Strijd over Marmite

Eens in de zoveel jaar heb ik een Marmite-periode. Dan vind ik het lekker om wat van dat spul aan een boterham met kaas toe te voegen. En na een tijdje stopt die behoefte weer. Het aangebroken potje gooi ik na een aantal maanden in de vuilnisbak. Het is onvoorspelbaar wanneer ik weer behoefte heb aan het goedje.
Het spul wordt in Engeland vervaardigd door Unilever Bestfoods, een divisie van de multinational.

Inmiddels heb ik ervaren dat Marmite in Engeland standaard in de koelkast staat. Men vindt het niet alleen maar lekker, er worden allerlei goede eigenschappen aan toegeschreven. Het bevat vitamine B.
En dus wordt het op de boterham gesmeerd, bijvoorbeeld met kaas of pindakaas. Of het gaat in de soep. Het wordt zelfs als drankje gebruikt. Door water geroerd levert het een wat zoutig drankje.
Er zijn zelfs mensen die het op hun huid smeren, het zou de muggen ervan weerhouden om te gaan steken.

Marmite wordt gemaakt van een gistextract, een bijproduct van bierbrouwerijen. Het is zo'n beetje uitgevonden door een Duitse wetenschapper, Justus von Liebig. Vanaf 1902 gaat de Marmite Food Extract Company in Burton upon Trent het bedrijfsmatig produceren. Eerst wordt het verkocht in aardewerk potten en vanaf 1920 in glas. Zoals die dingen gaan, is het tegenwoordig dus een product van een multinational.

Het werd voorgeschreven aan zwangere vrouwen en in de oorlog kregen de Britse soldaten het mee in hun rantsoenen. Al met al is het een typisch Brits product geworden. Ik denk niet dat veel Britten weten dat het dus door een Duitser is uitgevonden.
Grappig is dat Duitse krijgsgevangenen het ook in hun eten kregen. De Britten meenden hen op deze wijze te laten aansterken; de Duitsers zelf zagen het als een manier om gekweld te worden.

Net als in veel andere landen werd Marmite ook in Denemarken verkocht. Maar sinds kort kan dit niet meer. De reden is dat er aan Marmite vitamine B12 wordt toegevoegd. En in Denemarken mogen er dus geen producten meer verkocht worden waar kunstmatig vitamines aan worden toegevoegd.
De Marmite wordt dus in Denemarken in de ban gedaan.

Niet alleen Britten die in Denemarken wonen zijn hier boos over. De Britten voelen zich in hun eer aangetast. Een nationaal product wordt in de ban gedaan.
Prompt gaan er stemmen op om Deens vlees te gaan boycotten, of te stoppen met het kopen van Lego-steentjes. Er zijn zelfs mensen die Ikea en Habitat willen gaan boycotten, niet wetende dat dit Zweedse bedrijven zijn.
De Britten zeggen: Wij hebben Marmite aan de internationale keuken toegevoegd. En wat hebben de Denen helemaal betekend?
=================================================================