Eerst een normaal gebeuren: we komen de bus in en zouden graag de rolstoel op de daarvoor bestemde plek willen neerzetten. Er staat al een kleine buggy met een kindje erin. Moeder is bezig met een interessant gesprek over kleding en kan dus niet gestoord worden. Maar we willen wel graag die plek. Zuchtend staat ze op en zet de buggy tien centimeter verder. Gul maakt ze een gebaar van ga je gang. Heel fijn maar hier hebben we dus niets aan. En ik zeg dat ook. Met één hand manoeuvreert ze de buggy van de plek af en wij kunnen de rolstoel parkeren. En zij ramt de buggy met die ene hand tegen de voeten van Sarah en naar een verantwoorde plek. Ze lacht eens naar de vriendin die naast haar zit en gaat luidkeels verder over waar je het beste een leuk rokje kan kopen. Het kindje en de vriendin kijken schaapachtig naar elkaar en houden zich stil.
Ik zal het niet nog eens beschrijven, maar uit de bus komen gaat ongeveer net zo. Maar we komen eruit en we lopen via de Fye Bridge naar Elm Hill waaraan Mandell's Gallery is gevestigd. Elm Hill blijkt onbegaanbaar te zijn voor een rolstoel. Het is een eeuwenoud straatje en de bestrating is gedaan met glimmende kinderhoofdjes. Ik kan niet nalaten om me voor te stellen hoe een wielertoer van Norwich hier overheen zou worstelen. Helaas is de worsteling voor ons even erg, Sarah moet de rolstoel als een soort rollator gebruiken. Maar we komen op de plek waar we willen zijn.
De eigenaar helpt ons zeer vriendelijk om binnen te komen en legt uit dat we ook in de zaak met drie treden te maken hebben. We zien ze voor ons - zo groot is de galerie ook weer niet - en constateren dat het geen probleem zal zijn. Die paar treden kan mijn vrouw wel overwinnen.
Het werk van Martin Laurance blijkt zeer divers te zijn. Olieverf op doek, op andere materialen, aquarellen en pentekeningen zie ik in ieder geval al, maar volgens de galeriehouder doet Martin Laurance ook nog ander werk. Het valt mij op dat een groot gedeelte van de werken een rode sticker op de toelichting hebben. Al deze stukken zijn al verkocht. En ik ben het aardig eens met de smaak van de kopers. Het beste is inderdaad verkocht. Terwijl wij rondlopen, komt er een stel binnen. De man wil zijn vrouw - laat ik het daar op houden - laten zien wat hij heeft aangekocht. Terwijl hij afrekent, staat zij boerend naast ons. Excuus, ik heb net mijn lunch op. Ach, wij begrijpen dat wel.
.jpg)
We discussiëren of ook wij ons als een Mecenas moeten gedragen, maar besluiten uiteindelijk toch niets te kopen. Voor mij is het een simpele rekensom: één schilderij is één vakantie. En we kiezen dus voor een vakantie. Als we de zaak uitlopen, is de man nog steeds aan het afrekenen en de galeriehouder te druk om ons gedag te zeggen.
Ik heb niet zoveel zin om ons weer over Elm Hill te worstelen. Maar gelukkig, via de andere kant van de zaak is nog wel redelijk te lopen met een rolstoel, alhoewel de helft van het wegdek en het trottoir is opengelegd. Er staan keurige hekken omheen, maar er zijn geen wegwerkers in de buurt. Die hebben natuurlijk ook weekend.
Iets verderop ontdekken we nog een kleine galerie, een beetje verscholen, maar ervoor staat een groot bord waarop vermeld dat Peggy Franck hier exposeert. We worden alweer keurig binnengelaten en de galeriehouder probeert ons uit te leggen wat de objecten van de Nederlandse Peggy Franck behelzen.
Ze gebruikt normale huishoudelijke en andere materialen en brengt ze in een andere ongebalanceerde context. En de expositie gaat over "nagelaten en onaf werk" als ik het goed begrijp. Er zijn geen prijskaartjes bij de kunstwerken geplaatst. We vinden dat geen punt, hebben niet het idee om een tweedehands kinderwagen met verf-blikken en rollen folie of iets van dien aard in onze huiskamer te gaan zetten. Het is echt werk voor in een museum.
De galeriehouder is inmiddels verdwenen naar een kantoortje waar hij hoorbaar met iemand in gesprek is. Wij besluiten ook te verdwijnen en alle kunst te laten bezinken in de nabijgelegen pub The King's Head. Dat lukt prima met een Achelse Kluis Brune en een Abbaye Les Rocs Brune.
===========================================
