Tuesday 25 September 2012

Meisje loopt weg van huis met leraar

Soms springen berichten in kranten, tv en radio extra in het oog omdat ik me bijna niet kan voorstellen dat zo'n bericht in Nederland de voorpagina en het journaal zou halen.
In dit geval staan de kranten er bol van en is het op radio en tv hot news.
Waar gaat het om:

                                                     Megan Stammers

De 15-jarige Megan Stammers is hem samen met haar 30-jarige bijles-leraar Jeremy Forest gesmeerd naar Frankrijk. Misschien moeten we stellen dat het andersom is, hangt ervan af hoe je er naar kijkt.
Forrest is getrouwd en probeert als amateur musicus onder de naam Jeremy Ayre een naam op te bouwen.

Het verhaal gaat dat ze al in februari een stel waren. Op de terugweg van een schooltrip naar Los Angeles zat het paar constant hand in hand in het vliegtuig.
Het meisje was in het begin erg trots op haar verhouding met Forrest, liet haar vriendinnen elk bericht op Twitter van de man lezen. De vriendinnen hebben verklaard dat ze haar vertelden dat waar ze mee bezig waren fout was en haar reactie was het weghalen van haar account. Naderhand heeft ze niets meer losgelaten over waar ze mee bezig was.

                                                     Jeremy Forrest

Forrest heeft een blog onder de naam Ayre en hij vermeldde gedurende korte tijd zijn twijfels of zijn handelen wel juist was. Maar het voelde volgens hem alsof hij aan de heroine was geraakt. Hij concludeerde uiteindelijk in een volgende blog dat hij zichzelf nog steeds in de spiegel recht in de ogen kon kijken.

                                          Forrest als Jeremy Ayre

Afgelopen donderdag vroeg Megan aan haar moeder of ze bij een vriendin mocht blijven slapen. Vandaar zou ze dan naar school gaan. Maar de school nam contact met de ouders op toen ze niet verscheen.
Toen de vriendin wel op school bleek te zijn, was wel duidelijk dat er wat aan de hand was.

                                         Megan in de auto van Forrest

Inmiddels is gebleken dat Forrest tickets had voor de ferry voor donderdag van Dover naar Calais en retour voor zondag. Van de retourticket is geen gebruik gemaakt.
Inmiddels heeft een goede vriendin van Megan bericht ontvangen dat zij prima is aangekomen in Frankrijk.

                                         De ouders van Megan tijdens een persconferentie

De zus, de moeder en de stiefvader hebben dramatische oproepen gedaan in de media aan Megan om weer thuis te komen.
De ouders hebben verklaard nooit iets vermoed te hebben. De bijlessen leken heel normaal, ze had wat problemen met wiskunde en scheikunde.
De autoriteiten hebben een beroep gedaan op Forrest om zijn verstand te gebruiken en Megan thuis te brengen.
Inmiddels zijn Interpol, de douane, de Britse ambassade en de Franse autoriteiten naarstig op zoek naar het stel.

26 september 2012
Een foto, die gepubliceerd is in de kranten. Het stel op de ferry tussen Dover en Calais.


27 september 2012
Inmiddels is duidelijk dat Interpol eigenlijk niets doet. Normaal komt er een profiel in hun systeem te staan van personen die vermist/gezocht worden. Dit is niet het geval bij Megan en Jeremy.
En de Franse politie doet ook niets. Normaal worden credit-cardgegevens vrijgegeven zodat de betreffende personen snel kunnen worden getraceerd. Ook dit wordt niet gedaan.
Vanmiddag gaat de vader van Jeremy nog wel een persconferentie geven en zal een oproep aan het stel doen om terug te keren.


28 september 2012
Vandaag om 13:15 plaatselijke tijd is het stel gezond en wel aangetroffen in Bordeaux.
Ze reden in het centrum op de snelweg die dwars door de stad gaat. Het schijnt dat hij op weg was naar een sollicitatiegesprek.
Beide zijn overgebracht naar het politiebureau.
Jeremy is daar gearresteerd op verdenking van ontvoering en Megan is onder toezicht geplaatst.
De ontdekking van het stel zou te danken zijn geweest aan alle aandacht die het kreeg in de pers.
En uiteindelijk is de arrestatie te danken aan de samenwerking van de Britse politie met Interpol en de Franse politie.

Megan's vader, Barry Wratten, gaf vandaag nog een verklaring af aan de pers.
Na een afschuwelijke week waarin hij soms kampte met grote angsten voor Megan's welzijn, is hij dolblij dat haar niets is overkomen.
Hij stelde haar niets kwalijk te nemen: We doen allemaal wel eens stomme dingen als je zo jong bent.

30 september 2012
Gisteren is Megan Stammers teruggevlogen van Bordeaux naar vliegveld Gatwick (Londen) en volgens de roddelkrant The Daily Mail volgde er een emotionele hereniging met de familie.

                                                    Megan op weg naar huis

Inmiddels is ook duidelijk geworden dat Jeremy een baan probeerde te krijgen in Bordeaux bij de bar HMS Victory. Deze tent schijnt nogal populair te zijn onder Engelsen die in en rond Bordeaux wonen of logeren.

                                          Bar HMS Victory in Bordeaux

Jeremy Forest solliciteerde onder de naam Jack Francis Dean. Hij had al een hele cv voor deze figuur bij elkaar verzonnen. Zo zou deze Jack een ervaren schrijver zijn voor bladen als New Musical Express en Kerrang en ook ervaring hebben met HRM-werk en als barman. Op My Space heeft Jeremy een account aangemaakt voor dit fantasie personage.

De eigenaar van de bar blijkt de politie al te hebben gealarmeerd bij het eerste contact een paar dagen daarvoor. Hij had Jeremy herkent van alle publicaties in de media en heeft een tweede afspraak met Jeremy gemaakt. Toen deze op de afgesproken tijd naar de bar liep, werden hij en Megan door de Franse politie opgepakt.
Jeremy zit nog steeds vast in een detentie-oord in Gradignan bij Bordeaux en heeft al aangegeven geen problemen te hebben met uitlevering aan de UK. Waarschijnlijk is dit zeer spoedig te verwachten.

20 juni 2013
De uitlevering was inderdaad geen enkel probleem.
Het duurt altijd even, maar inmiddels is het proces tegen de amoureuze leraar bijna voorbij.
De jury had geen enkele moeite om hem schuldig te verklaren aan ontvoering van de 15-jarige.
Het overleg duurde nog geen twee uur.
Tijdens de behandeling van de zaak kwam aan de orde hoe hij haar had verleid. Het leidde eerst tot kussen in het klaslokaal, daarna tot sex in zijn auto en in hotelletjes. Volgens de Britse boulevardpers gebruikten ze veelal geen voorbehoedsmiddelen.
Hij besloot haar mee te nemen naar Frankrijk toen hij vermoedde dat de school achter hun affaire was gekomen en de politie had gewaarschuwd. Op 19 september 2012 bracht de politie een bezoek aan de familie van het meisje wegens geruchten over foto's van hem op haar mobieltje.

De aanklager stelde dat er geen sprake is van een Romeo en Julia-verhaal. Ook het verhaal dat Megan er op had aangedrongen om er samen vandoor te gaan naar Frankrijk was voor hem niet overtuigend. De leraar is volgens de aanklager een manipulatieve man die gewetenloos gebruik heeft gemaakt van een minderjarige, die middenin een emotioneel onevenwichtige periode verkeerde.
Jeremy is een aantal malen gewaarschuwd door collega's dat hij verkeerde keuzes aan het maken was. Tot verdere actie leidde dit niet binnen de school. De verwachting is dat dit alles nog een vervelend staartje gaat krijgen voor de school. Eerdere incidenten waarbij leraren seksuele betrekkingen hadden met leerlingen leidden ook al niet tot enig handelend optreden van de schoolleiding. Een geestelijke bleef na beschuldigingen wegens misbruik gewoon in dienst van de school, zonder enig onderzoek.


In de rechtszaal mimede Jeremy "I love you" naar het schoolmeisje. Zei mimede terug: "I'm sorry."
Na de uitspraak van de jury begroef ze haar hoofd in haar handen en huilde bittere tranen.
De vader van Jeremy stortte eerder in en was niet aanwezig in de rechtszaal. Toen hij werd weggeleid mimide de voormalige leraar nog: "It's okay." Eerst naar zijn familie en daarna naar zijn slachtoffer.
Het vonnis wordt zeer spoedig verwacht.

21 juni 2013
Jeremy Forest blijkt zich schuldig te hebben verklaard aan een aantal misdrijven waarvoor hij misschien een apart proces zou moeten hebben doorstaan. Hij heeft bijvoorbeeld seksueel misbruik van een minderjarige toegegeven. Hij zou haar voor het eerst gekust hebben toen ze 14 jaar was en sex met haar hebben gehad nadat ze 15 was geworden.
Vandaag kwam de uitspraak van de rechter: 5,5 jaar gevangenisstraf en een verbod om ooit nog met minderjarigen te werken.

Volgens de pers heeft Megan op internet gezet dat ze altijd op hem zal blijven wachten.
En ze heeft gereageerd op een stuk in de boulevardpers waarin stond dat ze soms wel 8 keer achter elkaar sex hadden. "Ik ben geen Russell Brand! Ik weet niet of ik hierom moet lachen of huilen!"
De scholiere was niet aanwezig bij de uitspraak van de rechter.
Inmiddels is ze 16 en vraagt zich af wat in hemelsnaam het verschil is tussen 15 en 16.
Ik zou zeggen: 5,5 jaar gevangenisstraf.

27 oktober 2013
Het altijd blijven wachten op Jeremy Forest heeft niet zo erg lang geduurd. Vijf en een half jaar bleek toch te lang te zijn.
De vader van Jeremy heeft toen hij zijn zoon in de gevangenis bezocht, moeten vertellen dat Megan het heeft uitgemaakt. Inmiddels heeft zij een vriendje van haar eigen leeftijd.
Ze heeft aan vrienden nog wel verteld dat het gewoon te moeilijk bleek te zijn.
Het is Megan door sociaal jeugdwerkers verboden om contact te hebben met de voormalige leraar tot ze volwassen is, dus 18 jaar.
Haar familie is enorm blij dat ze nu een normaal leven zal gaan hebben.
Jeremy schijnt helemaal kapot te zijn van het nieuws; hij was echt van plan om met haar te gaan trouwen na zijn vrijlating. Hij is wel zo reeel dat hij wist dat de kans erin zat dat het tot een definitieve breuk zou komen.
De sociaal werkers blijven het meisje begeleiden.
===========================================================

Saturday 1 September 2012

Man met bijl slaat winkel in puin

Donderdagmiddag 30 augustus 2012 werd  Magdalen Street in Norwich opgeschrikt door een amok makende man. Gewapend met een bijl stormde hij Secondhand Land binnen en luid schreeuwend maakte hij het winkelend publiek en de winkelmedewerkers flink bang.
Met zijn bijl sloeg de 52-jarige Michael Kelly de ruiten in en hakte het meubilair aan diggelen.

                                          Secondhand Land

De eigenaar, de 66-jarige James Wade probeerde te redden wat er te redden was en probeerde de schade te beperken met behulp van een gitaar. Dit lukte maar half en hij werd wonderbaarlijk slechts lichtgewond aan zijn been. Inmiddels had medewerker Darren Rider de politie gewaarschuwd. Ook medewerkster Emi Bytyci (23) van Cafe Corner, een horeca-gelegenheid aan de overkant waarschuwde de politie, terwijl de eigenaresse, Goblin Demirci, met haar huilende kinderen het tafereel in grote angst gadesloeg. Ze was erg bang dat hij ook haar zaak zou bezoeken, vertelde ze later.

                                         Darren Rider voor de vernielde winkel

De politie was zeer snel ter plaatse. Kelly liet de bijl meteen vallen en werd in hechtenis genomen. Inmiddels is hij al voorgeleid voor de rechter. Hij weigerde een verklaring af te leggen en de rechter besloot dat hij niet in aanmerking komt om op borgtocht te worden vrijgelaten in afwachting van zijn berechting.
Waarom Kelly tot zijn daad kwam, is dus niet bekend.

                                          De politie was er snel bij

Eigenaar James Wade is uiteraard flink geschrokken. Zijn verwondingen vallen wel mee en hij is vastbesloten om de winkel op zeer korte termijn weer te openen voor het publiek. Hij vertelde dat hij psychisch wel een grote klap heeft gekregen, maar vertikt het om zich af te laten schrikken.
============================================================

Friday 17 August 2012

Als toerist in Norwich (2)

Alweer zo'n mooie dag! En dus met de bus naar de binnenstad. Allebei gratis vanwege de nieuwe buskaart van Sarah. Ons doel was deze keer The Castle.

                                         The Castle

The Castle stamt uit de tijd van Willem van Normandië, ook wel de Willem de Veroveraar genoemd. Men gaat ervan uit dat het kasteel is afgebouwd in 1067 op last van deze Willem. Hij had behoefte aan een stevige basis om de streek onder controle te houden. Het is het enige fort in East Anglia.

                                         Uitzicht op Norwich vanaf The Castle

Het was vanaf de bushalte een hele klim onderwijl de rolstoel duwend. Redelijk buiten adem kwam ik met een lachende Sarah aan bij de ingang. De pret was zo groot, omdat er dus een lift is die je keurig naar de ingang brengt, bijna vanaf de bushalte. Hij was redelijk nieuw, dus zullen we maar geloven dat Sarah er niets van wist.

                                                   Voor de ingang

Er zijn twee gedeelten, een aanbouw die is ingericht als museum en expositie-ruimte en het kasteel zelf.
We hebben eerst het museum bekeken, de expositie was over de regeringsperiode van Elizabeth ll in foto's.

                                                      Elizabeth ll in 1942

We zijn beiden niet van die royalisten en zijn half langs de foto's gerend. Één foto viel me op: Elizabeth in 1942, in een kolonels-uniform, genomen in het Windsor-paleis. Ik denk niet dat de Duitsers veel van de inbreng van deze kolonel gemerkt hebben. Maar iedereen kent dit soort foto's, alle leden van koninklijke families staan op deze manier op foto's. Het doet me altijd een beetje aan operette denken.






De schilderijen waren interessant, veel Engels werk uit de 18e en 19e eeuw, maar ik zag warempel ook een schilderij van Breughel en een aantal uit de Hollandse School.
Terwijl ik fotografeerde zag ik een bord: verboden te fotograferen. Oeps!




Je kan zien dat dit niet van deze tijd is: de man heeft geen plasticzakje mee voor de poep.

                                         Dit lelijke schilderij heet The Vanity

                                          The Tower of Babel

                                   Iemand die een doodsaai boek aan het lezen was

Een vrij groot gedeelte van het gebouw staat vol met porselein. Ik heb daar nooit zoveel mee, honderd theepotten op een rij en wat ander servies.
Een beetje misplaatst vond ik het Egyptische deel, ik vroeg me eigenlijk af wat dit hier te zoeken had.

De geschiedenis van East Anglia vond ik daarentegen wel weer heel interessant. Het is hier een komen en gaan geweest van allerlei volksstammen. En het verhaal van Koningin Boudica van de Iceni's kende ik niet.
De Iceni's werden door de Romeinen opgenomen in hun rijk zonder dat ze verslagen waren. De Iceni's vonden het best zolang ze met rust werden gelaten. Onder hun Koning Prasutagus ging dat prima. Maar toen hij overleed veranderde dit. Keizer Nero veranderde de spelregels. Op een gegeven moment eisten de Romeinen dat alle onderworpen stammen in wat nu Anglia is hun wapens zouden inleveren. Dit pikten de Iceni's niet en ze kwamen in opstand.

                                                      Koningin Boudica

De weduwe van de Koning, Boudica werd gevangen genomen en gegeseld, haar dochters werden door Romeinse soldaten misbruikt. Koningin Boudica ging de opstand leidden en de Iceni's verwoestten wat nu Colchester en London heet. Ze overschatten daarna hun kracht en vielen het veel beter georganiseerde Romeinse leger aan. Ze werden verpletterend verslagen en Boudica pleegde zelfmoord om uit handen van de Romeinen te blijven.
Tot zover een stukje geschiedenis dat ik niet kende. Het verhaal van Koningin Boudica wordt veel gebruikt in de schilderkunst, vooral in de renaissance. En Henry Purcell, één van Engelands meest bekende componisten componeerde in 1695 een stuk over haar. Ook in de moderne tijd wordt het verhaal gebruikt, bijvoorbeeld door de bekende zangeres Enya.

                                                   In het kasteel zelf

Op naar het kasteel zelf, het viel me een beetje tegen. We kwamen eerst in een grote open ruimte met veel nissen en smalle trappen tegen de muren, veel gericht op expressie voor kinderen. Ze kunnen er tekeningen maken, knutselen en op een troon zitten met een papieren kroon op hun hoofd.

                                                   Pop in soldatenkledij

De kerkers waren fel verlicht, met lelijke poppen die gevangenen verbeelden en een uitleg hoe het gebouw was gebouwd. Dat de wit-gele stenen uit Noord-Frankrijk kwamen vermoedde ik al.

                                                    The Murderers  

Tijd om naar een verfrissing te zoeken. En deze keer hebben we uiteraard wel de lift gebruikt. Toen we uit de lift kwamen, waren we nog even getuige van een weinig verheffend schouwspel. Drie mannen hadden hevige ruzie en gingen elkaar te lijf met als wapens: een ijzeren staaf, een soort pitbull en twee fietsen. We kunnen het resultaat niet vertellen, zijn er als een haas vandoor gegaan.

                                          Sarah voor The Murderers

Op het smalle terras van The Gardener's Arms kwamen we tot rust achter een welverdiende pint.
Sarah raade me nog aan om even op de andere kant van het uithangbord van de pub te kijken.
De pub heeft een andere naam gekregen: The Murderers.
==============================================

Tuesday 14 August 2012

Fataal bezoekje aan Oma

Een opmerkelijke zaak komt steeds weer naar voren in nieuwsberichten. Het is het verhaal over de dood van de 12 jaar oude Tia Sharp in London.
Het volgende is inmiddels bekend geworden.

                                          Tia Sharp

Op vrijdag 3 augustus 2012 is Tia Sharp na een bezoek aan haar 46 jaar oude oma rond het middaguur naar de bushalte gegaan om de bus te nemen naar een winkelcentrum in Croydon. Blijkbaar heeft ze dit aan familie verteld via SMS of een telefoontje. Ze is daar echter nooit aangekomen.

                                         Oma Christine Sharp

De familie is wanhopig als ze niet thuiskomt en doet op 6 augustus een dramatisch verzoek via de media aan haar om thuis te komen. De politie heeft dan inmiddels ontdekt dat er helemaal geen beelden zijn van haar bij de bushalte. Er zijn wel degelijk camera's van CCTV (veiligheids-camera's) in de buurt.

                                                   Stuart Hazell, vriend van Oma

Op 7 augustus duiken er beelden van haar op. Op 3 augustus is ze nog naar een plaatselijke supermarkt geweest. Oma Christine Sharp doet een beroep op het publiek via de media. Misschien dat iemand zich nog iets kan herinneren.
Het lijkt er dan op dat Stuart Hazell, de 37 jarige vriend van oma Tia als laatste heeft gezien.
De politie is een nabijgelegen bos gaan uitkammen, maar kan niets vinden.
Sensatiekrant The Sun biedt 25.000 pond beloning aan een tipgever.

                                         Vrijwilligers

Op 8 augustus besluit de politie het huis van oma nog eens te onderzoeken en neemt een speciaal daarvoor getrainde herdershond mee. Alles begint erop te wijzen dat Tia Oma's huis nooit heeft verlaten.
De politie kan niets vinden en gaat weer weg.
Inmiddels heeft de buurt besloten zelf op zoek te gaan naar Tia. Er worden t-shirts met de opdruk "Find Tia" aan de vrijwilligers meegegeven.
Inmiddels zijn er al zo'n 100 politiemensen betrokken bij de speurtocht. De politie wordt overladen met telefoontjes. Op 1 dag komen er al 300 tips binnen en 60 mensen menen zeker dat ze Tia die dag ergens hebben gezien.
Oma's vriend, Stuart Hazell wordt die dag door de politie ondervraagd, maar op vrijwillige basis. Na het gesprek mag hij het politiebureau weer verlaten.

                                          Vader David Sharp

Op 9 augustus gaat de politie alweer op zoek in het huis van Oma en doorzoekt de vuilnisbakken.
Stuart Hazell bezweert die dag op tv dat hij niet de laatste persoon is geweest die Tia nog heeft gezien en hij doet een zeer emotioneel beroep op Tia om alsjeblieft naar huis te komen.
Tia's vader, David Sharp, verschijnt ook op tv en verklaart dat de familie totaal kapot is. Hij vertelt over het laatste bezoekje dat ze aan hem bracht. (Ze woont na de scheiding van haar ouders bij haar moeder.)

In de ochtend van 10 augustus gaan 2 politie-detectives opnieuw op zoek in het huis van Oma. Ze komen na een half uurtje weer naar buiten met wat zakken vol bewijsmateriaal. Oma wordt door de politie meegenomen. En opnieuw wordt een team met herdershond ingezet; om kwart voor 5 's-middags vindt de politie volgens haarzelf "een" lichaam op de vliering.
Een paar uur later wordt Stuart Hazell in het nabijgelegen  Merton gearresteerd.

                                         De arrestatie van Stuart Hazell

Op 11 augustus wordt Oma in staat van beschuldiging gesteld wegens moord op Tia. Ook een buurman, Paul Meehan, wordt gearresteerd op verdenking van medeplichtigheid. Oma en de buurman worden later op borgtocht vrijgelaten.

                                         Treurende buurtbewoners

Inmiddels, op 14 augustus, is bekendgemaakt dat Tia, of althans het gevonden lichaam, is aangetroffen in een opgerold zwart laken op de vliering. Verder sijpelt al naar buiten dat ze door verstikking om het leven is gebracht.

                                          Moeder Natalie Sharp  

De buurtbewoners zijn boos en teleurgesteld in de politie. Ze zijn dagen in touw geweest om naar Tia te zoeken. De bloemen en beertjes bij de bushalte waar Tia zogenaamd als laatste was gezien, zijn weggehaald. Alleen de neergekalkte zinnen als "Tia please come home" resteren. De politie biedt haar verontschuldigingen aan, vooral aan de moeder, Natalie.
Het traag verlopen onderzoek wordt door de nationale politie nader onderzocht. Het gaat daarbij niet zozeer om schuldigen aan te wijzen, maar meer om dit soort dingen in de toekomst te voorkomen.

14 mei 2013
Vandaag is het proces beëindigd.
Stuart Hazell is veroordeeld: levenslange gevangenisstraf, met een minimum verblijf in de gevangenis van 38 jaar. Een paar dagen geleden heeft hij uiteindelijk toch bekend. Het bewijsmateriaal was overweldigend.
De rechter heeft de bekentenis niet als verzachtend meegenomen in zijn uitspraak. Gewoon veel te laat!
Hij heeft de familie zeer veel leed en onzekerheid toegebracht.
Die zien we dus waarschijnlijk niet meer terug!
========================================================

Monday 13 August 2012

Als toerist in Norwich

Eindelijk was het zover, alles zat mee: mooi weer, niets in de planning en allebei zin.
En dus was het tijd voor een toeristisch uitje in wat nu mijn eigen stad is.
Op naar de kathedraal van Norwich!
Eigenlijk moet ik dan zeggen dat we naar de Anglicaanse kathedraal gingen, want er is ook nog een Rooms-Katholieke. De laatste komt vast ook nog wel eens aan de beurt.

De ligging van de kathedraal is al opmerkelijk. Vanaf bushalte Anglia Square waar het zo lelijk is, ga je slechts twee straten verder en zit opeens midden in de luxe omgeving van Tombland. Er zijn hier verschillende luxe restaurants gevestigd met terrasjes aan de voorzijde. En men heeft hier zelfs tafelservice!
Uiteraard heb ik hier mijn zinnen opgezet voor na het bezoek aan de kathedraal.

                                                   Standbeeld voor Edith Cavell

Voor de toegangspoort naar de kathedraal staat een standbeeld voor Edith Cavell. Zij was een verpleegster tijdens de Eerste Wereldoorlog. Zij is wegens het helpen ontsnappen en onderduiken van Geallieerde soldaten gearresteerd door de Duitsers en door hen in Brussel geëxecuteerd in 1915. Het feit dat ze door een vuurpeloton werd gedood heeft destijds veel verontwaardiging veroorzaakt. In België is er een ziekenhuis en een straat naar haar genoemd.

                                                   Poort naar het terrein van de kathedraal

Om bij de kathedraal te komen moet je eerst door een fraaie poort en passeert een goedverzorgd grasveld met enkele beelden. Ik kan het niet laten om een foto van Admiraal Nelson te maken.
Nelson is een echte volksheld in Groot-Brittannië. Het is voor een groot deel aan hem te danken dat de Engelsen de controle over de wereldzeeën veroverden.

                                          Binnenplaats met standbeeld van Admiraal Nelson
 


                                                    De kathedraal

Opvallend is de rijke versiering die je rondom de zware deuren aantreft. Deze deuren worden voor toeristenbezoek niet gebruikt. Alleen bij heel officiële rituele gebeurtenissen als kroningen en dergelijke wordt van deze officiële toegang gebruik gemaakt.



De kathedraal blijkt goed toegankelijk met een rolstoel en de ontvangst is zeer vriendelijk en helemaal gratis. Gewapend met een gratis folder trekken we het gebouw binnen.
Het blijkt van binnen nog indrukwekkender dan aan de buitenkant.

                                                   Eerste indruk van het interieur

                                                    Gebrandschilderde ramen

Opvallend zijn de vele gebrandschilderde ramen. Heel veel zijn middeleeuws, maar je treft zelfs vrij recente ramen aan.

                                                    Plafond-decoratie

Op de plafonds kun je her en der muurschilderingen aantreffen. Het blijkt dat de hele kathedraal zo versierd was. Heel veel decoraties in kerken werden door de puriteinse dictator Oliver Cromwell vernietigd of overgeschilderd. Van 1649 tot 1658 was Engeland een republiek onder Cromwell. Hij liet de katholieke koning Karel l executeren. Hij veroverde Schotland en zijn regime was zeer wreed. Na zijn dood herstelde het parlement de monarchie en werd Karel ll tot koning gekroond. Hoe gehaat Cromwell was blijkt wel uit het feit dat hij in 1661 werd opgegraven en postuum geëxecuteerd.

                                                    Graf-afsluiting in muur

Her en der liggen er graven in de kathedraal. Veelal onder de vloer, maar ook wel in de muur verwerkt.

                                                   Dirigent met koor

We hadden nog even een Inspecteur Morse-moment. Opeens horen we een fantastisch klinkend koor. Bij navraag blijkt het een beroemd koor uit Oxford te zijn. Ze waren voor een bepaalde gelegenheid aan het repeteren. Het blijkt dan hoe grandioos de akoestiek is in de kathedraal.

                                          Vier-luik met altaar

Het is verbazingwekkend hoeveel historie er in één gebouw gevonden kan worden. De kathedraal is afgebouwd in 1145 en bevat veel verschillende gebedsruimtes die allemaal prachtig versierd zijn.

                                         Gebedsruimte van het 9e Infanterie-regiment

                                                   Ornament op een bank in de gebedsruimte

                                                   Wand met plaatsen waar het regiment heeft gevochten

Het 9e Infanterie-regiment blijkt een hechte band met de kathedraal te hebben. Niet alleen is er een speciale gebedsruimte waarin de vaandels waarmee ten strijde is getrokken aan het plafond hangen, maar ook zijn er vele hogere officieren in de kathedraal begraven. Op een muur worden de vele plaatsten genoemd waar het regiment heeft gevochten. En het blijkt dat de geschiedenis zich soms herhaalt. Afghanistan wordt bijvoorbeeld al in de 19e eeuw voor de eerste keer genoemd.

                                                    Gezicht vanaf de refter

                                                   Vanaf de andere kant bekeken

                                                    En van de overzijde

Je kan je nog heel goed voorstellen hoe de Benedictijner monniken tijdens hun wandelingen hun bespiegelingen maakten over het heden en het hiernamaals. Het is nog een aardige wandeling om helemaal rondom te lopen.
De muren aan de kant van het gebouw zelf zijn wederom rijk versierd met gebeurtenissen uit het leven van Christus en met heraldiek van welgestelde families. Als je een goede bijdrage leverde kon je familiewapen goede sier maken.

Het is niet moeilijk om naar een hogere of lagere verdieping te gaan: een prima lift staat tot onze beschikking.
Als we naar boven gaan, zien we het koor in een zaaltje verder repeteren. Het is duidelijk niet de bedoeling dat we daar gaan luisteren.

We hebben wel genoeg gezien en besluiten het terras op te zoeken. Zo'n kathedraal geeft veel dorst!

                                                    Terras voor restaurant La Tasca

                                          Ik kom eraan! Voordat mijn bier warm wordt!
=================================================================