In de vroege ochtend van 18 maart 2012 werd de politie gealarmeerd om naar het huis te gaan van Herbie Hide, een zeer bekende inwoner van Norwich.
Entree van het huis van het huis van Herbie Hide
Het bleek, dat tijdens het feest dat Herbie Hide hield, er ruzie was ontstaan tussen een aantal feestgangers.
Dit resulteerde in het doodsteken van Tafadzwa Khan, bijgenaamd Taffy. Volgens de moeder van het 25-jarige slachtoffer is deze de vredelievendheid zelve. Hij was zeer gelovig ingesteld en een liefhebber van poezie.
Herbie Hide is zeer aangedaan, stelt dat hij zijn kleine broertje heeft verloren.
Herbie Hide
Wie is Herbie Hide? Herbie Hide dankt zijn bekendheid wegens zijn goede resultaten als bokser.
Hij is in Nigeria geboren als Herbert Okechukwu Maduagwu in 1971. Van 1997 tot en met 1999 was hij wereldkampioen boksen zwaargewicht voor de WBO. (Van de 4 boks-organisaties wordt de WBO als zwakste aangemerkt, meer bekend is bijvoorbeeld de WBA.)
Helaas kennen de meeste mensen in Norwich Herbie Hide beter van nieuwsberichten.
In 1999 werd hij failliet verklaard ondanks zijn bewering dat hij 8.000 pond had die verstopt zat in een lamp in zijn trainingshonk. Het geld zou zijn verbrand en hij had geen verklaring waar het geld vandaan zou zijn gekomen.
In 2003 werd hij gearresteerd wegens geweldpleging in een nachtclub in Norwich. Hij kwam er vanaf met een boete van 750 pond wegens het in bezit hebben van een verboden soort mes.
In 2004 moest hij alweer voor de rechter verschijnen. Ditmaal wegens het onverzekerd rijden in een aantal auto's.
in 2008 werd hij voor de rechter gesleept door boks-promotor Frank Warren. Hide had in de pers Warren van een aantal zaken beschuldigd en werd door de rechter veroordeeld tot het betalen van een schadeloosstelling van 35.000 wegens het verspreiden van laster.
In 2011 werd hij voor de rechter gedaagd wegens een beschuldiging van verkrachting. Er is bewezen dat hij onschuldig was.
Al met al een kleurrijk mens.
Slachtoffer Taffy Khan
Inmiddels is nog steeds niet duidelijk wat er gebeurd is op het feest. We weten niet veel meer dan dat er 100 gasten waren.
Wel zijn inmiddels 3 mensen gearresteerd: een jongen van 16, één van 18 en één van 20.
De jongens van 16 en 20 zijn op borgtocht vrijgelaten.
De jongen van 18, James Clough uit Norwich is inmiddels veroordeeld wegens het meenemen van een keukenmes naar het feest. Hij kreeg 8 weken gevangenisstraf opgelegd.
We weten dus nog steeds niet wie de dader is en wat diens reden was.
31 maart 2012
Gisteren is Herbie Hide in staat van beschuldiging gesteld wegens bedreiging in woord en gebaar van een persoon. Dit zou gebeurd moeten zijn op 14 maart 2012. Hide ontkent alles. Hij is op borgtocht vrijgelaten, maar moet op 29 juni voorkomen.
24 juli 2012
Inmiddels is de verdachte, de inmiddels 21-jarige Joshua Burton voorgeleid voor de rechter. Hij ontkent in alle toonaarden. Er volgt een hoorzitting op 18 of 20 september 2012.
En zeer wonderlijk: het schijnt dat Herbie Hide niet aanwezig was op zijn eigen feestje.
Op 8 oktober 2012 zal het proces plaatsvinden.
24 februari 2013
Het heeft wellicht niets met de moordzaak te maken, maar mij trof het volgende bericht:
http://www.dailymail.co.uk/news/article-2283649/Former-boxing-world-champion-Herbie-Hide-offers-fix-showpiece-matches-1m.html
Herbie Hide in betere tijden
Herbie Hide, bijgenaamd "The Destroyer" heeft volgens de boulevard-bladen zitten opscheppen dat hij boks-wedstrijden kan "regelen" voor gepaste betaling en dat hij op bestelling cocaïne kan leveren. Het spul zou 100 pond per gram moeten kosten. Hij heeft deze aanbiedingen gedaan aan undercover-journalisten van The Sun on Sunday. De politie heeft inmiddels toegegeven dat er een onderzoek is gestart naar deze zaken.
Op 18 april 2013 is Herbie Hide voorgeleid. Er is alleen maar een datum vastgesteld voor de aanvang van het proces. Dit is 1 mei 2013 geworden. Herbie Hide is op borgtocht vrijgelaten in afwachting van de zaak.
Al wie er kwam opdagen op 1 mei 2013: geen Herbie Hide.
Volgens zijn advocaat heeft mijnheer last van een allergische reactie en is te ziek om voor de rechter te verschijnen.
De advocaat heeft verder geen verklaring over wel of niet schuldig afgelegd.
De rechter heeft Herbie Hide gesommeerd om binnen een week een dokters-attest aan de rechterlijke macht te overhandigen.
En de zaak is verdaagd tot 14 juni 2013.
Inmiddels is het 11 juli 2013.
Vanochtend was er een zitting en al wie er kwam opdagen, geen Herbie Hide.
Volgens de advocaat heeft mevrouw Helen Hide naar hem gebeld en verteld dat de verdachte in een ziekenhuis in Nigeria zou liggen, lijdend aan malaria, en te ziek is om te reizen. Er zou een doktersverklaring worden overgelegd. Maar ook de verklaring kwam niet opdagen.
Herbie Hide is eerder op borgtocht vrijgelaten in afwachting van het proces, maar hij overtreedt keer op keer de regels.
De medeverdachte, de 22-jarige Ben Sharman, gaf toe in drugs te handelen maar ontkende aan de heer Hide te hebben geleverd.
Inmiddels is de rechter het zat en is er een opsporingsbevel uitgevaardigd voor Herbie Hide.
De moordzaak zelf
Ik ben nog de uitkomst schuldig van het proces inzake de moord.
Uiteindelijk is de zaak op 10 april 2013 geseponeerd. Er is onvoldoende bewijs om Joshua Burton te veroordelen. De personen aanwezig op het feest hebben geen enkele medewerking aan het onderzoek verleend en van de meesten staat niet eens vast of ze er wel of niet waren.
Het is de politie niet mogelijk gebleken om de zaak rond te krijgen.
De moordenaar van Taffy Khan loopt dus nog gewoon rond in Norwich en omstreken. Ik voorzie dat de moord voor altijd onbestraft zal blijven.
De drugszaak
Er is warempel weer nieuws.
De rechter is uiteindelijk toch overtuigd dat Herbie Hide aan malaria leed.
Inmiddels is hij terug en heeft de rechter zijn paspoorts gevorderd.
De datum van het proces is nu vastgesteld op 21 oktober 2013.
22 oktober 2013
Na steeds te hebben ontkend dat hij betrokken was bij een drugsdeal, heeft Herbie Hide gisteren tijdens de start van het proces opeens wel bekend.
Hij stelt echter er te zijn ingeluisd door undercover journalisten van tabloid The Sun.
Door hun toedoen is hij op heterdaad betrapt bij de drugsdeal.
Hij stelt nu aan Ben Sharman te hebben doorgegeven dat er mensen waren die drugs wilden kopen en dat hij een taxi heeft besteld om naar het hotel te gaan waar de betrokken mensen waren.
Herbie Hide is gewaarschuwd dat hij nu een gevangenisstraf van 2 jaar kan verwachten.
Herbie Hide op de dag dat hij bekende
Hij is alweer op borgtocht vrijgelaten in afwachting van de voortzetting van het proces.
Zijn paspoort is ingenomen en hem is verboden om tijdens de duur van het proces te reizen of te verhuizen.
29 november 2013
Het proces is afgerond en Herbie Hide is veroordeeld tot 22 maanden gevangenisstraf, 2 meer dan zijn handlanger Ben Sharman.
Pleidooien waarbij Herbie Hide werd afgeschilderd als een simpele ziel, een kleine jongen in een grote mensenlijf, hebben niet geholpen.
Ook het proberen de schuld af te schuiven op de reporters van tabloid The Sun hielp niet. De verdediging schilderde het af alsof de verslaggevers Herbie maar bleven pushen om voor cocaine te zorgen.
Uit de geluidsopnames die stiekem zijn gemaakt, kwam iets heel anders naar voren.
Er werd in eerste instantie gepolst of de heer Hide bokspartijen kon "regelen", dat wil zeggen de uitslag kon helpen bepalen ten behoeve van illegaal gokken. (Het gerucht ging dat hij hiermee bezig was.)
Tussen neus en lippen ging een verslaggever klagen over dat het zo moeilijk was om aan goede cocaine te komen. Herbie Hide bood zeer enthousiast aan om wat te regelen, via "zijn mannetje".
En zo is het ook gegaan, er hoefde helemaal geen druk gezet te worden. De cocaine werd keurig afgeleverd aan het hotel waar de verslaggevers logeerden.
Uiteindelijk bleek de cocaine van zeer slechte kwaliteit. De geleverde vier gram bleek 0,1498 gram cocaine te bevatten.
Hier in Norwich gingen veel mensen er vanuit dat Herbie Hide de dans wel weer zou ontspringen en onder vervolging zou uitkomen. Nu is hij dus toch veroordeeld.
=================================================================
Een Nederlandse kijk op de Britse samenleving. En verslagen van mijn reizen met en zonder Sarah.
Sunday, 25 March 2012
Saturday, 10 March 2012
Een klop op de deur
In de UK is er een ander kiesstelsel dan in Nederland. Er wordt per district iemand gekozen. Bij verkiezingen krijgt degeen met het hoogste aantal stemmen de zetel in het parlement. Daarvoor hoeft de kandidaat dus niet eens 50% te krijgen. In het kiesdistrict waar ons huis onder valt, is op die manier gekozen voor een Conservatieve kandidaat.
Chloe Smith
Vanochtend sliepen we eens lekker uit. Voor mij is het vakantie, dan mag dat wel een keer.
We werden wakker geklopt. Mijn vrouw ging gehaast naar de voordeur en daar stond..."ons" parlementslid Chloe Smith samen met een mijnheer met een donkere bril. Mijn vrouw heeft mij wel eens verteld van haar ergste nachtmerrie. Dan stond deze mevrouw op haar stoep en dan ontaardde dat in een vreselijke ruzie.
Chloe Smith en David Cameron
Chloe Smith vroeg mijn vrouw of er soms onderwerpen waren die zij in het parlement naar voren zou kunnen brengen of dat ze andere suggesties had.
"Jawel", zegt mijn vrouw, " je zou kunnen aftreden."
Mevrouw Smith vond dit maar raar en vroeg de reden. Antwoord: "Ik heb niet op je gestemd en zal dat ook nooit doen op een Torie." Verder had mijn vrouw geen zin in discussies en sloot het gesprek af.
Chloe Smith naast de minister van Financiën, George Osborn op Budget-day, soort Prinsjesdag
Terwijl ze naar boven liep, werd alweer op de deur geklopt.
Cartoon over Jehova getuigen
Buiten stonden twee personen die met haar over het geloof wilden praten. Pakistaanse Jehova getuigen.
Dit gesprek was nog sneller klaar dan het vorige. "Dit is de slechtste dag van dit jaar. Eerst het parlementslid en nu jullie! Wegwezen!"
De Jehova getuigen dropen af en wij draaiden ons nog eens om toen mijn vrouw weer terug in bed lag.
=======================================================================
Chloe Smith
Vanochtend sliepen we eens lekker uit. Voor mij is het vakantie, dan mag dat wel een keer.
We werden wakker geklopt. Mijn vrouw ging gehaast naar de voordeur en daar stond..."ons" parlementslid Chloe Smith samen met een mijnheer met een donkere bril. Mijn vrouw heeft mij wel eens verteld van haar ergste nachtmerrie. Dan stond deze mevrouw op haar stoep en dan ontaardde dat in een vreselijke ruzie.
Chloe Smith en David Cameron
Chloe Smith vroeg mijn vrouw of er soms onderwerpen waren die zij in het parlement naar voren zou kunnen brengen of dat ze andere suggesties had.
"Jawel", zegt mijn vrouw, " je zou kunnen aftreden."
Mevrouw Smith vond dit maar raar en vroeg de reden. Antwoord: "Ik heb niet op je gestemd en zal dat ook nooit doen op een Torie." Verder had mijn vrouw geen zin in discussies en sloot het gesprek af.
Chloe Smith naast de minister van Financiën, George Osborn op Budget-day, soort Prinsjesdag
Terwijl ze naar boven liep, werd alweer op de deur geklopt.
Cartoon over Jehova getuigen
Buiten stonden twee personen die met haar over het geloof wilden praten. Pakistaanse Jehova getuigen.
Dit gesprek was nog sneller klaar dan het vorige. "Dit is de slechtste dag van dit jaar. Eerst het parlementslid en nu jullie! Wegwezen!"
De Jehova getuigen dropen af en wij draaiden ons nog eens om toen mijn vrouw weer terug in bed lag.
=======================================================================
Reizen met de rolstoel voor beginners (4)
En daar stonden we weer op station Manning Tree. Er is voor ons maar een manier om van perron 2 naar perron 3 te komen en dat is over het spoor oversteken. En dat mag alleen maar met de stations-manager.
Dat de treinen onder een andere naam rijden, Greater Anglia, maakt geen verschil. NS heeft een consessie gekregen voor twee jaar en hebben al te kennen gegeven dat ze weinig gaan investeren. De treinen zullen schoner worden en meer niet.
Station van Manning Tree, links tweede perron en rechts het derde
Logo van Greater Anglia
Eerst kon ik de stations-manager niet vinden en stond al bij het loket in het station om daar informatie te vragen. Meer personeel loopt er immers niet rond. Ik hoorde toen ik bijna aan de beurt was mijn vrouw roepen, omdat ze hem zag.
We lieten hem braaf eerst de trein naar London Liverpool Street vertrekken. En toen vroegen we zoals altijd om assistentie. De laatste keer liet de man, die toen dienst deed, ons eerst een half uur wachten. Deze man was een stuk jonger en wilde wat meer. Eerst bestudeerde hij de dienstregeling en had toen zijn plan opgemaakt.
Eerst zou hij de volgende trein naar London Liverpool Street laten vertrekken. Dan zou onze trein naar Norwich binnenlopen. Wij zouden achter deze trein langs het spoor oversteken en zouden de trein dan zelfs kunnen halen.
Engelse machinist
Eerst was het dus weer wachten geblazen bij de overgang. De locomotief van de trein naar London stond pal voor onze neus en de machinist begon een praatje met ons. Uiteraard duurde dit niet lang; hij gooide zijn raampje dicht en vertrok.
En jawel hoor, onze trein liep even later binnen. Het ging naar mijn gevoel erg traag, maar hij kwam. De manager kwam al naar ons toe. De trein stopte, maar bleek te lang voor het perron omdat er een extra locomotief achter de trein was gekoppeld, Deze kwam precies op de overgang te staan, zodat we er onmogelijk door konden.
De manager putte zich uit in verontschuldigingen, maar die hielpen natuurlijk niets. We konden de trein zowat aanraken, maar konden er dus onmogelijk in. Na een paar minuten zagen we onze trein die zo treiterig dichtbij stond, vertrekken.
Toen konden wij pas naar de overkant en wisten dat we nog een half uur moesten wachten.
Instructie om deur open te doen
Uiteraard had de volgende trein vertraging en mijn voeten begonnen als ijsklompen aan te voelen. Ik kon wel vragen aan mijn vrouw of zij okay was, maar veel meer dan dat was er niet voor mij wat ik voor haar kon doen. Ze moest inmiddels ook half bevroren zijn in die rolstoel.
Eindelijk kwam de volgende trein naar Norwich aan. De invaliden-ingang kwam niet voor onze neus te staan zoals we gewend waren. We moesten een eind meehollen. Voor ons stapte een keurige gentleman in.
En hij deed wat hem geleerd is: hij sloeg de zware deur van het ouderwetse stel met een klap dicht. Deze deuren kunnen alleen maar met de hand worden bediend; er zit slechts een centrale vergrendeling op voor de veiligheid.
Eerste klas-interieur
Ik kon niet laten om keihard: "Thank you very much!" te brullen. Als je al zo lang wacht, slaat de irritatie toe.
Een man die bij de volgende deur stond, kwam naar ons toe en deed de deur open. Toen kon ik mijn zinnetje nog een keer zeggen. We reden naar de Eerste klas naar de invalidenplek, waar het heerlijk warm en rustig was. De conducteur kwam nog even langs om te vragen of we nog assistentie nodig hadden.
We waren op dat moment alweer erg tevreden en pakten een Hollandse krentenbol. De trein vertrok en alles was goed.
====================================================================
Dat de treinen onder een andere naam rijden, Greater Anglia, maakt geen verschil. NS heeft een consessie gekregen voor twee jaar en hebben al te kennen gegeven dat ze weinig gaan investeren. De treinen zullen schoner worden en meer niet.
Station van Manning Tree, links tweede perron en rechts het derde
Logo van Greater Anglia
Eerst kon ik de stations-manager niet vinden en stond al bij het loket in het station om daar informatie te vragen. Meer personeel loopt er immers niet rond. Ik hoorde toen ik bijna aan de beurt was mijn vrouw roepen, omdat ze hem zag.
We lieten hem braaf eerst de trein naar London Liverpool Street vertrekken. En toen vroegen we zoals altijd om assistentie. De laatste keer liet de man, die toen dienst deed, ons eerst een half uur wachten. Deze man was een stuk jonger en wilde wat meer. Eerst bestudeerde hij de dienstregeling en had toen zijn plan opgemaakt.
Eerst zou hij de volgende trein naar London Liverpool Street laten vertrekken. Dan zou onze trein naar Norwich binnenlopen. Wij zouden achter deze trein langs het spoor oversteken en zouden de trein dan zelfs kunnen halen.
Engelse machinist
Eerst was het dus weer wachten geblazen bij de overgang. De locomotief van de trein naar London stond pal voor onze neus en de machinist begon een praatje met ons. Uiteraard duurde dit niet lang; hij gooide zijn raampje dicht en vertrok.
En jawel hoor, onze trein liep even later binnen. Het ging naar mijn gevoel erg traag, maar hij kwam. De manager kwam al naar ons toe. De trein stopte, maar bleek te lang voor het perron omdat er een extra locomotief achter de trein was gekoppeld, Deze kwam precies op de overgang te staan, zodat we er onmogelijk door konden.
De manager putte zich uit in verontschuldigingen, maar die hielpen natuurlijk niets. We konden de trein zowat aanraken, maar konden er dus onmogelijk in. Na een paar minuten zagen we onze trein die zo treiterig dichtbij stond, vertrekken.
Toen konden wij pas naar de overkant en wisten dat we nog een half uur moesten wachten.
Uiteraard had de volgende trein vertraging en mijn voeten begonnen als ijsklompen aan te voelen. Ik kon wel vragen aan mijn vrouw of zij okay was, maar veel meer dan dat was er niet voor mij wat ik voor haar kon doen. Ze moest inmiddels ook half bevroren zijn in die rolstoel.
Eindelijk kwam de volgende trein naar Norwich aan. De invaliden-ingang kwam niet voor onze neus te staan zoals we gewend waren. We moesten een eind meehollen. Voor ons stapte een keurige gentleman in.
En hij deed wat hem geleerd is: hij sloeg de zware deur van het ouderwetse stel met een klap dicht. Deze deuren kunnen alleen maar met de hand worden bediend; er zit slechts een centrale vergrendeling op voor de veiligheid.
Ik kon niet laten om keihard: "Thank you very much!" te brullen. Als je al zo lang wacht, slaat de irritatie toe.
Een man die bij de volgende deur stond, kwam naar ons toe en deed de deur open. Toen kon ik mijn zinnetje nog een keer zeggen. We reden naar de Eerste klas naar de invalidenplek, waar het heerlijk warm en rustig was. De conducteur kwam nog even langs om te vragen of we nog assistentie nodig hadden.
We waren op dat moment alweer erg tevreden en pakten een Hollandse krentenbol. De trein vertrok en alles was goed.
====================================================================
Saturday, 25 February 2012
Zijn Leer-werkplekken in de UK een vorm van slavernij?
De Nederlandse minister-president Rutte is een groot bewonderaar van David Cameron, de Britse premier.
Cameron weet van aanpakken en Rutte zou met wat meer politieke armslag zijn stijl van regeren graag overnemen.
Een groot probleem dat aangepakt moet worden, is de werkloosheid. Volgens Cameron en zijn minister voor Werkgelegenheid Chris Grayling is die veel te hoog in de UK. Momenteel zijn er 2,6 miljoen mensen werkloos en wat zou het mooi zijn om die weer aan het werk te krijgen. Voor het gemak laten we even buiten beschouwing dat er slechts 450.000 vacatures zijn.
Chris Grayling
Volgens Grayling is de moeilijkheid om de werklozen aan het werk te krijgen dat ze geen werkervaring hebben. Als je al niet weet dat je op tijd moet verschijnen op je werk dan wordt het moeilijk.
De oplossing: leer-werkplekken waar mensen werkervaring en arbeidsethiek opdoen. En dit kan je natuurlijk niet alleen maar richten op jongeren die nog nooit gewerkt hebben. (Leeftijdsdiscriminatie is verboden.)
Er is een zeer complex systeem opgezet bestaande op 5 programma's.
- Een van de programma's vereist vrijwillige deelneming, waarbij na de stage een gegarandeerde sollicitatie-procedure aan de kandidaat wordt geboden. (Sector Based Work Academies);
- De andere vier programma's tonen een verplicht karakter. Bij weigering wordt de uitkering van de betrokkene gestopt of gekort. Het traject duurt 4 weken tot 6 maanden. En ook al heb je eerder gedurende 8 jaar of langer al een baan gehad, het speelt geen rol.
Supermarkt-keten Tesco
Er zijn een groot aantal bedrijven aangezocht om voor leer-werkplekken te zorgen. In de praktijk blijkt het te gaan om vakkenvullen, schoonmaken en supermarktketen Tesco dacht op deze manier gratis nachtwakers te kunnen krijgen. De bedrijven hoeven aan betrokkenen slechts onkostenvergoedingen te betalen. Zeer goedkope werkkrachten dus.
A4e
Er is grote ophef over deze regeling ontstaan. Het bleek dat de tewerkgestelden door bedrijven en instellingen ook gebruikt worden als schoonmakers van particuliere huizen en kantoren. Zo kan je aardig besparen op de kosten. Sommige managers streken de winst zelf op. Charitas-instelling A4e sjoemelde zo erg dat er 4 personen van het management zijn gearresteerd en directrice Emma Harrison stapte gedwongen op.
Emma Harrison
Misschien dat het originele idee op zich niet eens zo fout is, maar er lijkt mij niets van te deugen.
Grote bedrijven als Burger King, Tesco, Poundland, Sainsbury dachten er ook zo over en hebben zich uit het project teruggetrokken.
Wat mij tegenstaat is dat normale banen worden vervuld door niet-betaalde krachten. Dit leidt tot nog meer werkloosheid. Want waarom zou je iemand inhuren als het werk gratis gedaan kan worden?
Verder leidt dit tot oneerlijke concurrentie. De grote bedrijven die met gratis krachten werken kunnen goedkoper hun producten leveren aan de consument. Mijn verwachting is dat een aantal buurt-supers hier de dupe van gaat worden. De eigenaars en hun personeel zullen ook de arbeidsmarkt opgaan.
Tenslotte kijk ik nog even naar de groep mensen waar het hier om gaat. Niet alleen (langdurig) werklozen, maar ook mensen die voorheen een invaliditeitsuitkering genoten. De herkeuring die ATOS (zeg maar de Britse UWV) heeft laten plaatsvinden, heeft ertoe geleid dat de groep werkzoekenden groter is geworden. ATOS vindt mensen met een (lichte) handicap wegens chronische ziekten nog prima in staat om te werken; zelfs kankerpatienten met een te verwachten resterende levensduur van meer dan 6 maanden zijn nu in de groep werkzoekenden beland.
Cait Reilly voor een vestiging van Poundland
Inmiddels is er een jongere tewerkgestelde, Cait Reilly, een proces begonnen tegen de overheid. Volgens haar is de hele regeling niet grondwettelijk. Zij heeft een aantal weken gedwongen in Poundland gewerkt, terwijl ze eigenlijk al in een ander traject zat. Ze heeft een opleiding genoten die haar in staat stelt om in musea te werken.
Ik ben benieuwd wat de rechter zegt!
En ik hoop dat het Britse voorbeeld niet wordt gevolgd in Nederland.
Vandaag, 29 februari 2012, werd in de UK bekend gemaakt dat de regels veranderd worden.
Het geheel krijgt een wat meer vrijwillig karakter. Als de stage wordt afgebroken kan dit alleen nog maar gevolgen hebben voor de uitkering als de politie erbij te pas is gekomen. Zoals bij geweldpleging of diefstal.
Er moet dan echt sprake zijn geweest van aangifte bij de politie.
Hopelijk heeft Rutte deze aanpassing ook meegekregen!
12 februari 2013
Cait Reilly heeft haar proces gewonnen.
Een enorme streep door de rekening voor Cameron.
De rechter laat de regering niet eens de mogelijkheid voor een beroep en is veroordeeld tot het betalen van alle kosten van Cait voor dit proces.
Maar de organisatie verantwoordelijk voor uitvoering van de regeling heeft al aangekondigd naar The Supreme Court (soort Hoge Raad) te stappen.
Claims van werkers die alsnog betaald willen worden voor hun werk zullen tot aan het bittere eind bestreden worden.
Over slechte verliezers gesproken!
http://www.guardian.co.uk/society/2013/feb/12/poundland-ruling-government-work-schemes
====================================================
Cameron weet van aanpakken en Rutte zou met wat meer politieke armslag zijn stijl van regeren graag overnemen.
Een groot probleem dat aangepakt moet worden, is de werkloosheid. Volgens Cameron en zijn minister voor Werkgelegenheid Chris Grayling is die veel te hoog in de UK. Momenteel zijn er 2,6 miljoen mensen werkloos en wat zou het mooi zijn om die weer aan het werk te krijgen. Voor het gemak laten we even buiten beschouwing dat er slechts 450.000 vacatures zijn.
Chris Grayling
Volgens Grayling is de moeilijkheid om de werklozen aan het werk te krijgen dat ze geen werkervaring hebben. Als je al niet weet dat je op tijd moet verschijnen op je werk dan wordt het moeilijk.
De oplossing: leer-werkplekken waar mensen werkervaring en arbeidsethiek opdoen. En dit kan je natuurlijk niet alleen maar richten op jongeren die nog nooit gewerkt hebben. (Leeftijdsdiscriminatie is verboden.)
Er is een zeer complex systeem opgezet bestaande op 5 programma's.
- Een van de programma's vereist vrijwillige deelneming, waarbij na de stage een gegarandeerde sollicitatie-procedure aan de kandidaat wordt geboden. (Sector Based Work Academies);
- De andere vier programma's tonen een verplicht karakter. Bij weigering wordt de uitkering van de betrokkene gestopt of gekort. Het traject duurt 4 weken tot 6 maanden. En ook al heb je eerder gedurende 8 jaar of langer al een baan gehad, het speelt geen rol.
Supermarkt-keten Tesco
Er zijn een groot aantal bedrijven aangezocht om voor leer-werkplekken te zorgen. In de praktijk blijkt het te gaan om vakkenvullen, schoonmaken en supermarktketen Tesco dacht op deze manier gratis nachtwakers te kunnen krijgen. De bedrijven hoeven aan betrokkenen slechts onkostenvergoedingen te betalen. Zeer goedkope werkkrachten dus.
A4e
Er is grote ophef over deze regeling ontstaan. Het bleek dat de tewerkgestelden door bedrijven en instellingen ook gebruikt worden als schoonmakers van particuliere huizen en kantoren. Zo kan je aardig besparen op de kosten. Sommige managers streken de winst zelf op. Charitas-instelling A4e sjoemelde zo erg dat er 4 personen van het management zijn gearresteerd en directrice Emma Harrison stapte gedwongen op.
Emma Harrison
Misschien dat het originele idee op zich niet eens zo fout is, maar er lijkt mij niets van te deugen.
Grote bedrijven als Burger King, Tesco, Poundland, Sainsbury dachten er ook zo over en hebben zich uit het project teruggetrokken.
Wat mij tegenstaat is dat normale banen worden vervuld door niet-betaalde krachten. Dit leidt tot nog meer werkloosheid. Want waarom zou je iemand inhuren als het werk gratis gedaan kan worden?
Verder leidt dit tot oneerlijke concurrentie. De grote bedrijven die met gratis krachten werken kunnen goedkoper hun producten leveren aan de consument. Mijn verwachting is dat een aantal buurt-supers hier de dupe van gaat worden. De eigenaars en hun personeel zullen ook de arbeidsmarkt opgaan.
Tenslotte kijk ik nog even naar de groep mensen waar het hier om gaat. Niet alleen (langdurig) werklozen, maar ook mensen die voorheen een invaliditeitsuitkering genoten. De herkeuring die ATOS (zeg maar de Britse UWV) heeft laten plaatsvinden, heeft ertoe geleid dat de groep werkzoekenden groter is geworden. ATOS vindt mensen met een (lichte) handicap wegens chronische ziekten nog prima in staat om te werken; zelfs kankerpatienten met een te verwachten resterende levensduur van meer dan 6 maanden zijn nu in de groep werkzoekenden beland.
Cait Reilly voor een vestiging van Poundland
Inmiddels is er een jongere tewerkgestelde, Cait Reilly, een proces begonnen tegen de overheid. Volgens haar is de hele regeling niet grondwettelijk. Zij heeft een aantal weken gedwongen in Poundland gewerkt, terwijl ze eigenlijk al in een ander traject zat. Ze heeft een opleiding genoten die haar in staat stelt om in musea te werken.
Ik ben benieuwd wat de rechter zegt!
En ik hoop dat het Britse voorbeeld niet wordt gevolgd in Nederland.
Vandaag, 29 februari 2012, werd in de UK bekend gemaakt dat de regels veranderd worden.
Het geheel krijgt een wat meer vrijwillig karakter. Als de stage wordt afgebroken kan dit alleen nog maar gevolgen hebben voor de uitkering als de politie erbij te pas is gekomen. Zoals bij geweldpleging of diefstal.
Er moet dan echt sprake zijn geweest van aangifte bij de politie.
Hopelijk heeft Rutte deze aanpassing ook meegekregen!
12 februari 2013
Cait Reilly heeft haar proces gewonnen.
Een enorme streep door de rekening voor Cameron.
De rechter laat de regering niet eens de mogelijkheid voor een beroep en is veroordeeld tot het betalen van alle kosten van Cait voor dit proces.
Maar de organisatie verantwoordelijk voor uitvoering van de regeling heeft al aangekondigd naar The Supreme Court (soort Hoge Raad) te stappen.
Claims van werkers die alsnog betaald willen worden voor hun werk zullen tot aan het bittere eind bestreden worden.
Over slechte verliezers gesproken!
http://www.guardian.co.uk/society/2013/feb/12/poundland-ruling-government-work-schemes
====================================================
Wednesday, 8 February 2012
Bankroof in Norwich
Woensdag 8 februari 2012 werd de Co-op Bank in London Street overvallen.
Een man van wie achteraf geschat werd dat hij in de 20 was, bestudeerde de bank van de overkant van de straat. Na een paar minuten, toen er nog maar twee klanten waren, liep hij naar binnen. Hij droeg een capuchon en had een sjaal rond zijn gezicht gewikkeld.
Co-op Bank in London Street
Op zeer kalme en zachte toon eiste hij geld van de caissiere. De persoon achter hem heeft het niet eens in de gaten gehad. Om zijn eisen kracht bij te zetten liet hij een plastic boodschappentas van Tesco zien.
Aan de vorm meende de caissiere te zien dat er een scherp voorwerp in zat, iets dat leek op een pistool.
Hij heeft zijn geld gekregen en is rustig met zijn plastic boodschappentas weer naar buiten gewandeld.
Man met een soortgelijke Tesco draagtas
De politie heeft niets van een ontsnappingsauto of motor of wat dan ook waargenomen.
Tot dusverre zijn er weinig aanknopingspunten. Er wordt gevraagd of mensen misschien met hun mobiele telefoon foto's hebben genomen.
=================================================================
Een man van wie achteraf geschat werd dat hij in de 20 was, bestudeerde de bank van de overkant van de straat. Na een paar minuten, toen er nog maar twee klanten waren, liep hij naar binnen. Hij droeg een capuchon en had een sjaal rond zijn gezicht gewikkeld.
Co-op Bank in London Street
Op zeer kalme en zachte toon eiste hij geld van de caissiere. De persoon achter hem heeft het niet eens in de gaten gehad. Om zijn eisen kracht bij te zetten liet hij een plastic boodschappentas van Tesco zien.
Aan de vorm meende de caissiere te zien dat er een scherp voorwerp in zat, iets dat leek op een pistool.
Hij heeft zijn geld gekregen en is rustig met zijn plastic boodschappentas weer naar buiten gewandeld.
Man met een soortgelijke Tesco draagtas
De politie heeft niets van een ontsnappingsauto of motor of wat dan ook waargenomen.
Tot dusverre zijn er weinig aanknopingspunten. Er wordt gevraagd of mensen misschien met hun mobiele telefoon foto's hebben genomen.
=================================================================
Saturday, 21 January 2012
Een jacht als cadeau voor Koningin Elizabeth ll?
Koningin Elizabeth ll en Prins Philip
Koningin Elizabeth ll is op 6 februari 1952 60 jaar het staatshoofd van 16 onafhankelijke staten, de Commonwealth. Men is aan het nadenken geslagen over een passend cadeau.
De staatssecretaris van onderwijs, Michael Gove, kwam met een schitterend idee. Waarom de koningin niet een jacht cadeau geven? Het is nog representatief ook.
De Groene Draeck
En dan niet zo'n armoedig schuitje als de Groene Draeck, het bootje van onze koningin Beatrix. Nee het moet een volwaardig jacht worden van 60 tot 80 miljoen pond, een 157 meter lang zeiljacht, een vervanger voor het koninklijk jacht Brittannia. De oude Brittannia is ooit wegens bezuinigingen uit de vaart genomen.
Er komt op de nieuwe schuit ruimte voor een landingsplek voor een helicopter.
Er moeten twee VIP-suites op komen met passende beveiliging en ruimtes voor promotionele doeleinden.
De oude Brittannia
Er stijgt een enorm protest op in Engeland, in tijden van niets ontziende bezuinigingen is het niet erg gepast om zoveel geld te spenderen in iets als een cadeau. En dat dan laten betalen met gemeenschapsgeld, wat dus van de bevolking is afgeschraapt. Prins Charles en Prinses Anne zien er geen probleem in en zijn een groot voorstander. Maar de bevolking is des duivels. Uiteindelijk verklaart David Cameron zich tegen het voorstel!
Michael Gove
Michael Gove komt daarna met een verklaring dat hij nooit bedoeld heeft dat het met gemeenschapsgeld moest worden gefinancierd. Het zou prima met privaat geld kunnen gebeuren.
Een paar miljonairs verklaarden dat het allemaal niet zo hoefde: de koningin was van harte welkom op hun jacht als er iets te vieren zou zijn.
Maar grote Britse bedrijven zullen volgens Gove toch gevraagd worden om een bijdrage. We moeten dan denken aan sigarettenfabrikant BAT, winkelketen Marks and Spencer en dergelijke. In ruil komt er dan een mooie vermelding op het schip. Tot dusverre zijn er alleen nog maar 2 onbekende Canadese zakenlui die 10 miljoen Pond hebben aangeboden.
En miljardair Baron Ashcroft, adviseur van de regering, is ook bereid 5 miljoen Pond te doneren. Een gulle man die de Conservatieve Partij eerder 10 miljoen Pond schonk voor hun verkiezingsfonds.
Als inwoner van de Turks & Caicos-eilanden met zowel een Brits als aan Belizeaans paspoort betaalt hij slechts belastingen over zijn Engelse inkomen.
Baron Ashcroft
Gove vindt het cadeau een passend cadeau en vindt dat David Cameron ook achter het idee moet staan. Het lijkt erop dat dit nog het geval is ook.
Het wordt immers betaald met privaat geld! Dat klanten van bijvoorbeeld Marks & Spencer het straks doorberekend vinden in de prijzen, speelt geen rol.
==========================================================
Koningin Elizabeth ll is op 6 februari 1952 60 jaar het staatshoofd van 16 onafhankelijke staten, de Commonwealth. Men is aan het nadenken geslagen over een passend cadeau.
De staatssecretaris van onderwijs, Michael Gove, kwam met een schitterend idee. Waarom de koningin niet een jacht cadeau geven? Het is nog representatief ook.
De Groene Draeck
En dan niet zo'n armoedig schuitje als de Groene Draeck, het bootje van onze koningin Beatrix. Nee het moet een volwaardig jacht worden van 60 tot 80 miljoen pond, een 157 meter lang zeiljacht, een vervanger voor het koninklijk jacht Brittannia. De oude Brittannia is ooit wegens bezuinigingen uit de vaart genomen.
Er komt op de nieuwe schuit ruimte voor een landingsplek voor een helicopter.
Er moeten twee VIP-suites op komen met passende beveiliging en ruimtes voor promotionele doeleinden.
De oude Brittannia
Er stijgt een enorm protest op in Engeland, in tijden van niets ontziende bezuinigingen is het niet erg gepast om zoveel geld te spenderen in iets als een cadeau. En dat dan laten betalen met gemeenschapsgeld, wat dus van de bevolking is afgeschraapt. Prins Charles en Prinses Anne zien er geen probleem in en zijn een groot voorstander. Maar de bevolking is des duivels. Uiteindelijk verklaart David Cameron zich tegen het voorstel!
Michael Gove
Michael Gove komt daarna met een verklaring dat hij nooit bedoeld heeft dat het met gemeenschapsgeld moest worden gefinancierd. Het zou prima met privaat geld kunnen gebeuren.
Een paar miljonairs verklaarden dat het allemaal niet zo hoefde: de koningin was van harte welkom op hun jacht als er iets te vieren zou zijn.
Maar grote Britse bedrijven zullen volgens Gove toch gevraagd worden om een bijdrage. We moeten dan denken aan sigarettenfabrikant BAT, winkelketen Marks and Spencer en dergelijke. In ruil komt er dan een mooie vermelding op het schip. Tot dusverre zijn er alleen nog maar 2 onbekende Canadese zakenlui die 10 miljoen Pond hebben aangeboden.
En miljardair Baron Ashcroft, adviseur van de regering, is ook bereid 5 miljoen Pond te doneren. Een gulle man die de Conservatieve Partij eerder 10 miljoen Pond schonk voor hun verkiezingsfonds.
Als inwoner van de Turks & Caicos-eilanden met zowel een Brits als aan Belizeaans paspoort betaalt hij slechts belastingen over zijn Engelse inkomen.
Baron Ashcroft
Gove vindt het cadeau een passend cadeau en vindt dat David Cameron ook achter het idee moet staan. Het lijkt erop dat dit nog het geval is ook.
Het wordt immers betaald met privaat geld! Dat klanten van bijvoorbeeld Marks & Spencer het straks doorberekend vinden in de prijzen, speelt geen rol.
==========================================================
Lessen in sexuele onthouding voor tienermeisjes?
Net heb ik gelezen dat het wetsvoorstel met dat idee is ingetrokken door de indiener, Nadine Dorries.
Haar voorstel bestond er uit dat tienermeisjes op het voortgezet onderwijs verplicht zouden moeten worden om lessen te volgen in sexuele onthouding tot het huwelijk.
Het voorstel was al door een eerste "lezing" in een parlementaire commissie gekomen. Met 67 tegen 61 stemmen werd het in eerste instantie doorgezet.
Nadine Dorries
Volgens Nadine Dorries is de maatschappij veel te sexueel ingesteld en moeten meisjes op consequenties worden gewezen. Er zou te veel voorlichting inzake sex zijn. Als voorbeeld van doorgeslagen sexuele voorlichting wees ze op de situatie waarbij een 7-jarig meisje oefent met het omhullen van een banaan met een condoom. Of dit een reële voorstelling van zaken is, betwijfel ik.
Ze vindt dat in deze sex-verzadigde maatschappij meisjes zou moeten worden geleerd dat het "cool" is om nee te zeggen tegen sex. In haar ogen zou iets moeten gebeuren tegen het hoge aantal tiener-zwangerschappen.
Wie is Nadine Dorries?
Nadine Dorries is sinds 2005 in het Lagerhuis voor de Conservatieve Partij. Zij is geboren in 1957. Voordat ze de politiek in ging was ze verpleegster. Ze heeft al een aantal voorstellen op haar naam staan om de wetten omtrent abortus aan te scherpen. Ze wordt als extreem rechts aangemerkt en botst regelmatig met de voorzitter van het parlement en zelfs met haar eigen voorman, David Cameron.
Kerstmis 2006 heeft zij haar man Paul verlaten. Volgens Nadine Dorries waren zij en haar man in verschillende stadia van hun leven. Hij lijdt aan MS. Samen hebben ze 3 kinderen.
David Cameron en George Osborn
Ze is nog even in het nieuws geweest toen er in 2009 geruchten opdoken dat ze een buitenechtelijke affaire had. De verspreiders van dit nieuws werden door haar met rechtszaken bedreigd. Uiteindelijk is de zaak geschikt met 1.000 pond.
In 2011 maakte ze zelf bekend dat ze een relatie had met een andere getrouwde man, John Butler.
Deze was al 13 jaar een huisvriend van de familie. Een paar maanden later gingen ze elk hun eigen weg.
Er loopt nog een onderzoek tegen haar over haar te hoge onkostenvergoedingen. Het gaat in totaal om ongeveer 50.000 pond. Ze voerde zelfs haar eigen huis op als kostenpost.
Eind 2009 voerde Nadine Dorries campagne tegen het dragen van hoge hakken door vrouwen op het werk.
Ze stond een dress-code voor waarbij platte, gemakkelijk schoenen voorgeschreven zouden moeten worden.
In 2010 nam ze deel aan een televisieprogramma, Tower Block of Commons waarbij ze een tijdje in een huis verbleef met twee bijstandsvrouwen. Deze vrouwen beschuldigden haar ervan dat ze een biljet van 50 Pond in haar beha verstopte en zo wegsmokkelde. Verder zou ze geprobeerd hebben de vrouwen temazepam te verkopen. De beschuldigingen zijn verder nooit uitgezocht.
Eind 2010 deed ze weer van zich horen met een voorstel om uitkeringsgerechtigden die meer dan 35.000 tweets per jaar verzenden hun uitkering te ontnemen. Het voorstel is niet overgenomen.
Nadine Dorries in het TV-programma Tower Block of Commons
Het voorstel over de lessen in sex-onthouding is in de UK niet erg verwelkomd. Naar mijn idee terecht, vroegen sociale, feministische en humanitaire instellingen zich bijvoorbeeld af waarom de voorlichting alleen voor meisjes zou moeten gelden.
Het verstrekken van informatie over alles wat met relaties te maken heeft, gaat uiteraard beide sexen aan.
Jongens moeten leren om meisjes/vrouwen te respecteren
Andrew Copson, de voorzitter van de Britse Humanisten vond het een gevaarlijk onrealistisch en onverantwoord voorstel.
Voor Westminster stonden al mensen te demonstreren. Het nieuws van de intrekking van het voorstel werd met gejuich begroet.
Andrew Copson
Bij het horen van het nieuws van de intrekking zei Copson dat hij hoopte dat Nadine Dorries tot inkeer was gekomen. Maar hij was realist genoeg om te onderkennen dat de intrekking puur politiek was.
De laatste cijfers (over 2009) van de ONS, het Britse Centraal Bureau voor de Statistiek laten overigens een afname van het aantal tienerzwangerschappen zien van 6 % vergeleken met het jaar 2008. Er zit nog altijd een dalende lijn in.
================================================================
Haar voorstel bestond er uit dat tienermeisjes op het voortgezet onderwijs verplicht zouden moeten worden om lessen te volgen in sexuele onthouding tot het huwelijk.
Het voorstel was al door een eerste "lezing" in een parlementaire commissie gekomen. Met 67 tegen 61 stemmen werd het in eerste instantie doorgezet.
Nadine Dorries
Volgens Nadine Dorries is de maatschappij veel te sexueel ingesteld en moeten meisjes op consequenties worden gewezen. Er zou te veel voorlichting inzake sex zijn. Als voorbeeld van doorgeslagen sexuele voorlichting wees ze op de situatie waarbij een 7-jarig meisje oefent met het omhullen van een banaan met een condoom. Of dit een reële voorstelling van zaken is, betwijfel ik.
Ze vindt dat in deze sex-verzadigde maatschappij meisjes zou moeten worden geleerd dat het "cool" is om nee te zeggen tegen sex. In haar ogen zou iets moeten gebeuren tegen het hoge aantal tiener-zwangerschappen.
Wie is Nadine Dorries?
Nadine Dorries is sinds 2005 in het Lagerhuis voor de Conservatieve Partij. Zij is geboren in 1957. Voordat ze de politiek in ging was ze verpleegster. Ze heeft al een aantal voorstellen op haar naam staan om de wetten omtrent abortus aan te scherpen. Ze wordt als extreem rechts aangemerkt en botst regelmatig met de voorzitter van het parlement en zelfs met haar eigen voorman, David Cameron.
Kerstmis 2006 heeft zij haar man Paul verlaten. Volgens Nadine Dorries waren zij en haar man in verschillende stadia van hun leven. Hij lijdt aan MS. Samen hebben ze 3 kinderen.
David Cameron en George Osborn
Ze is nog even in het nieuws geweest toen er in 2009 geruchten opdoken dat ze een buitenechtelijke affaire had. De verspreiders van dit nieuws werden door haar met rechtszaken bedreigd. Uiteindelijk is de zaak geschikt met 1.000 pond.
In 2011 maakte ze zelf bekend dat ze een relatie had met een andere getrouwde man, John Butler.
Deze was al 13 jaar een huisvriend van de familie. Een paar maanden later gingen ze elk hun eigen weg.
Er loopt nog een onderzoek tegen haar over haar te hoge onkostenvergoedingen. Het gaat in totaal om ongeveer 50.000 pond. Ze voerde zelfs haar eigen huis op als kostenpost.
Eind 2009 voerde Nadine Dorries campagne tegen het dragen van hoge hakken door vrouwen op het werk.
Ze stond een dress-code voor waarbij platte, gemakkelijk schoenen voorgeschreven zouden moeten worden.
In 2010 nam ze deel aan een televisieprogramma, Tower Block of Commons waarbij ze een tijdje in een huis verbleef met twee bijstandsvrouwen. Deze vrouwen beschuldigden haar ervan dat ze een biljet van 50 Pond in haar beha verstopte en zo wegsmokkelde. Verder zou ze geprobeerd hebben de vrouwen temazepam te verkopen. De beschuldigingen zijn verder nooit uitgezocht.
Eind 2010 deed ze weer van zich horen met een voorstel om uitkeringsgerechtigden die meer dan 35.000 tweets per jaar verzenden hun uitkering te ontnemen. Het voorstel is niet overgenomen.
Nadine Dorries in het TV-programma Tower Block of Commons
Het voorstel over de lessen in sex-onthouding is in de UK niet erg verwelkomd. Naar mijn idee terecht, vroegen sociale, feministische en humanitaire instellingen zich bijvoorbeeld af waarom de voorlichting alleen voor meisjes zou moeten gelden.
Het verstrekken van informatie over alles wat met relaties te maken heeft, gaat uiteraard beide sexen aan.
Jongens moeten leren om meisjes/vrouwen te respecteren
Andrew Copson, de voorzitter van de Britse Humanisten vond het een gevaarlijk onrealistisch en onverantwoord voorstel.
Voor Westminster stonden al mensen te demonstreren. Het nieuws van de intrekking van het voorstel werd met gejuich begroet.
Andrew Copson
Bij het horen van het nieuws van de intrekking zei Copson dat hij hoopte dat Nadine Dorries tot inkeer was gekomen. Maar hij was realist genoeg om te onderkennen dat de intrekking puur politiek was.
De laatste cijfers (over 2009) van de ONS, het Britse Centraal Bureau voor de Statistiek laten overigens een afname van het aantal tienerzwangerschappen zien van 6 % vergeleken met het jaar 2008. Er zit nog altijd een dalende lijn in.
================================================================
Subscribe to:
Posts (Atom)