Excuses van de regering (een vergelijking tussen Nederland en de U.K.)

"Sorry seems to be the hardest word" zong Elton John in 1976. Het gaat nog steeds op en dan niet alleen voor de gewone man. Regeringen hebben het er vaak ook heel erg moeilijk mee.
Ik had het idee dat de Nederlandse regering hier moeilijker mee omgaat dan de Britse. Ik heb eens rondgesnuffeld en ik kom tot de conclusie dat ik gelijk heb. Meestal is de drijfveer om geen excuses voor onrecht aan te bieden de te verwachten claims tot schadevergoeding.
Een klein overzicht; we beginnen met Nederland.

27 januari 2000
Wim Kok weigert excuses aan te bieden aan joden en hun nabestaanden wegens de slechte behandeling die hun ten deel viel na terugkeer uit de concentratiekampen in Nederland.

8 april 2010
Selma Wijnberg, één van de 18 Nederlandse Joodse overlevenden van vernietigingskamp Sobibor krijgt officiele excuses en wordt geridderd. De regering van Jan Peter Balkenende beziet dit dus anders dan die van Wim Kok.
Zij kwam getrouwd met een Pool terug in Nederland en werd bedreigd met uitzetting. Wegens haar huwelijk zou ze geen Nederlander meer zijn. In verband met de vervelende ervaringen met de Nederlandse overheid is ze met haar man vertrokken naar Israel en later naar de Verenigde Staten.

13 juli 2010
Nederland besluit geen excuses aan te bieden voor verantwoordelijkheid voor het uitmoorden van 8.000 moslim-mannen uit Srebrenica. Inmiddels heeft Servië wel officiële excuses aangeboden. Niet zo gek natuurlijk, het waren immers Servische militairen die de moorden hebben uitgevoerd.

4 november 2010
Nabestaanden vragen Nederland excuses aan te bieden voor het vermoorden van de mannelijke bevolking van het dorp Rawagede op Java op 9 december 1947. Militairen die ingezet waren in de politionele actie waren op zoek naar een terrorist (vrijheidsstrijder). De regering blijft bij haar standpunt van 8 september 2008 en mei 2010: de zaak is verjaard.

1 juli 2013
Op die dag zal het 150 jaar geleden zijn dat de slavernij officieel werd afgeschaft. Volgens velen zou het Nederland sieren om op die dag (of ervoor) excuses voor haar bemoeienis met de slavernij uit te spreken.
Het lijkt er niets op dat de regering hiertoe zal overgaan. De vrees voor een tsunami aan verzoeken om schadeloosstellingen is groot.

Dan klinkt het lijstje van Groot-Brittannië toch anders:
29 september 2004
Tony Blair biedt halfslachtige excuses aan voor het onder foutieve gronden binnenvallen van Irak. Er is 18 maanden gezocht naar de vermeende massavernietigingswapens dit Saddam Hussein tot zijn beschikking zou hebben en er is niets gevonden wat er maar op lijkt.
De families van omgekomen Britse soldaten hebben hem hartstochtelijk uitgejouwd. Het ontgaat ze volkomen waarom hun zonen en broers de dood zijn ingejaagd.

10 februari 2005
Tony Blair maakt excuses tegenover de Guildford Four en de Maguire Seven. Deze 11 Noord-Ieren hebben lange jaren in de gevangenis gezeten op beschuldiging van terroristische daden in Ulster. Al heel lang was duidelijk dat deze mannen er niets mee van doen hadden, uiteindelijk werden ze toch vrij gelaten.

27 november 2006
Tony Blair heeft veel "verdriet" over de slavenhandel. Excuses maken is er niet bij.
Waarschijnlijk speelt ook hier de vrees voor schadevergoedingen een grote rol.

14 maart 2009
David Cameron biedt de bevolking van de U.K. zijn excuses aan wegens het (te) laat onderkennen van de economische crisis. Eigenlijk was dit meer een soort natrappen naar zijn voorganger Gordon Brown. De crisis begon immers al toen deze nog premier was.

15 juni 2010
David Cameron biedt excuses aan voor het doodschieten van 13 demonstranten in Derry in Ulster op Bloody Sunday door politie en leger. Deze dag viel op 30 januari 1972. (In Nederland is dit blijven "hangen" door het befaamde lied van U2.)

5 april 2011
David Cameron erkent dat de problemen tussen India en Pakistan over Kasjmir te danken zijn aan de afwikkeling van het Britis Empire. Excuses maakt hij nog net niet.
Maar het valt vrij slecht in de UK. Eerder noemde hij zijn land de "junior partner" van de USA in de oorlog.
Men vindt dat hij zijn land kleineert in het buitenland en roept hem op om eerst maar eens orde op zaken te stellen in eigen land. Bijvoorbeeld inzake de problemen rond de studenten.

Het laatste laat zien dat de bevolking van een land ook niet altijd verrukt zal zijn met het aanbieden van excuses door zijn land.
Zo zouden ons land en de UK op hun beurt graag IJsland excuses horen maken in verband met Icesave.
Ook dit zal niet snel gebeuren. Het zou automatisch een betalingsverplichting met zich meebrengen aan de gedupeerde Britse en Nederlandse spaarder.

Ik ben zelf erg benieuwd hoe de Nederlandse en de Britse regering zal omspringen met de vraag of er excuses zullen komen voor de behandeling van de slaven. We zullen zien...

=================================================================

Reizen met de rolstoel voor beginners

We moeten en willen weer eens naar Engeland. Omdat lopen en dan vooral traplopen mijn vrouw een beetje te zwaar wordt wegens haar ziekte, besluiten we om het reizen met een rolstoel in het openbaar vervoer uit te testen.

We hadden vooraf vooral negatieve vooroordelen over het Britse railvervoer. Heel veel stations zijn immers een beetje middeleeuws qua inrichting en als er al eens een lift of roltrap is, dan is een bordje "Defect" niet ver weg.

Met de bus in Nederland gaat prima, de lift in Amersfoort is perfect.

De deur naar de voor de roelstoel geschikte coupé is niet moeilijk te vinden. In Amersfoort hebben we alle tijd om uit te zoeken hoe te handelen. 

De rolstoel moet opgevouwen en tegen de wand gezet. Het lijkt niet helemaal logisch: hierdoor worden twee zitplaatsen onbeschikbaar gemaakt. Maar we zijn ,(gewezen) ambtenaren als we zijn, volgzaam en doen wat er staat. En we gaan op weg! 

In Utrecht aangekomen blijkt ons gevoel toch te kloppen. Het stroomt vol, logisch want het is 6 uur 's-avonds en al heel snel zijn alle beschikbare zitplaatsen bezet en staan er al al aardig wat mensen. Een aantal kijkt spijtig naar de geblokkeerde plaatsen. Een man komt terug lopen en eist dat we de rolstoel anders zetten. Hij zegt dat hij rugpatient is en hij MOET zitten. De rolstoel wordt daarom dwars gezet en steekt nu vervaarlijk het gangpad op. Tussen Utrecht en Rotterdam Centraal wordt het daarom een soort horden lopen voor passanten. Wij kijken zelf erg onschuldig uit het raam als er mensen over de rolstoel struikelen, de man leest. 

In Rotterdam wijst één van de bouwvakkers ons waar de lift is. (Inmiddels zijn ze volgens mij al 10 jaar aan het verbouwen.) Het is helemaal aan het eind van het perron.

En niet te herkennen als lift. Het is een dienstlift waar uitdrukkelijk bij vermeld staat dat gebruik alleen is toegestaan met bijstand van een NS-medewerker. 

Deze is echter nergens te bekennen.

We besluiten om brutaalweg zelf de lift te bedienen. De lelijke afgebladderde zware deur zwaait vervaarlijk open als je hem open trekt. Sluiten moet ook met de hand. Hij schokt en bonkt een beetje, maar we belanden toch echt in de spelonken van het station. Aanwijzingen zijn er verder niet. We besluiten op goed geluk naar het andere eind van de vochtige ruimte te lopen. Er zijn meerdere van die lelijke deuren; het zullen vast allemaal liften zijn. Wij gokken er op dat de laatste ons naar perron 1 zal brengen. Het klopt ook nog!

In de Sprinter  naar Hoek van Holland is een coupé gereserveerd voor rolstoelen en fietsen. Dit werkt prima. We zitten zelfs niemand in de weg.

Op en af de ferry naar Harwich blijkt totaal geen probleem te zijn.

De trein naar Manning Tree, waar we over moeten stappen evenmin, het is een soort Sprinter maar dan met toilet. Daar zijn de Britten dus minder zuinig in!

Op het station van Manning Tree verwachten we problemen: we moeten van het ene naar het andere perron.

Maar twee spoorwegmedewerkers snellen meteen op ons af. Er zijn twee oplossingen: zo'n beetje het station uit lopen en het spoor oversteken, of het tunneltje nemen naar het andere perron. We besluiten het tunneltje te nemen en één van de mannen pakt ongevraagd de rolstoel op en sjouwt hem voor ons naar het andere perron. Mijn vrouw kan dit stukje traplopen gelukkig nog wel aan.

Op het perron geeft de vriendelijke man ons wat aanwijzingen. We moeten de eerste klas in voor een zitplaats met de rolstoel. Hij wil ons daarmee ook wel even helpen. Zo te horen moeten we dit zelf aan kunnen, we bedanken hem daarom voor alles en laten hem gaan.

Als de trein arriveert, blijkt zijn verhaal te kloppen.

De heenreis verloopt kortom prima!

Twee weken later gaan we terug. 

In Engeland en op de ferry verloopt alles wederom perfect.

Ook de Sprinter van Hoek van Holland naar Rotterdam Centraal levert geen problemen op. Zelfs een overvolle trein met veel fietsen in de coupé mag de pret niet drukken.

Op station Rotterdam Centraal weten we dus inmiddels waar de lift zich bevindt. Samen met 2 gezinnen met kinderwagens lopen we er naar toe. 

Al mijn drukken op de knop van de lift mag niet baten: de lift komt niet. Één van de moeders drukt ook nog een keer: niets!

"Iemand heeft de liftdeur niet dichtgedaan beneden.", denkt ze. Waarschijnlijk heeft ze ervaring.

Mismoedig lopen ze weg. Hardnekkig druk ik nog een paar keer op de knop. Dat helpt natuurlijk niets.

We moeten dus met rolstoel en al de trap zien af te komen.

Mijn vrouw is toch wat moe, het traplopen gaat een stuk moeilijker. En ik merk dat mijn rug niet wil wat ik wil, hijgend komen we aan in de voetgangerstunnel. Hier zijn wel voldoende aanwijzingen en we lopen naar het andere eind. Onderweg komen we een NS-beambte tegen. Die bekijkt ons goed en ik kan hem bijna horen denken "Jullie hebben straks een probleem". Hij besluit om het niet zijn probleem te laten worden en loopt gauw door.

De trap op kost ons twee keer zoveel tijd als het afdalen. Maar we redden het en uitgeput maar voldaan wachten we op de trein naar Amersfoort.

We hebben nu dus prima vergelijkingsmateriaal tussen de UK en Nederland.

Materieel is het in Nederland normaal gesproken beter, maar de vriendelijkheid en behulpzaamheid van de Britten is onovertroffen!

=====================================================================

Even regelen in Engeland

Deze ochtend dachten we goed te kunnen besteden.
Even wat dingetjes regelen.
En ja prima, mijn vrouw had haar meeste bankzaken vrij snel op orde.
Het blijft mij evenwel een raadsel hoe ze op haar pagina on line kan komen bij de bank.
De Engelse bank is overgenomen door een Spaanse bank.
Om op de site te komen heeft ze een wachtwoord nodig, veiligheid ingebouwd door die bank.
Dat klinkt logisch.
Minder logisch is dat ze nooit een wachtwoord heeft ingevoerd en evenmin heeft doorgekregen van die bank.
Om de controle over de eigen pagina terug te krijgen, moet je de boel resetten.
Dit kan alleen telefonisch.
Telefonisch contact met de bank om op de site te komen is dus mogelijk.
Heeft ze alleen het wachtwoord voor nodig...

Het is mijn bedoeling om binnen een paar jaar in Engeland te gaan wonen.
Daarom wil ik een rekening openen bij de bank.
Dan ik mijn zaken in Nederland verkopen en het geld op die rekening storten.
Met dat geld kan ik dan wat dingen in Engeland kopen.
Klinkt logisch, dit vindt ook de bankmedewerker en geeft me een folder.
Hij begint wat op de pc te tikken.
Ik lees de folder met de voorwaarden voor het openen van een rekening.
Voorwaarde 2: de persoon moet gevestigd zijn in de UK.
Ik lees het hardop voor en de bankmedewerker springt op.
Hij gaat navraag doen en verlaat daarom de spreekkamer.
Even later komt hij terug.
En ja hoor: ik kan pas een rekening openen als ik in Engeland gevestigd ben.
Waar kan ik dan mijn geld storten?
Het is niet het probleem van de bankmedewerker...

Op naar het gemeentehuis.
Mijn vrouw heeft al jaren een invalidekaart en kan daarmee gratis met de bus in Engeland.
Gisteren heeft een oplettende buschauffeur er ons attent op gemaakt, dat er een sticker op de kaart kan worden verkregen. Dan kan er een begeleider (de rolstoelduwer dus) gratis mee. Dit geldt al zolang als de kaart bestaat. Men heeft het echter nooit aan mijn vrouw verteld.
Maar nu gaan we het dus alsnog regelen.
In het gemeentehuis krijg je dus eerst een studie: welk soort nummer moet je trekken? Het blijkt letter E te zijn en we krijgen nummer 919.
Wat een geluk, nummer 918 is net aan de beurt en is zelfs meteen klaar.
Op naar loket 7.
De ambtenaar is zeer vriendelijk, maar kan zijn verhaal ook kort houden.
We kunnen een aangepaste kaart krijgen en die kan hij opsturen.
Dit duurt een week tot tien dagen. Het is vandaag 28 maart 2011.
Op 1 april 2011 heeft de gemeente geen zeggenschap meer over buszaken. Voortaan wordt dit door de county (zeg maar provincie) geregeld. De county heeft de sticker per 1 april 2011 afgeschaft.
Onze dank ten opzichte van de ambtenaar is groot.
Scheldend op Tories en LibDems verlaten we het gemeentehuis.
==============================================================

Census (Volkstelling)

Even moest ik aan het bijbelse verhaal denken over de geboorte van Jezus. Het begint allemaal met een volkstelling die zal plaatsvinden en waarvoor Jozef en Maria naar Bethlehem moeten.

Vandaag lag er een dikke envelop in onze brievenbus. Geen vette prijs in een loterij of een catalogus voor modieuze dameskleding maar een vragenlijst van de regering. De Census 2011.

Eens in de 10 jaar blijken de koppen hier geteld te worden en probeert de overheid informatie te krijgen over de meest uiteenlopende persoonlijke zaken. Dit zou de planning van voorzieningen moeten vergemakkelijken.
Het invullen is geen vrijblijvende gebeurtenis, maar een wettelijke verplichting. Het niet invullen van de vragenlijst levert een boete op van 1.000 pond sterling en een strafblad.
De gegevens die verstrekt worden, blijven 100 jaar beschouwd als vertrouwelijke informatie.
Bij het lezen van sommige vragen gingen mijn wenkbrauwen voelbaar omhoog.

Wat te denken van vraag 16
A. Blanken
Geef zo goed mogelijk aan bij welke groep u behoort:
- Engels/Welsh/Schots/Noord-Iers/Brits
- Zigeuner of Ierse rondtrekker
- Een ander blanke herkomst

En dan zijn B voor mensen van gemengde afkomst, C voor Aziaten, D voor zwarten en E.voor overige (o.a.Arabieren).
Het doet me sterk denken aan het oude Zuid-Afrika, van voor Nelson Mandela's vrijlating.

Vraag 17 is weggelaten. Zou deze vraag zelfs voor de redactie te erg zijn geweest?

Veel vragen gaan over (vroeger) werk en genoten opleidingen. Zou men proberen links te leggen tussen bepaalde beroepen en de kans op invaliditeit? Je kan er alleen maar naar gissen.

Ronduit nieuwsgierig komen vragen over betreffende geloof en wie er op de dag van invulling (27 maart 2011) als visite in het huis aanwezig is.

Ik kan me de laatste volkstelling in Nederland niet meer voor de geest halen. Er staat me iets bij van studenten die de deuren langsgingen om info te verzamelen. Reuze benieuwd ben ik naar volgende onderzoeken.
Zou de U.K. een voorbeeld kunnen zijn op dit punt?

====================================================================
Een link:http://2011.census.gov.uk/My-census/Frequently-asked-questions

Uit het Lagerhuis stappen

In het nieuw kwam ik een heel apart bericht tegen.
Gerry Adams wilde uit het Lagerhuis stappen omdat hij in het Ierse parlement, de Dail zitting wil nemen.

Hij is lid van Sinn Fein en was voor deze partij lid van het parlement van Noord-Ierland en de UK.
Hij is niet bepaald koningsgezind, zeker geen fan van het Britse Koninkrijk. Jarenlang is hij ervan verdacht een lid te zijn geweest van de IRA, door zeer velen gezien als een terroristische organisatie.
Met een briefje dacht hij ervan af te zijn.


Maar het vreemde is dat het in de UK verboden is om uit het parlement te stappen. Hier is al eeuwen geleden een juridische spitsvondigheid voor gevonden. Als je benoemd wordt in een "office of profit under the crown", zeg maar een kantoor dat de koningin profijt verschaft, dan mag je officieel niet meer in het Lagerhuis zitten.
Een parlementslid moet onafhankelijk zijn en als hij in dienst is van de koningin, is hij dat niet meer.
Gerry Adams werd benoemd tot Crown Steward and Bailiff of the Manor of Northstead en zodoende kon hij dus toch vertrekken.


Een blik in Wikipedia leert dat er twee functies zijn om van je zetel in het Lagerhuis af te komen:

• Crown Steward and Bailiff of the three Chiltern Hundreds of Stoke, Desborough and Burnham
• Crown Steward and Bailiff of the Manor of Northstead

Prachtige titels! En ze leveren niets op.

John Pitt was in 1751 de eerste die gebruik maakte van de eerste titel.

Patrick Chalmers was in april 1842 de eerste die de tweede titel mocht gebruiken.

In theorie kan geweigerd worden. Dit is zelden gebeurd. De laatste keer overkwam dit Burggraaf Chelsea in 1842.

En het vreemde is dat dit alles pas in 1975 bij wet is geregeld.

Zodoende moest dus de koningin eraan te passen komen om Gerry Adams zijn zin te geven.

Een wonderlijke gang van zaken!

===============================================================

Een nieuwe bliksemafleider?

De onrust in de Noord-Afrikaanse landen doet bijna vergeten dat er ook in West-Europa heftig gedemonstreerd wordt. De niets-ontziende bezuinigingsdrift van de rechtse regeringen die nu bijna overal in het zadel zitten, roepen felle reacties op. De UK geeft voor mij hierbij het voorbeeld.
De studenten zijn laaiend geworden nadat het parlement de wijzigingen in het collegegeld heeft geaccepteerd. Vooral de Lib-Dems van Clegg moeten het hierbij ontgelden. Niet zo verwonderlijk als je in de verkiezingstijd verkondigt dat je dit soort dingen niet zal accepteren en het vervolgens overduidelijk steunt.
De kosten van een jaar studie zijn verdrievoudigd en kunnen dus oplopen tot 9.000 pond.

Bij de eerste demonstratie op 10 november 2010 was het de 18 jarige Edward Woollard die de aandacht op zich vestigde. Hij liet een brandblusser vallen vanaf het dak van het hoofdkwartier van de Conservatieve Partij. De rechtse pers (Sky-tv van Rupert Murdoch) was er als de kippen bij en organiseerde zo'n beetje een openbare jachtpartij. Als je de beelden ziet - je kon het gewoon niet ontgaan zoveel is het vertoond - dan bekruipt mij het gevoel dat hij de blusser liet vallen uit puur lijfsbehoud. Hij werd bijna zelf van het dak geduwd door mede-demonstranten en wilde zich aan de reling vastgrijpen. Maar hij is zover gekregen dat hij heeft bekend. Hij is veroordeeld tot 2 jaar en 8 maanden gevangenisstraf.

Bij een demonstratie op 9 december 2010 raakte een auto, waarin Prins Charles en zijn vrouw Camilla zaten, verstrikt in het gewoel van de demonstratie. Het was goed duidelijk dat ze er in zaten. De Rolls Royce uit 1977 heeft hele grote ramen. In eerste instantie ontstond er een discussie tussen Prins en demonstranten. Maar de situatie werd allengs grimmiger. De auto kwam maar stapvoets vooruit en sommige demonstranten begonnen te gooien met van alles en nog wat. Van flessen, blikken verf tot prullenbakken. Prins Charles en Camilla kwamen er uiteindelijk toch doorheen. De schade bleef beperkt tot wat deuken in de auto en een raam met een ster. Het stel zelf sprak naderhand erg laconiek over de gebeurtenissen met een aantal bekende popartiesten. Het doel van de rit was namelijk een liefdadigheidsconcert.

Er is nu bekend geworden dat de 21-jarige Charlie Gilmore, de (stief-)zoon van David Gilmore (lid van Pink Floyd), ook een prullenbak op de auto heeft gegooid. Hij is inmiddels in staat van beschuldiging gesteld.

Het "kwaad" heeft dus opnieuw een gezicht en een naam gekregen. Er zullen waarschijnlijk discussies komen of hij normaal of strenger moet worden gestraft. Wellicht wil men een voorbeeld stellen.
De studenten hebben al verkondigd dat dit allemaal nog maar het begin is...

Engelse vermoord door Nederlander?

Ik ben een groot liefhebber van Engelse detective-series. We hebben inmiddels een behoorlijke stapel dvd met Lynley's, Silent Witness's, Rebus's en dergelijke op de plank. Sinds Agatha Christie weten de Britten wel hoe ze een plot moeten schrijven. En mooi meegenomen is dat ik de prachtige landschappen, imposante steden en pittoreske dorpen kan bewonderen.


Inmiddels heb ik al aardig wat mensen op allerhande manieren vermoord zien worden. Je zou bijna denken dat het een normale gang van zaken is.
Dit valt echter nogal mee: sinds 1997 is er een gemiddelde in het Verenigd Koninkrijk van 737 moorden per jaar. Soms vallen ze op, bijvoorbeeld de moorden van de Yorkshire Ripper, of de moord op het jochie James Bulger.
Op het ogenblik speelt er een zaak die ook in het oog springt. Niet alleen bij mij, maar de hele Britse pers heeft zich erop gestort. In Nederland krijgt de zaak, merkwaardig genoeg, weinig aandacht.

                                                    De pub waar Joanna iets ging drinken
Wat is er gebeurd?
De 25-jarige landschapsarchitecte Joanna Yeates ging na het werk wat drinken met collega's in de pub "Bristol Ram" op 17 december 2010. Ze zou naar huis lopen, wat zo'n 20 minuten kost. Onderweg kocht ze een pizza in een winkel van Tesco's en 2 flesjes cider bij een slijter daar vlakbij. Dit was even over half 9.
Haar vriend Greg Reardon kwam thuis op de 19e en trof een verwaarloosde kat aan. Geen spoor van een pizza, wel anderhalf flesje cider.

                                                      Joanna geslaagd voor examen


Omdat al haar sleutels in het huis zijn gevonden evenals haar mobiele telefoon en haar jas en er geen sporen waren van inbraak of een vechtpartij, wordt aangenomen dat ze is weggelokt door een bekende.
Op oproepen in de pers voor een behouden terugkeer door haar vader en haar vriend is niet gereageerd.

                                                     Joanna met haar verloofde


Ze werd 8 dagen later door wandelaars naast een landweggetje bij Failand, 5 kilometer van haar huis in Bristol gevonden. Vlakbij een golfterrein en een steengroeve. Ze was geheel gekleed en gewurgd. Geen spoor van sexueel misbruik. Er is door de politie meegedeeld dat er DNA-sporen op haar kleding zijn aangetroffen.
Sectie werd bemoeilijkt door de bevroren toestand van haar lichaam.


Een team van 80 politiemensen ging bezig met het onderzoek.
In eerste instantie werd op 30 december 2010 de 65-jarige huisbaas Christopher Jefferies gearresteerd.  Op 1 januari 2011 werd hij vrijgelaten. Sindsdien zit hij ondergedoken. Hij is volledig door het slijk gehaald door de tabloids en heeft al aangekondigd dat hij een schadeclaim zal indienen tegen de politie.

                                                Huisbaas Christopher Jefferies


Na oproepen daartoe door de politie kwamen er meer dan 1.300 tips binnen. De oproep zelf, op Facebook, werd meer dan 250.000 keer aangeklikt. Een filmpje over de moordzaak op Youtube is inmiddels al door 120.000 personen bekeken.
Er is een profiler aangetrokken om het aantal te controleren tips te reduceren.
Op 18 januari werd een reconstructie vertoond op televisie in Crimewatch (het Britse equivalent van "Opsporing Verzocht"). Dit lokte 300 nieuwe reacties op. Een van de tips leidde naar de Nederlandse ingenieur Vincent T. In de Britse pers wordt de volledige naam gehanteerd: Vincent Tabak. Deze 32-jarige boomlange buurman van het slachtoffer is inmiddels voorgeleid. Op 4 mei wordt de zaak verder door de onderzoeksrechter behandeld.

                                          Rechtbanktekening


Inmiddels is de Britse rioolpers in Nederland al op zoek gegaan naar familie en vrienden van Vincent T..
Deze mensen zijn totaal verbaasd, ze achten de aangeklaagde niet tot een moord in staat.
Inmiddels heeft de vriend, Greg Reardon zijn verachting over de handelwijze van de pers geuit.


Deze zaak lijkt echt een klassieker te zijn. Ik ben heel erg benieuwd naar het verdere verloop van het onderzoek.


5 mei 2011
Vincent T. heeft via een video-boodschap bekend dat hij Joanna heeft gedood. Hij zit opgesloten in de Long Martin gevangenis vlakbij Birmingham en de boodschap werd vandaar doorgegeven aan de rechtbank in London.
Hij ontkende haar te hebben vermoord; het zou gaan om doodslag. Wat de reden is geweest, heeft hij niet verteld. Het kan van sexuele aard zijn geweest, hoewel ze niet was verkracht.
De rechtbank gaat nog steeds uit van moord.
In oktober zal het proces plaatsvinden.


20 september 2011
Vincent T(abak) is vandaag voor de rechter verschenen.
Het proces gaat waarschijnlijk 4 weken duren.
Tegen haar huisgenoot had Joanna gezegd dat die Vincent zo'n intelligente man was...

                                         Vincent Tabak


11 oktober 2011
Er is vandaag een zitting geweest.
Nog steeds beweert T dat het zou gaan om doodslag. Het lijkt mij stug dat de jury daar in zal tuinen. Bij een enkele klap die leidt tot de dood, kan je dit verhaal nog wel ophangen, maar een verwurging duurt minuten. Dat geeft voldoende tijd om tot bezinning te komen.
Het slachtoffer had zich nog hevig verzet: er waren 43 verwondingen aangetroffen op haar lichaam.
Na de moord is T nog even wezen shoppen, met het lijk in de kofferbak van zijn auto.
Hij zocht nog naar zout (om de bevroren grond wat zachter te kunnen maken om het lichaam te kunnen begraven). In plaats daarvan kocht hij bier en chips bij de ASDA. (Een soort supermarkt). In de auto had hij naar zijn vriendin ge-SMS't dat hij zich zo verveelde.
Omdat spitten in de grond niet ging had hij het lichaam maar bedekt met dorre bladeren.
Thuis had hij later nog op internet gezocht hoe lang het duurt voordat een lichaam in staat van ontbinding raakt.
En hij had tegenover de politie de verbazing gedeeld over de verdwenen pizza. Had met zijn huisgenoot er nog over gediscussieerd. De politie was in eerste instantie tevreden met zijn alibi.
Vrij snel na de moord is hij met zijn vriendin nog op familiebezoek geweest in Nederland. De politie heeft tijdens zijn verblijf hier opnieuw contact met hem opgenomen. Zijn reacties toen waren de aanleiding om hem bij terugkeer in Engeland te arresteren.
Er is nog steeds helemaal niets bekend over een motief, of een aanleiding voor de moord (of doodslag).


17 oktober 2011
We zijn inmiddels een aantal zitting-dagen verder.
Een aantal puzzel-stukjes zijn toegevoegd.


Uit getuigenverklaringen is gebleken dat Joanna in een heel goed humeur was tijdens het pub-bezoek. Een collega kreeg een rondje en ze heeft nog ge-SMS't met een andere collega, vroeg waar hij uithing. Hij voelde zich niet lekker en was naar huis gegaan.
Verder weten we dat ze erg gelukkig was, ze stond zelfs op het punt een kat in huis te nemen. Volgens haar vrienden een teken dat ze alle vertrouwen in haar relatie had.


Andere getuigen waren op een etentje met Vincent Tabak. Hij had hele theorieën over de moordenaar. Het was volgens hem een koele kikker om gewoon te kunnen doorgaan met je leven alsof er niets gebeurd was. En hij maakte nog geintjes over de politie. Bij hem was bijvoorbeeld een la opengetrokken. Dit was erg grappig: alsof het lijk in de la zou liggen...


Over de dood van het slachtoffer is nog het volgende gezegd. Tabak had een hand op haar rug  en de ander op haar mond om haar geschreeuw te stoppen. Toen hij zijn hand weghaalde schreeuwde ze opnieuw, toen had hij die hand maar om haar keel geschroefd. Volgens hem was ze binnen 20 seconden dood en deskundigen sluiten dit inderdaad niet uit.


De geslaakte kreten komen aardig overeen met wat getuigen aan de overkant meenden te horen. Bovendien was er een buurman die ook iets dergelijks hoorde. Hij dacht destijds dat het van een stelletje voorbijlopende studenten afkomstig was.

                                             Appartementencomplex waar Joanna woonde


Maar nog steeds weten we niet waarom Joanna moest sterven...


19 oktober 2011
Vincent Tabak heeft een versie verteld over de dood van Joanna.
Volgens hem liep hij langs haar keukenraam toen ze hem uitnodigde wat te komen drinken voor het avondmaal. Hij is op de uitnodiging ingegaan.
Hij heeft haar verteld dat hij zich een beetje verveelde omdat zijn vriendin er niet was. Zij zou op haar beurt verteld hebben dat haar vriendje het hele weekend weg zou zijn.
Vincent had dit opgevat als een beetje sjans hebben en had haar beetgepakt. Hand op haar rug en hij wilde haar zoenen. Maar zij begon te gillen. Hij raakte in paniek. Zei eerst tegen haar dat ze moest ophouden terwijl hij zijn hand op haar mond had en toen ze opnieuw begon had hij de hand om haar keel gelegd. Met dus fatale gevolgen.


Een politie-computerexpert heeft Vincents internetgedrag daarna geanaliseerd. Hij bezocht diverse sites waarop ingegaan werd op de verschillen tussen straffen voor moord en straffen voor doodslag. Verder is hij gaan zoeken hoe lang het duurt voor een lichaam in staat van ontbinding raakt en wanneer het vuil werd opgehaald in zijn buurt. Tenslotte heeft hij de weersvoorspellingen voor de plek waar hij het lichaam verstopte on line bekeken.

                                         De ouders van Joanna op de plek waar ze is gevonden


Ik ben benieuwd of zijn verhaal klopt met de 43 verwondingen die haar lichaam vertoonde.
We horen het ongetwijfeld wel weer. Er zullen wel wat experts op losgelaten worden!


20 oktober 2011
Als ik het rechtbankverslag van vandaag lees, lijkt het erop dat er twee versies van de dood van Joanna zijn. Een van Vincent Tabak en een van de aanklager.
Vincent heeft over zijn jeugd verteld in een klein plaatsje in Nederland en dat hij pas op veel latere leeftijd, in Engeland, zijn eerste vriendin kreeg.
Hij schilderde zijn gedrag ten opzichte van Joanna als erg onschuldig. Wilde haar slechts een kusje geven omdat ze sjans leek te willen hebben. Toen ze begon te gillen was dat voor hem totaal onverwacht. Hij had niks sexueels in de zin.
De aanklager ziet dat duidelijk anders. Volgens hem heeft Vincent haar trui omhoog gesjord en gepoogd een borst te ontbloten. Ze is in die situatie aangetroffen op de verstopplaats. En er is DNA van Vincent op haar lichaam aangetroffen op die plekken.
Hij is van mening dat Vincent een bedrieglijk en onbetrouwbaar karakter heeft. Vincent vindt dat niet, wel geeft hij toe dat hij na de dood van Joanna heel fout is geweest.
Vincent heeft zijn excuses aangeboden aan de ouders en de verloofde van Joanna voor het verstoppen van het lichaam en hen 8 dagen in onzekerheid te laten.
Joanna had maar 1 sok aan toen ze werd gevonden. Volgens Vincent heeft hij de andere sok en de pizza in een recycle-bak gegooid. Dit toen hij het lichaam in een fietshoes in de auto ging leggen.
De aanklager vroeg met klem of hij de pizza niet heeft opgegeten. Dat ontkende hij. Hij zou alleen de oven maar hebben uitgedaan en de pizza er dus uitgehaald.
Voor de rest heeft hij van zijn advocaat en de aanklager moeten laten zien hoe het vasthouden en het op mond en keel leggen van zijn hand is gegaan. Het kwam er op neer dat het slachtoffer in 15 seconden moet zijn gestikt. Volgens Vincent dus.

                                         Joanna Yeates met haar kat


21 oktober 2011
Het kruisverhoor van de aanklager met Vincent Tabak ging vandaag verder.
De aanklager heeft geopperd dat Vincent helemaal niet binnen is gevraagd door Joanna. Hij is bij haar gaan aankloppen met de smoes dat hij last had van haar kat. Deze scheen regelmatig bij buren binnen te lopen. Vincent ontkende dat het op deze manier gegaan was.
Hij blijft erbij dat hij door Joanna was binnen gevraagd voor een drankje. En ze had een beetje geflirt met hem.
Verder ging het weer over de niet sexuele kus die Vincent wilde geven. Of er een tong bij zou komen kijken? Vincent weer ontkennen.
Hoe kwam zij aan al haar verwondingen op haar rug en op haar ribben. Volgens de aanklager moet Vincent haar met kracht op de grond hebben vastgehouden of tegen een muur. Vincent ontkende haar op de vloer vastgehouden te hebben. En hij ontkende haar met twee handen rond haar nek te hebben vast te hebben gehouden.
En hoe kwam Vincent toch aan die wonden op zijn armen? Deze waren opgemerkt bij zijn arrestatie. Vincent kon het zich niet herinneren.
Volgens een patholoog-anatoom die voor de verdediging van Vincent werkt staat het sexuele karakter van de moord/doodslag niet vast. Wel is het zo dat sommige mensen er een sexuele kick van krijgen om iemand de keel dicht te knijpen. Dit kon hij niet ontkennen. 
En bij het dichtknijpen van de keel kan de dood volgens hem binnen 20 seconden of wat meer plaats vinden.
Volgende week gaat het proces verder.

                                               Joanna Yeates


25 oktober 2011
Gisteren is de laatste getuige gehoord die door de verdediging is aangedragen. Het is een bovenbuurman van Joanna en van Vincent. Hij was thuis en heeft volgens hem niets gehoord.
Geen idee wat de verdediging met deze verklaring kan bereiken.
Vandaag was het requisitoir, de laatste verklaring van de aanklager.
Volgens hem heeft Vincent Tabak meer dan 80 keer in de getuigenbox gezegd dat hij iets niet meer kon herinneren. De aanklager vindt verder dat alles wijst op sexuele redenen voor de moord op Joanna.
Hij noemt Vincent een sluwe en achterbakse man. Een man die zich in alle bochten heeft gewrongen om een moord af te schilderen als iets dat niet meer is dan dood door schuld.
Nog eens heeft de aanklager laten zien hoe lang 20 seconden is. Het is meer dan lang genoeg om tot bezinning te komen en te stoppen met waar de dader mee bezig was. Maar dat deed hij dus niet, hij ging gewoon door met Joanna's keel dicht te knijpen. Joanna heeft nog gevochten voor haar leven, maar kon onmogelijk tegen de veel grotere en sterkere man op.
Je kan onmogelijk stellen dat het hier gaat om doodslag in plaats van moord. Als iemand met een mes steekt, gebeurt dit in een zeer korte tijd. Dit is wel even wat anders.


26 oktober 2011
De rechter heeft de jury instructies gegeven en de feiten nog even op een rijtje gezet.
Verder heeft hij van de juryleden geëist dat ze buiten het jury-overleg niet over de zaak zullen praten.
Hij heeft ze op het hart gedrukt de emoties zoveel mogelijk uit te schakelen en op de feiten te letten. Hij heeft nog eens gewezen op de tijdspanne van het keel dichtknijpen en de 43 wonden waarvan ze een aantal moet hebben opgelopen terwijl ze nog in leven was.  
En over Vincent Tabak heeft hij gezegd dat de jury moet denken aan zijn internet-gedrag en aan zijn uitgekookte leugens tegenover de politie.  De rechter heeft ook nog eens gewezen op de stelling van de aanklager dat Vincent het één en ander van zijn relaas bij elkaar heeft gefabriekt om er wat beter uit te komen. 
Tenslotte heeft de rechter gesteld dat hij ongetwijfeld gestresst in de rechtszaal zal hebben gezeten en de handicap heeft dat Engels niet zijn moedertaal is.
Vandaag is er door de jury 3 uur overlegd, morgen zal het afsluitend overleg plaatsvinden en zal het resultaat terug worden  gekoppeld aan de rechter. Eerst zullen de juryleden het dus eens moeten worden met elkaar. Het oordeel moet unaniem zijn.

                                          Rechtbankschets van Tabak


28 oktober 2011
Na 2,5 dag van beraadslagingen kwam de jury tot een beslissing. Tussentijds heeft de rechter de juryleden nog gezegd dat als 10 van de 12 een schuldig uitsprak, dat dit al voldoende was.
Het duurde een beetje te lang naar de zin van de rechter.
Uiteindelijk bleken 10 van de 12 leden van de jury het met elkaar eens te zijn. De rechter had het dus bij het rechte eind.
Vincent Tabak werd schuldig bevonden aan moord. De rechter sprak de straf uit: levenslang waarvan in ieder geval 20 jaar moet worden uitgezeten.
De ouders van Joanna waren niet aanwezig bij de uitspraak, wel haar verloofde.  Greg Reardon staarde naar Vincent terwijl deze in tranen werd weggeleid.
Pas nu is bekend gemaakt dat de jury niet alle informatie heeft gekregen die beschikbaar was.
De rechter wilde niet dat de juryleden vooringenomen waren.  
Voordat Vincent een bezoekje bracht aan Joanna had hij op internet naar harde porno gekeken en in het bijzonder naar bondage en wurgsex. Een site was zeer interessant: er werd een blond meisje getoond waarvan haar roze truitje omhoog was gesjord.
Verder werd bekend gemaakt dat hij in de tijd die hij de USA doorbracht een paar keer gebruik maakte van escort service. Hij boekte daarvoor hotelkamers onder een valse naam.
Niemand gelooft erin dat Joanna hem heeft uitgenodigd en met hem flirtte.
De ouders hadden eerder al hun spijt uitgesproken over het feit dat er geen doodstraf bestaat in de U.K..


1 november 2012
Toch nog een kleine aanvulling.
In de USA beweert een prostituee, Sarah Rayne, dat Vincent wurgseks met haar wilde. Hij had er € 175 voor over als ze speelde dat ze bewusteloos was en hij dan seks met haar zou hebben. Hij vond dit toch niet spannend genoeg en wilde haar keel een beetje dichtknijpen. Dit weigerde zij en ging weg. Hij wilde tevergeefs zijn geld terug, vertelde ze.
De andere prostituees die hij in de USA naar zijn hotelkamer liet komen, hebben niet geklaagd. Volgens het dagblad The Sun hebben deze dames de prachtige namen Rebecca Devine en Princess Butter.
Dat hij in het proces als onhandige, onwetende jongen probeerde over te komen wordt er niet geloofwaardiger op.  


Inmiddels is er volgens Britse kranten kinderporno op zijn computer aangetroffen. Men overweegt om een tweede proces tegen hem aan te spannen.


Deze feiten heeft de rechter buiten het proces gehouden, het heeft Vincent Tabak uiteindelijk niet veel geholpen.
==========================================================