Zijn Leer-werkplekken in de UK een vorm van slavernij?

De Nederlandse minister-president Rutte is een groot bewonderaar van David Cameron, de Britse premier.
Cameron weet van aanpakken en Rutte zou met wat meer politieke armslag zijn stijl van regeren graag overnemen.
Een groot probleem dat aangepakt moet worden, is de werkloosheid. Volgens Cameron en zijn minister voor Werkgelegenheid Chris Grayling is die veel te hoog in de UK. Momenteel zijn er 2,6 miljoen mensen werkloos en wat zou het mooi zijn om die weer aan het werk te krijgen. Voor het gemak laten we even buiten beschouwing dat er slechts 450.000 vacatures zijn.

                                                       Chris Grayling

Volgens Grayling is de moeilijkheid om de werklozen aan het werk te krijgen dat ze geen werkervaring hebben. Als je al niet weet dat je op tijd moet verschijnen op je werk dan wordt het moeilijk.
De oplossing: leer-werkplekken waar mensen werkervaring en arbeidsethiek opdoen. En dit kan je natuurlijk niet alleen maar richten op jongeren die nog nooit gewerkt hebben. (Leeftijdsdiscriminatie is verboden.)

Er is een zeer complex systeem opgezet bestaande op 5 programma's.
- Een van de programma's vereist vrijwillige deelneming, waarbij na de stage een gegarandeerde sollicitatie-procedure aan de kandidaat wordt geboden. (Sector Based Work Academies);
- De andere vier programma's tonen een verplicht karakter. Bij weigering wordt de uitkering van de betrokkene gestopt of gekort. Het traject duurt 4 weken tot 6 maanden. En ook al heb je eerder gedurende 8 jaar of langer al een baan gehad, het speelt geen rol.

                                         Supermarkt-keten Tesco

Er zijn een groot aantal bedrijven aangezocht om voor leer-werkplekken te zorgen. In de praktijk blijkt het te gaan om vakkenvullen, schoonmaken en supermarktketen Tesco dacht op deze manier gratis nachtwakers te kunnen krijgen. De bedrijven hoeven aan betrokkenen slechts onkostenvergoedingen te betalen. Zeer goedkope werkkrachten dus.

                                          A4e                                  

Er is grote ophef over deze regeling ontstaan. Het bleek dat de tewerkgestelden door bedrijven en instellingen ook gebruikt worden als schoonmakers van particuliere huizen en kantoren. Zo kan je aardig besparen op de kosten. Sommige managers streken de winst zelf op. Charitas-instelling A4e sjoemelde zo erg dat er 4 personen van het management zijn gearresteerd en directrice Emma Harrison stapte gedwongen op.

                                         Emma Harrison

Misschien dat het originele idee op zich niet eens zo fout is, maar er lijkt mij niets van te deugen.
Grote bedrijven als Burger King, Tesco, Poundland, Sainsbury dachten er ook zo over en hebben zich uit het project teruggetrokken.

Wat mij tegenstaat is dat normale banen worden vervuld door niet-betaalde krachten. Dit leidt tot nog meer werkloosheid. Want waarom zou je iemand inhuren als het werk gratis gedaan kan worden?
Verder leidt dit tot oneerlijke concurrentie. De grote bedrijven die met gratis krachten werken kunnen goedkoper hun producten leveren aan de consument. Mijn verwachting is dat een aantal buurt-supers hier de dupe van gaat worden. De eigenaars en hun personeel zullen ook de arbeidsmarkt opgaan.

Tenslotte kijk ik nog even naar de groep mensen waar het hier om gaat. Niet alleen (langdurig) werklozen, maar ook mensen die voorheen een invaliditeitsuitkering genoten. De herkeuring die ATOS (zeg maar de Britse UWV) heeft laten plaatsvinden, heeft ertoe geleid dat de groep werkzoekenden groter is geworden. ATOS vindt mensen met een (lichte) handicap wegens chronische ziekten nog prima in staat om te werken; zelfs kankerpatienten met een te verwachten resterende levensduur van meer dan 6 maanden zijn nu in de groep werkzoekenden beland.

                                               Cait Reilly voor een vestiging van Poundland

Inmiddels is er een jongere tewerkgestelde, Cait Reilly, een proces begonnen tegen de overheid. Volgens haar is de hele regeling niet grondwettelijk. Zij heeft een aantal weken gedwongen in Poundland gewerkt, terwijl ze eigenlijk al in een ander traject zat. Ze heeft een opleiding genoten die haar in staat stelt om in musea te werken.
Ik ben benieuwd wat de rechter zegt!
En ik hoop dat het Britse voorbeeld niet wordt gevolgd in Nederland.

Vandaag, 29 februari 2012, werd in de UK bekend gemaakt dat de regels veranderd worden.
Het geheel krijgt een wat meer vrijwillig karakter. Als de stage wordt afgebroken kan dit alleen nog maar gevolgen hebben voor de uitkering als de politie erbij te pas is gekomen. Zoals bij geweldpleging of diefstal.
Er moet dan echt sprake zijn geweest van aangifte bij de politie.

Hopelijk heeft Rutte deze aanpassing ook meegekregen!

12 februari 2013
Cait Reilly heeft haar proces gewonnen.
Een enorme streep door de rekening voor Cameron.
De rechter laat de regering niet eens de mogelijkheid voor een beroep en is veroordeeld tot het betalen van alle kosten van Cait voor dit proces.
Maar de organisatie verantwoordelijk voor uitvoering van de regeling heeft al aangekondigd naar The Supreme Court (soort Hoge Raad) te stappen.
Claims van werkers die alsnog betaald willen worden voor hun werk zullen tot aan het bittere eind bestreden worden.
Over slechte verliezers gesproken!
http://www.guardian.co.uk/society/2013/feb/12/poundland-ruling-government-work-schemes

====================================================

Bankroof in Norwich

Woensdag 8 februari 2012 werd de Co-op Bank in London Street overvallen.
Een man van wie achteraf geschat werd dat hij in de 20 was, bestudeerde de bank van de overkant van de straat. Na een paar minuten, toen er nog maar twee klanten waren, liep hij naar binnen. Hij droeg een capuchon en had een sjaal rond zijn gezicht gewikkeld.

                                                   Co-op Bank in London Street

Op zeer kalme en zachte toon eiste hij geld van de caissiere. De persoon achter hem heeft het niet eens in de gaten gehad. Om zijn eisen kracht bij te zetten liet hij een plastic boodschappentas van Tesco zien.
Aan de vorm meende de caissiere te zien dat er een scherp voorwerp in zat, iets dat leek op een pistool.
Hij heeft zijn geld gekregen en is rustig met zijn plastic boodschappentas weer naar buiten gewandeld.

                                         Man met een soortgelijke Tesco draagtas

De politie heeft niets van een ontsnappingsauto of motor of wat dan ook waargenomen.
Tot dusverre zijn er weinig aanknopingspunten. Er wordt gevraagd of mensen misschien met hun mobiele telefoon foto's hebben genomen.
=================================================================

Een jacht als cadeau voor Koningin Elizabeth ll?

                                         Koningin Elizabeth ll en Prins Philip

Koningin Elizabeth ll is op 6 februari 1952 60 jaar het staatshoofd van 16 onafhankelijke staten, de Commonwealth. Men is aan het nadenken geslagen over een passend cadeau.
De staatssecretaris van onderwijs, Michael Gove, kwam met een schitterend idee. Waarom de koningin niet een jacht cadeau geven? Het is nog representatief ook.

                                         De Groene Draeck

En dan niet zo'n armoedig schuitje als de Groene Draeck, het bootje van onze koningin Beatrix. Nee het moet een volwaardig jacht worden van 60 tot 80 miljoen pond, een 157 meter lang zeiljacht, een vervanger voor het koninklijk jacht Brittannia. De oude Brittannia is ooit wegens bezuinigingen uit de vaart genomen.
Er komt op de nieuwe schuit ruimte voor een landingsplek voor een helicopter.
Er moeten twee VIP-suites op komen met passende beveiliging en ruimtes voor promotionele doeleinden.

                                         De oude Brittannia

Er stijgt een enorm protest op in Engeland, in tijden van niets ontziende bezuinigingen is het niet erg gepast om zoveel geld te spenderen in iets als een cadeau. En dat dan laten betalen met gemeenschapsgeld, wat dus van de bevolking is afgeschraapt. Prins Charles en Prinses Anne zien er geen probleem in en zijn een groot voorstander. Maar de bevolking is des duivels. Uiteindelijk verklaart David Cameron zich tegen het voorstel!

                                         Michael Gove

Michael Gove komt daarna met een verklaring dat hij nooit bedoeld heeft dat het met gemeenschapsgeld moest worden gefinancierd. Het zou prima met privaat geld kunnen gebeuren.
Een paar miljonairs verklaarden dat het allemaal niet zo hoefde: de koningin was van harte welkom op hun jacht als er iets te vieren zou zijn.

Maar grote Britse bedrijven zullen volgens Gove toch gevraagd worden om een bijdrage. We moeten dan denken aan sigarettenfabrikant BAT, winkelketen Marks and Spencer en dergelijke. In ruil komt er dan een mooie vermelding op het schip. Tot dusverre zijn er alleen nog maar 2 onbekende Canadese zakenlui die 10 miljoen Pond hebben aangeboden.
En miljardair Baron Ashcroft, adviseur van de regering, is ook bereid 5 miljoen Pond te doneren. Een gulle man die de Conservatieve Partij eerder 10 miljoen Pond schonk voor hun verkiezingsfonds.
Als inwoner van de Turks & Caicos-eilanden met zowel een Brits als aan Belizeaans paspoort betaalt hij slechts belastingen over zijn Engelse inkomen.

                                                       Baron Ashcroft

Gove vindt het cadeau een passend cadeau en vindt dat David Cameron ook achter het idee moet staan. Het lijkt erop dat dit nog het geval is ook.
Het wordt immers betaald met privaat geld! Dat klanten van bijvoorbeeld Marks & Spencer het straks doorberekend vinden in de prijzen, speelt geen rol.
==========================================================

Lessen in sexuele onthouding voor tienermeisjes?

Net heb ik gelezen dat het wetsvoorstel met dat idee is ingetrokken door de indiener, Nadine Dorries.
Haar voorstel bestond er uit dat tienermeisjes op het voortgezet onderwijs verplicht zouden moeten worden om lessen te volgen in sexuele onthouding tot het huwelijk.
Het voorstel was al door een eerste "lezing" in een parlementaire commissie gekomen. Met 67 tegen 61 stemmen werd het in eerste instantie doorgezet.

                                         Nadine Dorries

Volgens Nadine Dorries is de maatschappij veel te sexueel ingesteld en moeten meisjes op consequenties worden gewezen. Er zou te veel voorlichting inzake sex zijn. Als voorbeeld van doorgeslagen sexuele voorlichting wees ze op de situatie waarbij een 7-jarig meisje oefent met het omhullen van een banaan met een condoom. Of dit een reële voorstelling van zaken is, betwijfel ik.
Ze vindt dat in deze sex-verzadigde maatschappij meisjes zou moeten worden geleerd dat het "cool" is om nee te zeggen tegen sex. In haar ogen zou iets moeten gebeuren tegen het hoge aantal tiener-zwangerschappen.

Wie is Nadine Dorries?
Nadine Dorries is sinds 2005 in het Lagerhuis voor de Conservatieve Partij. Zij is geboren in 1957. Voordat ze de politiek in ging was ze verpleegster. Ze heeft al een aantal voorstellen op haar naam staan om de wetten omtrent abortus aan te scherpen. Ze wordt als extreem rechts aangemerkt en botst regelmatig met de voorzitter van het parlement en zelfs met haar eigen voorman, David Cameron.
Kerstmis 2006 heeft zij haar man Paul verlaten. Volgens Nadine Dorries waren zij en haar man in verschillende stadia van hun leven. Hij lijdt aan MS. Samen hebben ze 3 kinderen.

                                         David Cameron en George Osborn

Ze is nog even in het nieuws geweest toen er in 2009 geruchten opdoken dat ze een buitenechtelijke affaire had. De verspreiders van dit nieuws werden door haar met rechtszaken bedreigd. Uiteindelijk is de zaak geschikt met 1.000 pond.
In 2011 maakte ze zelf bekend dat ze een relatie had met een andere getrouwde man, John Butler.
Deze was al 13 jaar een huisvriend van de familie. Een paar maanden later gingen ze elk hun eigen weg.
Er loopt nog een onderzoek tegen haar over haar te hoge onkostenvergoedingen. Het gaat in totaal om ongeveer 50.000 pond. Ze voerde zelfs haar eigen huis op als kostenpost.

Eind 2009 voerde Nadine Dorries campagne tegen het dragen van hoge hakken door vrouwen op het werk.
Ze stond een dress-code voor waarbij platte, gemakkelijk schoenen voorgeschreven zouden moeten worden.
In 2010 nam ze deel aan een televisieprogramma, Tower Block of Commons waarbij ze een tijdje in een huis verbleef met twee bijstandsvrouwen. Deze vrouwen beschuldigden haar ervan dat ze een biljet van 50 Pond in haar beha verstopte en zo wegsmokkelde. Verder zou ze geprobeerd hebben de vrouwen temazepam te verkopen. De beschuldigingen zijn verder nooit uitgezocht.
Eind 2010 deed ze weer van zich horen met een voorstel om uitkeringsgerechtigden die meer dan 35.000 tweets per jaar verzenden hun uitkering te ontnemen. Het voorstel is niet overgenomen.

               Nadine Dorries in het TV-programma Tower Block of Commons

Het voorstel over de lessen in sex-onthouding is in de UK niet erg verwelkomd. Naar mijn idee terecht, vroegen sociale, feministische en humanitaire instellingen zich bijvoorbeeld af waarom de voorlichting alleen voor meisjes zou moeten gelden.
Het verstrekken van informatie over alles wat met relaties te maken heeft, gaat uiteraard beide sexen aan.
Jongens moeten leren om meisjes/vrouwen te respecteren
Andrew Copson, de voorzitter van de Britse Humanisten vond het een gevaarlijk onrealistisch en onverantwoord voorstel.
Voor Westminster stonden al mensen te demonstreren. Het nieuws van de intrekking van het voorstel werd met gejuich begroet.

                                         Andrew Copson

Bij het horen van het nieuws van de intrekking zei Copson dat hij hoopte dat Nadine Dorries tot inkeer was gekomen. Maar hij was realist genoeg om te onderkennen dat de intrekking puur politiek was.

De laatste cijfers (over 2009) van de ONS, het Britse Centraal Bureau voor de Statistiek laten overigens een afname van het aantal tienerzwangerschappen zien van 6 % vergeleken met het jaar 2008. Er zit nog altijd een dalende lijn in.
================================================================

Dr.Who

De BBC is net met een nieuwe jaargang van een serie gestart over Sherlock Holmes, kortweg Sherlock genaamd. De Engelse mensen die ik ken, vinden het prachtig. Het gaat dan vooral om de dialogen tussen Holmes en Watson. De serie is oorspronkelijk in 2010 gestart.
Ik heb gekeken en eerlijk gezegd vond ik het wat kinderlijk aandoen. Sherlock Holmes is in deze serie een aan ADHD lijdende autist met een verslaving. Het is aan Dr.Watson om hem een beetje in het gareel te houden. Dit doet hij met behulp van het onderzoeken van misdrijven. Tijdens een discussie hierover met mijn (Engelse) vrouw kwam bij mij eindelijk bovendrijven waar het me aan deed denken: Dr.Who!

                                         De nieuwe Sherlock Holmes en Dr.Watson

Ook Dr.Who vond ik nooit leuk en evenmin de gemiddelde Nederlandse televisie-kijker. Deze bijna eeuwigdurende serie is in 2006 en 2007 uitgezonden op één van de publieke netten, maar trok heel weinig kijkers. En is dus uit het uitzendschema gehaald.

                                         Dr.Who

Ook uitspraken van Dr.Who worden door Engelsen gebruikt in gesprekken. Waarschijnlijk moeten we het een beetje vergelijken met hoe Nederlanders zinnen gebruikten van Sjef van Oekel, uit Jiskefet en van Koot en Bie.
De verhaallijn van Dr.Who is nauwelijk uit te leggen, vaste rode draad is de bedreiging van de aarde door een soort aliens. De dokter reist door tijd en ruimte in de Tardis, aan de buitenkant ziet dit ding eruit als een ouderwetse telefooncel. Grote bedreigingen zijn de Daleks, een soort houterige robots.

                                                        Dalek

De oorspronkelijke serie liep van 1963 tot 1989. In 1996 werd geprobeerd om opnieuw op te starten, wat niet echt goed lukte, maar vanaf 2005 ging het pas goed los!
De laatste jaren wordt Dr.Who elk jaar door een andere acteur gespeeld. In het verhaal krijgt hij een genetische verjonging. De prestaties van de nieuwe Dr. leiden telkens tot uitvoerige discussies, de mensen hebben blijkbaar allemaal hun favoriet. Dat het serieus wordt genomen blijkt wel uit het feit dat Matt Smith die de Dr. in 2011 speelde, werd voorgedragen voor een BAFTA. Dat is een zeer belangrijke prijs in de UK. Uiteindelijk verloor hij maar net van een andere acteur. De serie is ook in andere landen populair, ze wordt op het moment in 50 landen uitgezonden.

                                         Andere Dr.Who en hulpje

Dr.Who krijgt tegenwoordig ook elk jaar een andere vrouwelijke hulp. Het is een grote eer om dit te mogen doen. Misschien vergelijkbaar met het spelen van de vermoorde persoon in afleveringen van Baantjer op de Nederlandse televisie. Ook de vijand wordt tegenwoordig regelmatig ververst.
Dat de serie erg populair is blijkt ook wel uit het plaatsen van een replica van de Tardis op het uiterste puntje van Engeland in de Atlantische Oceaan, Lands End.

                                            Vijand Time Lord Tennant

                                          Lands End, met de blauwe telefooncel

Misschien is er nog hoop voor mij. Ik zal nog wat meer afleveringen bekijken van Sherlock. Ik vrees dat Dr.Who wat verder van mijn bed ligt!
===================================================================

Van Rossem's Troost

Vandaag lees ik in de krant dat er een soort wedloop tussen Amsterdam en Rotterdam bestaat over wie de Olympische Spelen van 2028 zou mogen organiseren. Erg mooi jaar, 100 jaar na de Spelen van 1928 van Amsterdam. De kans dat de Spelen überhaupt naar Nederland komen is verwaarloosbaar, maar er schijnen bepaalde politieke en plaatselijke kopstukken zich erg druk over te maken. Ik heb nu niet bepaald de indruk dat het leeft bij de bevolking, maar dat mag uiteraard geen rol spelen.

                                         Olympisch Stadion van Amsterdam in 1928

Voorzover mij bekend waren alleen de Olympische Spelen van Atlanta in 1998 een financieel succes, dus is het aannemelijk dat de bevolking de portemonnee mag opentrekken. Geschatte kosten: bijna 30 miljard Euro. De Nederlandse regering neemt volgens schattingen 2 miljard voor haar rekening.
Vreemd dat je hier naar streeft in een tijd waarin je 18 miljard wil bezuinigen als regering zijnde.

                                                   Olympische Spelen van Londen 2012

De Olympische Spelen van Londen in 2012 zijn wat dat betreft een aardig voorbeeld. Al jaren heeft de bevolking rondom Londen te maken met overlast. Enorme bouwplaatsen, slecht lopend openbaar vervoer wegens een nieuw station en revisie van het spoor. Bij de kandidaatstelling van Londen in 2003 werd uitgegaan van 1,796 miljard pond aan kosten, inmiddels wordt al uitgegaan van een bedrag tussen de 14 en 20 miljard euro.
Er waren burgers die opperden: geef die Spelen aan de Polen, aan Warschau. Het zijn immers toch al Polen die alles bouwen in en rond Londen. En misschien kunnen ze het daar wel goedkoper!
Het kan zijn dat mensen vraagtekens bij de door mij genoemde geschatte kosten plaatsen. Die kan ik gemakkelijk laten intrekken: de kosten van de Spelen in Beijing in 2008 waren 22,5 miljard Euro.

                                         Olympisch Stadion van Beijing 2008

Al met al is het hier ook al een erg vreemd plaatje: de U.K. is met een bezuinigingscampagne bezig van 90 miljard Euro en dan ga je (waarschijnlijk) 20 miljard Euro steken in het avontuur dat Olympische Spelen heet.
Slechts hoteleigenaren en de rest van de horeca in de regio Londen zullen er op gaan verdienen.
Een kaartje kopen is voor de doorsnee Engelsman onmogelijk. De goedkoopste kaartjes zullen zo'n 300 Pond gaan kosten. De Britten zullen het allemaal op televisie mogen bekijken.

                                         Olympische Spelen van Londen 2012

Brood en Spelen, daar zorgden de oude Romeinse bestuurders al voor. Vooral in tijden dat het niet zo goed gaat, met afnemende welvaart en oorlogen die verloren worden, houdt men de bevolking koest met vermaak.
De regering van de U.K. doet dit ook met de Spelen en de Nederlandse regering zou het ook best willen.
Als ik dit allemaal overzie kan ik alleen maar denken aan de verpakking van een verdwenen pijptabak-merk, Van Rossem's Troost. Het plaatje klopt voor mij helemaal. De bevolking kan geen kant op en moet maar genieten van iets dat eigenlijk niet eens goed voor haar is.

We wachten het allemaal in ongeloof af!
=================================================================

Mijn-ongeluk of grof schandaal

Elke volwassene in Nederland herinnert zich de mijnramp in Chili en de spectaculaire redding van de 33 mijnwerkers. Er is flink aandacht aan besteed in de (internationale) pers.
Van andere mijn-ongelukken in de wereld hoor je meestal niet zo veel. Er staan 5 regels op pagina 7 van de krant over tientallen doden in Chinese mijnen. Zo nu en dan sijpelen de woorden schandalen in verband met dit soort gebeurtenissen door. Een enkele keer leidt het tot een veroordeling.

Hoe vreemd is het dat er in de Nederlands kranten niets is gepubliceerd over een incident hier redelijk vlakbij. Vier mijnwerkers kwamen vast te zitten in een ondergelopen deel van een mijn in Wales, in Groot-Brittannië. Uiteindelijk zijn ze alle vier om het leven gekomen. Drie anderen konden nog net ontsnappen.
Er zullen ongetwijfeld lezers zijn die zullen denken: "Mijnen in Groot-Brittannië? Die waren toch allemaal door Margaret Thatcher gesloten?" Dat klopt helemaal; de staatsmijnen zijn inderdaad in de jaren tachtig van de vorige eeuw gesloten.

                                        Streek waar het mijnongeval plaatsvond

Maar er zijn particuliere mijnen operationeel gebleven. In 1992 waren er nog 85 open. In 1997 waren dat er nog maar 19 en thans zijn er nog maar 3 in bedrijf.  De 3 "pits" zitten in de stijle oevers van de rivier de Tawe, een gevaarlijke situatie voor een mijn. Eén er van is de Gleision mijn waar het ongeluk gebeurde.
Het ongeval is dan ook typerend voor de mijnen in Wales. Ik heb wat foto's gevonden uit het jaar 2004. Je schrikt er gewoon van hoe primitief het allemaal lijkt. En als je leest hoe de mijn functioneert dan bekruipt je het gevoel dat de mijnwerkers eigenlijk in een soort doodskist aan het werk waren. Eigenlijk is er maar een gang die ze kunnen gebruiken. Alles moet daardoor heen. Er is maar één spoor waar alles overheen moet.
Er is een nooduitgang, maar die beschikt niet over een spoorlijntje. Bij nood moet men zich letterlijk uit de voeten maken.

                                          Gleision mijn in 2004

Het treintje rijdt op diesel, de werkers moeten op sommige stukken de trein met mankracht vooruit bewegen.
Buiten staat een generator, een kantine, een machinekamer, een laadperron en wat versleten caravans waren de mijnwerkers slapen. In deze streek waar een hoge werkloosheid is, nemen de werkers het niet zo nauw. En de werkgever dus ook niet!
In Nederland zou mijnheer ARBO hier nooit en te nimmer zijn goedkeuring aan hechten.
Al met al is het niet verwonderlijk dat toen het water de mijnschacht inliep, de mijnwerkers als ratten in de val zaten. Er vindt momenteel een onderzoek plaats. Het zal mij niet verbazen als de verantwoordelijken er met een voorwaardelijke straf vanaf komen.

                                        Reddingswerkzaamheden Gleision mijn

Vandaag lees ik naast het verhaal over deze mijn een ander verhaal.
Het gaat over de verdwenen pensioengelden van de mijnwerkers in Groot-Brittannië. Toen Margaret Thatcher premier werd, was er een welgevulde pot bestemd voor de pensioenen van de mijnwerkers.
Er mag wel wat tegenover staan als je met stoflongen en al met pensioen gaat.
Maar het liep anders voor de werkers. Thatcher regeerde in economisch barre tijden en had ook nog eens de Falkland-oorlog te financieren. Er werd besloten om de volle pot "af te romen" en het geld in de schatkist te laten vloeien. Toen Thatcher eindelijk aftrad waren de mijnwerkers blij, wat er over was van hun fonds zou vast wel door de Labour-regering worden gered.

                                        Reddingswerkzaamheden Gleision mijn

                                     
                                   

                     Mijnwerkers die elkaar trootsen wegens het verlies van hun maten

Maar Tony Blair ging rustig door met de praktijken van Thatcher. Dagelijks verdween er een miljoen pond sterling uit de pot.
Het resultaat is dat de mijnwerkers nu recht hebben op 100 pond sterling per maand, zeg maar € 110 per maand, of ze nu stoflongen, gezond of overleden zijn. Meer zit er niet meer in het vat.
De nabestaanden van de 4 omgekomen mijnwerkers zullen dus ook nog eens met een fooi worden afgescheept.

18 januari 2013

                                          Bergingsploeg aan het werk

Zojuist is bekendgemaakt dat de manager van de mijn, Malcolm Fyfield zal worden aangeklaagd wegens vier gevallen van dood door schuld. De mijnwerkers moesten werken in niet-goedgekeurde omstandigheden en er was op geen enkele manier voor hun veiligheid gezorgd. Ook de eigenaar van de mijn, MNS Mining Limited zal op deze punten worden aangeklaagd: het is hun hogere management, in de persoon van Fyfield, dat de overlijdensgevallen kan worden aangerekend.
Op 1 februari 2013 zal Fyfield voor het eerst voor de rechter moeten verschijnen.

============================================================