in Newhaven in Sussex op het vasteland van Engeland op 8 september 2015. Zes dagen eerder.

                                          Newhaven, Sussex

                                          De winkel waar de man voor het laatst is gezien

Vooralsnog denkt de politie niet aan een misdrijf: men heeft het over een onverklaarbare dood.

Het zette mij aan het denken. Zou de man van het vasteland helemaal naar Yaverland gevaren zijn? Of wilde hij de kortere oversteek maken naar Ryde of Cowes in het noorden van Wight en onderweg in problemen zijn gekomen? Of zou hij met de auto de oversteek via de ferry hebben gemaakt en dan zijn gaan varen in zijn kayak vanuit een plekje op Wight? In dat geval zou zijn auto ergens geparkeerd moeten zijn. Helaas voor deze zaak zijn op Wight de meeste van de parkeerplekken gratis, dus een plotselinge ontdekking door een parkeerwachter zit er niet in.

Op Wight gebeurt niet echt veel, grootste nieuws vandaag is het van de weg slippen van een auto. Een zaak als deze trekt dus de aandacht. Ik ben zeker van plan nieuws hierover nauwlettend te volgen en ik zal dit stuk aanvullen als er wat te melden valt.
==================================================

Inmiddels is het 9 oktober 2015. Nog steeds is niet bekend wie deze man is.
Er is wel bekend gemaakt dat hij in de winkel in Newhaven een Sevylor Colorado kayak heeft gekocht voor £ 279.99.
En er is een e-foto gepubliceerd in de landelijke pers, geconstrueerd door de politie van Hampshire, waar the Isle of Wight onder valt. Misschien dat dit gaat helpen?
Dit is hem:


Als er nieuws te melden is, zal ik dat zeker doen.
==================================================

19 oktober 2015 weet men eindelijk om wie het gaat: Morgan Savage, 40 jaar, een specialist in geriatrische psychiatrie en afkomstig van Dublin in Ierland. En eindelijk was de politie in staat om de familie in te lichten.

Nog steeds hangt er een zweem van mysterie om de dood van de kayaker. Autopsie heeft tot nu toe geen duidelijke reden kunnen geven voor de dood van deze, op het oog, kerngezonde man. De patholoog anatoom gaat verder onderzoek doen. En nog steeds is niet duidelijk hoe hij op Wight is aanbeland.
===================================================

Het verdere onderzoek van de patholoog anatoom heeft wat opgeleverd! Op 27 oktober 2015 werd bekend gemaakt dat Morgan Savage een steekwond in zijn nek, aan de rechterkant heeft. Die is hem fataal geworden, Verder bleken er snijwonden aan zijn linkerpols te zijn.

Nu is dus wel bekend hoe hij om het leven is gekomen, maar zijn er overduidelijk wat nieuwe vragen opgekomen. Het onderzoek wordt door de politie voortgezet.
===================================================

Op 4 maart 2016 kan ik eindelijk weer wat nieuws melden.
De politie heeft besloten dat Morgan Savage door zelfmoord om het leven is gekomen. Er zijn geen bewijzen dat er iemand anders dan hemzelf bij zijn dood was betrokken.

Voor mij blijven er vragen:
- Hoe zit het met die steekwond in zijn nek en de snijwond aan zijn pols? Zou dat door de rotsen rondom het eiland  zijn veroorzaakt? Ik kan me niet indenken dat hij zichzelf in zijn nek heeft gestoken.
- Waarom heeft hij zelfmoord gepleegd? Er waren geen psychische problemen, geen materiele - gezien zijn prima baan - en eveneens geen persoonlijke omstandigheden die in die richting kunnen wijzen.

Het blijft een vreemd verhaal, maar voor justitie is het boek dus gesloten.
Ik zou het echter niet vreemd vinden als er over een tijd een heel ander verhaal op komt duiken.
==================================================

Tuesday 15 September 2015

Toerist op eigen eiland (Isle of Wight)

Shanklin

Plotseling werd het toch nog heel behoorlijk weer. Wij besloten om een oud plan uit te voeren: met het treintje van Ryde naar het eindpunt Shanklin reizen en daar een beetje rond neuzen.


De trein ziet er wat anders uit dan wat wij in Nederland gewend zijn. Het is een treinstel dat in de jaren '30 in London werd gebruikt in de Underground, dus zo'n 80 jaar oud. Op het eiland Wight zijn ze gedwongen om dit soort treinstellen te gebruiken wegens de nauwe en lage tunnels en viaducten.

We hadden het nodige gelezen over de miljoenen die nodig zijn om dit verouderde lijntje in de oude glorie te herstellen. James Bond heeft het altijd over "shaken, not stirred", maar in deze trein wordt je danig heen en weer en op en neer geschud en onderga je dus alles. Ik had het idee dat de lijn meer om toeristische redenen dan uit pure noodzaak rondreed. Een totale misvatting: de trein was afgeladen vol. Vooral scholieren maken er gebruik van.

                                          Station van Shanklin

Shanklin viel ons danig tegen. Vooral vergane glorie wat je er kan zien. In sommige Engelse steden is de crisis nog voelbaar als je al die 2e-handswinkeltjes, liefdadigheidswinkels, tatoe-shops en kapperszaken ziet. In een zijstraatje vond ik een ouderwetse barbier. Hij had kappersstoelen die zo het museum in zouden kunnen. Hetzelfde gold voor zijn wasbakken. De man zelf schatte ik op ruim in de 70. Toen ik ging zitten twijfelde ik of het wel een goed idee was geweest om me door deze man onder handen te laten nemen. Stel dat hij leed aan de ziekte van Parkinson...

Hij was echter erg bekwaam, had een unieke stijl van knippen. Nog nooit maakte ik het mee dat een kapper zijn werk deed zonder ooit het haar zelf aan te raken. Deze man verstond deze kunst!
Hij gebruikte al zijn scharen, kammen, borstels, een scheerapparaat en er kwam zelfs een echt mes aan te pas. Terwijl hij daarmee aan de gang was, realiseerde ik me dat de riem die naast mijn stoel hing, een scheerriem was.
Ik overleefde alles en was behalve een paar kilo haar maar 6 Pond kwijt. Ongelooflijk!

                                          Station van Shanklin

We hebben nog wat andere dingetjes kunnen kopen. Zo heb ik nu weer een lopend horloge. In Nederland betaalde ik ooit 20 Euro voor een batterijtje, hier was dit 2 Pond. Je kan dus over van alles klagen, maar niet dat dingen duur zijn in Shanklin.

Terug op het station wilde mijn vrouw naar het toilet. Het toilet bleek echter gesloten te zijn; na 12:30 wordt je niet meer geacht het toilet te bezoeken. In de trein zijn ook geen toiletten, dus was er geen andere keus dan tegenover het station een vettig cafetaria in te duiken. De bediening had er geen probleem mee dat van hun toilet gebruik gemaakt werd. Het voelde wel zo netjes aan om hier dan ook maar iets te nuttigen. Een kopje koffie kostte maar 1 Pond; daar kon je je geen buil aan vallen.
Ik heb echter nimmer smeriger koffie gehad dan hier; ze was heet en dat was het enige pluspunt.

                                          Toilet op het station van Shanklin

Inmiddels was het weer tijd om het station op te zoeken en we lieten de koffie maar voor wat ze was.
Hoog tijd om ons weer even door elkaar te laten schudden en terug te gaan.
Halverwege de route, op het station van Sandown kon ik zien dat het toilet aldaar te gebruiken was tot 16:00 uur. Het zijn wel bofferts daar in Sandown!
=============================================================