Het heeft behoorlijk gestormd vannacht en het duurt altijd wat uren voordat de zee daarna is gekalmeerd. Het is daarom altijd een mooi gezicht om op dit soort momenten even naar de kust te gaan en naar de zee te kijken. Daar kan echt geen tv tegenop.
Het zou laag water moeten zijn, maar de golven slaan krachtig tegen de zeewering en spatten dan schuimend uiteen. Meer mensen vinden dit een mooi schouwspel: mensen met honden en mensen met kinderen. Er is een stel met een tweeling van een jaar of 5. Al gauw hebben ze een stel diepe plassen gevonden en staan daarin te dansen. De ouders kennen hun kroost en hebben ze uitgedost in hoge laarzen en plastic regenkleding.
Een jong moedertje komt voorbij met een baby in een draagzak. Ze gaat bij de walkant staan en laat het kleintje genieten van de geluiden van de zee. Ik kan me voorstellen dat dit rustgevend is voor een zuigeling. Een plotseling opduikende hoge golf slaat over de vrij hoge muur en jaagt de nu natte moeder en kind naar een veiliger plek.
Een sportief ogende jonge vrouw met een meisje van een jaar of 12 lopen zonder aarzeling het pad af, waar 's-zomers de zeilboten naar het water gereden worden. Ze hebben vrij hoge laarzen aan, maar verder geen beschermende kledij. Ik kan zien wat ze willen: er loopt een pad langs de walkant, helaas onderbroken over een lengte van zo'n 25 meter. Om van deze kant het pad te bereiken, moet je over het smalle stuk strand dat hier ligt.
Bij eb kan je dit gemakkelijk doen. En het is nu eb.
Er zijn echter heel veel verschillende soorten eb en dit keer betekent het bepaald niet dat het echt laag water is. De twee wachten tot de branding zich teruggetrokken heeft en nemen dan een sprint. Het water komt echter veel sneller terug dan wat zij blijkbaar in gedachten hadden en ze raken tot aan hun middel in het water.
Lachend komen ze terug. "Ik dacht even dat jullie het zouden halen", zeg ik,
"Het is toch niet te doen", zegt de vrouw terwijl ze de laarzen van het meisje een voor een uittrekt en laat leeglopen. Al giechelend verdwijnen ze uit mijn zicht.
Als we langs een geparkeerde auto lopen, zie ik dat de vader zijn tweeling van hun natte kledij ontdoet. Gelukkig is het niet koud.
===========================================
